سید عبیدالله نادر

خپلو ګټو کې دي ویـــــنو ،چــې تر ټــــولو زورَ ور یې

د دردمـــــنو په زړګي کــــــې ، ته یو داغِ مــــکرر یې

و هیــڅ چا ته دي تر اوســـه ، یو هنر هــم ښـــکاره نشو

مونږ دي وینو، چې له ځــایه، ته بی علــم او بی هنر یې

 
زموږ د تاریخ دغه غټ برېتي خلک
جانانه اوس پوهېږې څه کوو موږ?
مونږه په کور ښونځي ته اور ورکوو
مونږه د مور په نس بچي قتلوو

س . سېلنی

توره بډه

زه پوهېږم لار اوږده ده

ترومږۍ ده دربله شپه ده

لا مزلونه دي منزل ته

واټنونه دي لا پاتې

زیاتې مقالې …