وکیل سفیر ایالات متحده در کابل، گفته است که توافق روی راه نقشه صلح، تقسیم قدرت و آتش بس از صلاحیت شورای مصالحه است.
با این اعلان او مقام ریاست جمهوری را سلب صلاحیت و فاقد حاکمیت ملی در حکومت داری و تصامیم مربوط به جنگ و صلح گردانید. اکنون پشتوانه گزافه گویی های قانونی ها، عطاها، عبدالله ها و امثال شان روشن و ارتباط تنگاتنگ خر پول ساخته شده گان و عُمال استعمار و استحماربا پروژه های امریکایی – پاکستانی - طالبانی، آفتابی گردید.
شورای مصالحه با ترکیب مسلط کنونی، ممثل همان قشر تفنگ سالار شمال - ضد نظام، ضد یگانه گی ملی، ضد مرکزیت، زر اندوز، تاراجگر و هسته و پوسته فساد، می باشد. همین رحمت شده گانِ مراحم استعمار و دشمنان بیرونی اند که مانند سربازان و افسران امریکایی از هر نوع تعقیب جرمی در امان و در برابر بازپرسی ها و عدالت جهانی نیز از مصؤنیت برخوردار اند.
اعلان اخیر وکیل سفیر امریکا، بر همان پیشگویی ما مهر تایید می گذارد که امریکا با قربانی منافع بزرگ ملی افغانستان، در پی ایجاد یک حکومت با ترکیب ارتجاعی سیه اندیش « جهادیان» و طالبان بر محور منافع امریکا و پاکستان ، می باشد. آقای ویلسن بالآخر به جای شف شف شفتالو گفت. او آتش بس را در آخر سلسله مراتب اوامر خود قرار داد. وی همچنان بر آزادی هفت هزار طالب دیگر تا ده روز پافشاری دارد.
با آزادی پنج هزار تروریست در زیر فشار امریکا، آتش زیر پای مردم خسته از جنگ افغانستان بیشتر تازه گردید و از آتش بس و تخفیف تشنج موعود خبری نشد. اکنون می خواهند هفت هزار جنگجوی تازه دم دیگر را از مهمانخانه پلچرخی به جبهه های گرم جنگ گسیل و سقوط حاکمیت را سرعت بخشند.
حکومت افغانستان در زیر فشار نهایت سنگین جبهه نامقدس اتحادِ سالاران زر و زور داخلی، تروریست های وابسته به آی اس آی و سی آی ای، تهدید مالی – نظامی امریکا و ویروس کرونا، قرار دارد. حکومت با تمام فساد و ناکار آیی هایش، در موضع دفاع از نظام و قانون اساسی قرار دارد و بنا بران با تمام گنده گی هایش باید در برابر سلب کننده گان حاکمیت ملی و تحمیل کننده گان آینده سیاه عقبگرا، از طرف نیروهای ملی و دموکرات پشتیبانی شود.
لحظاتی فرا رسیده که رخ راستین هرکس و هر نیرو شناخته خواهد شد. خواهیم دید چه کسانی و چه نیروهایی احکام استعماری را مرحبا می گویند و کی ها جانب استقلال و حاکمیت ملی را گرفته با تمام امکانات علیه آن می ایستند. برای هر دو اتاق شورای ملی، جامعه مدنی، رسانه ها و منبرها نیز روز امتحان فرا رسیده تا مواضع خود را برای ملت آشکارا بیان نمایند.
این صدای من به منظور حمایت از غنی و صالح نه، بلکه به هدف حمایت از نظام است که در هر حالت مترقی تر از آنچه برای ما در چانته دارند، می باشد. البته هر گام ملی میهنی اگر از جانب غنی، صالح و یا هر کس دیگر برداشته شود مورد تایید و پشتیبانی قرار خواهد داشت.