محمد هارون ناصری

{slide=دپښتو په نامه}
ما د پښتو په نامه ډیری بدی خولې ماتې کړې
هم می مغروره بی فرهنګه پرګنی ماتې کړې
داسی می مه بوله ظالمه چی مظلوم یمه زه
ما خو دډیرو جاګیرانو سلسلی ماتې کړې
د پښتونوالی قدر ساتمه او مخکی به ځم
ځکه می اوس دغه بی ځایه یارنی ماتې کړې
شراب بی خونده دساقی وه مانور څه کړی وی
په میکده کی مې بیشمیره چې پیالې ماتې کړې
پښتون غلام دچاکیدلی نشی واوری خلکو
زنځیر یی مات کړ هم یی بیا دا جیلخانی ماتې کړې
هارون ناصره پښتانه د غیرتو نو ټبر
دا هر غلیم ته یې لاسونه هم پښی ماتی کړې

محمد هارون ناصری

{/slide}

{slide=غزل      }
بیا چې تورو شپو نن دکابل لمنه ونیوه
پوه شوم چې اشنا دکوم یو بل لمنه ونیوه
وران ښکلی وطن شو داغیارو په لمسون باندی هغه وخت واکدار چې د باطل لمنه ونیوه اورېی دمین په زړکی بل کړه شو لمبه لمبه کله چې لمبو نن داوربل لمنه ونیوه ورک یی دبورا دزړه سکون هم ژوندون کړلو دې سپیره خزان چې دسره ګل لمنه ونیوه دا رخمی زړګۍ مې نور په هیڅ شی ارام نشولو ځکه مې د ګل او دکاکل لمنه ونیوه حق شاعری کاندی دلته تل زما هارون ناصر ځکه یی په شعر کې د غزل لمنه ونیوه

جګړن محمد هارون ناصری
215 میوند قول اردو هلمند

{/slide}

{slide=  دجانان غرور    }
لاړشه دجـــانان غرور ته ووایه
زه هم پښتنه یم خوله به در نکړم
ته چې په وعده خپــله وفا نکړی
زه به په خبرو ستــــــا باورنکړم
ته که په شــملې خپلی نازیږی ډیر
زه به یــــــې د پړونی برابر نکړم
کښینی تر بیـګا مې که دکور تر شا
زه به در ته بــیرته دزړه ور نکړم
اوس دې چې زما لمـــــــنه پرېښوده
زه به ستــا په لوری هیڅ ګذر نکړم
نور به د هـــــــــــارون خبره ومنم
بیا به بی وفا ته زړګی ور نـــــکړم
جګړن محمد هارون ناصری
215 میوند قول اردو

{/slide}

{slide= دری خبری     }
خوند کوی مینه کی اوږدۍ خبری
پستې پستې نرمی خوږۍ خبر ی
دا خپله مینه یې راته کړه څرګنده
نه مې هیریږی آ دشپۍ خبری
ورځمه زه دخپل اشنا دیدن ته
ډیری یادیږی می پستۍ خبری
داپتنګان ځکه سوځیږی ورته
په وفا کړی ورته ډیوۍ خبری
بی اجازی مې خوله تری واخستله
راته کوی ځکه سپیرۍ خبری
مینه او ښکلاسره وفا مزه کړی
په ټول ژوندون کی دی دادرۍ خبری
دښکلومدحه کو هارونه مدام
اوس درته پاتې دی دخولۍ خبری

جګړن محمد هارون ناصری

215 میوند قول اردو هلمند

{/slide}

{slide=   دیوه افغان ماشوم هیله   }
زه به خدمتګار دهر افغان شمه
کله چې زه لوی شمه او ځوان شمه
ختمی به تیاری دجهالت کړمه
زه به یو سالار دخپل دوران شمه
بله به دعلم دا ډیوه ساتم
زه به لکه لمر داسی روښان شمه
مینه به دهر یو زړ ه کې ځای کړمه
کله چې په خپلو پښو روان شمه
نه به بیا دجنګ کوی خبری څوک
نه به زه دجنګ په لور روان شمه
ټول هیواد کې کرمه ګلونه زه
زه به دی ویجاړ بڼ کی باغوان شمه
ګوری به په ځیر ځیر راته نجونی بیا
ګل به داوربل دخپل جانان شمه
ستا هارون ناصره خپله خوښه ده
زه به دهیواد په نوم قربان شمه


جګړن محمد هارون ناصری
215 میوند قول اردو

{/slide}

{slide=   غزل   }
چې نظر مې په چشمانو ددلبر شی
له خوښۍ نه مې زړګی اوتر اوتر شی
چی په ناز کتل کوی زما په لور ی
رانه تاو داسرې څپی دسمندر شی
که د شونډو سرسایه یی ماته راکړه
دغه ژوند به ټول په ما اختر اختر شی
ده وعده یی چې سبا به خولکۍ در کړم
ای الله چی دا به بیا کله سحر شی
بیابه هیڅوک دخپل یار مدحه ونکا
که زما دجانان حسن نه خبر شی
ای هارونه دومره ولی نه پوهیږی
دا دښکلو په وعده کله باور شی
جګړن محمد هارون ناصری
215 میوند قول اردو هلمند

{/slide}

{slide=  غزل    }
کاشکی چې له کوره مسافر نه وی
یار نه مې راغلی داسې زر نه وی
تل مې چې کتلی دجانان مخ ته
لری یی زه هیڅ وخت له نظر نه وی
دا چې مې خوبونو ته هم نه پریږ دی
دغه ستا یادونه جادوګر نه وی
کړې به ګیله ماله نصیبه وه
دا ظالم که مانه مرور نه وی
خوند به مې اخستی له ځوانی نه وه
عمر مې که تیر ټول په سفر نه وی
ما به ستا په شونډ و مزی کړې وی
ښکلی که دې لوړ دغه ولور نه وی
ژوند به یی له تا سره تیر کړی وه
یاردې که سر کار سره نوکر نه وی

جګړن محمد هارون ناصری
215 میوند قول اردوهلمند

{/slide}

{slide=    غزل  }
کاشکی چې له کوره مسافر نه وی
یار نه مې راغلی داسې زر نه وی
تل مې چې کتلی دجانان مخ ته
لری یی زه هیڅ وخت له نظر نه وی
دا چې مې خوبونو ته هم نه پریږ دی
دغه ستا یادونه جادوګر نه وی
کړې به ګیله ماله نصیبه وه
دا ظالم که مانه مرور نه وی
خوند به مې اخستی له ځوانی نه وه
عمر مې که تیر ټول په سفر نه وی
ما به ستا په شونډ و مزی کړې وی
ښکلی که دې لوړ دغه ولور نه وی
ژوند به یی له تا سره تیر کړی وه
یاردې که سر کار سره نوکر نه وی

جګړن محمد هارون ناصری
215 میوند قول اردوهلمند

{/slide}

{slide=  وم ولاړه هدیره کی    }
خاطره : دا یو ازاد شعرده چې ده زړه له درده مې ویل ده کله چې پردیو طیارو زمونږ د هیواد کلې بمبارکړل دا شعر می ذهن ته راغی او ومی لیکه

انجلۍ ومه ماشومه
ددانیا له غمو لری
ګرځیدمه په کوڅو کی
له سحره ترماښامه
کله لوبی مو کولي
یا د سترکو پټپټوني
یا کوډۍ می کینولي
یا خوړل به مو ټالونه
بیابه څوک په کوڅه راغی
کړه مستې به ېی را خرابه
بیا به ما سره همزولو
دکوڅې په کوز یا برکی
تمبلونه ډبولو
بی پروا وه له دنیا نه
شپی دارنګ سبا کیدلی
خو یو ماښام هم داسی راغی
ناخبره یو ماتم شو
هر خوا ته شوه کردونه
زوړ او وړ منډې وهلي
لوپټي له ښځو پاتی
دوی سرتوره حغلیدلی
زه هم نورو سره یو ځای
شومه ورکه په ګردو کی
هر چا خپل کورته کړه منډه
زه هم خپل کورته راهی شوم
مګر نه می وه جنګړه
نه په ونو کی ټالونه
نه کوډی نه نه تمبلونه
دې وحشی او ځناورو
په کمان دترهګرو
په بمونو لولپه کړه
نه مې مور وه
نه می خور وه
نه می پلاروه
نه ورورکی
نه دکور وه کومه نښه
زه د شنه اسمان دې لاندی
په سلګو سلګو یواځی
بی اسری اوبی جونګړی
بس لوی څښتن په هیله
وم ولاړه هدیره کی


جګړن محمد هارون ناصری
215 میوند قول اردو هلمند

{/slide}

{slide=   ښکلی وطن   }
تورو تیارو نه مې شی کرکه مدام
زه په وطن رڼا رڼا خوښوم
سترګې رنځوری په ژړا شوی زما
ځکه زه هر رنګه خندا خوښوم
دتورو شپو ترګمې ما لیدلی
اوس به دا ښکلی سپین سبا خوښوم
زه دوطن دتورو غرو شاعر یم
ښکلی وطن ښکلاښکلا خوښوم
ستا دجفا سره مې جوړه نده
جانانه زه به ستا وفا خوښوم
زه د پردیس ګرمیو ګړم بې تابه
هیواده ستا یخه هوا خوښوم
هارون ناصر د خپل وطن مجنون ده
دا سر بایللل پکې رښتیا خو ښوم

جګړن محمد هارون ناصری
215 میوند قول اردو هلمند

{/slide}