ای هیواده

پوهه نشته عدل ورک شو احساس مړده مینه نشته
زمونږ په خلکو له هر لورې نه ظلمونه را روان دی
ننګیالان له مینځه لاړل او پوهان ټول شهیدان شول
د نا پوهو او ناکسو کاروانو نه را روان دی
ډوډۍ نشته اوبه نشته لرګې نشته بریښنا نشته
جنازي د شهیدانو په زرګونه را روان دی
له نغریو را خوټیږې د سیلابو طوفانونه
په ویالو او دریابو کشې انګارونه را روان دی
درمل نشته داکتر نشته روغتون نشته بستر نشته
ډلي ډلي ناروغان ټپې ځانونه را روان دی
ګردي ګردي پکولونه په سرکړې شیطانان دی
له ایران او پاکستان نه قطارونه را روان دی
کلې وران ښارونه ړنګ او شنه باغونه کنډوالې شوی
هرې خوانه د باروتو طوفانونه را روان دی
د ویرونو په تورتم کشې وینې سرې له سترګوڅاڅې
له هرکور نه د ژړاوو آوازونه راروان دی
په سلګونه شهیدان شول په سلګونه دی ټپیان
بارانونه زلزلی او سیلابونه را روان دی
ای هیواده ستا له غمه می له سترگو وینی څاڅی
زما اولسه په تا څومره ناتارونه را روان دی
عزیزی غزنوی
تورنتو/کانادا