باید به در خانۀ دلدار بگریم
سر در قدم یار نهم زار بگریم
بیهوده چه در کوچه و بازار بگریم
تا چند به هر مرده و بیمار بگریم
وقت است بخود گریم و بسیار بگریم

(دغه نظم لایق صیب ته ډالۍ ده)

 یوه ساده د غرو قصه ده

د کاوون د زړه وږمه ده