څه ښکلی چه هیواد کی ورورګلوی او محبت وی
پرانیستی وی غیږونه په خبروصداقت وی
څه ښکلی وی که پریږدو(زه) او(ته)ټول سره (مونږ)شو
وطن مو ټول ودان وی او خوشاله مو ملت وی

 

سید عبیدالله نادر

هر شیبه د درســت عـــالم غـــمونه خورمه

په اندیښــــنو کـې، خـــپل عمر تـــیرومـــه

دې غــدۍ کې ، نا کــــراره ژوند د لاســـه

عبدالملک پرهیز
ناولو ارادو سره راغلي ول دې خواته
د غلو له قافلو سره راغلي ول دوی غلا ته
وعدې يې وې ټول تشې لکه ځګ اوبو دپاسه
قانون دموکراسي يې تش په نوم زموږ اغوا ته

                                                                                                                                                            میرعنایت الله سادات                 

خوانده بودم که تاریخ برنمیگردد ... 

نیرو های مؤلد رشد میابند و

این رشد ، مناسبات کهنه ای اجتماعی را ، 

دگرگون میسازد 

زیاتې مقالې …