ږدم دې سترگې د ښکالو تر سیوري لاندې

چې راشنې شي ستا د پښو تر سیوري لاندې

پرې چې شپه وروڼومه تر سهاره

ستا د سترگو د ډيوو تر سيوري لاندې

[بيا هم غزل مينانوته]:

څومره زغمم ناورینونه ، خو جهان راخبر نه شو

په دا دومره ستورو سترگو روڼ اسمان راخبر نه شو

دا په څه چم دانگې وانگې، کړم د تور وحشت داړونکو

په ټول ښار کې غوږ تر غوږه ، یو انسان راخبر نه شو

آدمی را گر نه بودستی زبان
مرغ و مور از فتنه بود اندر امان
در جهان هرگز نبود این اختناق
این همه آدمکشی ها و نفاق