عبدالغفور امینی

 

 

{slide=ومنه}

دابه منم چه ستا په مینه ګرفتاریمه زه

تل پاته کیږ م ستا په مینه وفادار ومنه

ستاپه خاطر زه یم بیزار او بی نیازدهرڅه

تا زه یوازی نه پریژدم زما نګار ومنه

دازه منم چه ته می روح اوته می تن شانته یی

ستا په مینه یم ولاړ او استوار ومنه

که رانه لیری شی خالی دڅو شیبو له پاره

یمه راتلوته انتظار شپه تر سهار ومنه

یمه ودان ستا دمینی دګرمی په خاطر

که نه ورانیژمه کومه دا اقرار ومنه

تاچه منلی یم په مینه یوی ورځی نه دی

یم تر قیامته ستا دمینی خریدار ومنه

بغیر له تا زما په ژوند کومی مضمون نشته دی

زه ستا دمینی قربانی ته یم تیار ومنه

که ستا په مینه کی دوصل امیدونه نه وی

امینی شانته وژل کیژمه ناچار ومنه

غبرګولی ۲۰۱۱

  

{/slide}{slide=سلام مادر}
جانم به فدای نام مادر      زیباست گپ و کلام مادر
بسیار قشنگ و نا زنین است       نَنه وادی ومام ومادر
ازیاد خود وزخاطر خود
هزگز نبریم نام مادر
مقبول به گوشهاست هرجا     حرف و سخن و کلام مادر
امروز وصبا ودرهمه عمر     باشیم به احترام مادر
اَرزَش بنگر که جنت هردم
افتاده به زیر گام  مادر
بس گرم و معطر و گواراست    آغوش بهشت فام مادر
حرفش بشنو هر آنچه گوید      ارزنده بود پیام مادر
هرگه که شویم روبرویش
گوییم به او (سلام مادر)
درازمنه های دور ونزدیک      کاری نشده به کامِ مادر
ما فیض بریم بهر دایم     ازصحبتِ صبح وشام مادر

خوش باد به حال آنکه دارد       هم صحبتیی مدام مادر
آرامشِ دایمی فامیل     هرلحظه بود مرام مادر
درجایگه ی بلند باشد
نزد همگی مقام مادر
می 2012

{/slide}{slide=پرون او نن}
وطنوا ل ټول نا قرار هم پرون وه او هم نن
خلک وا ړه د ل آزا ر هم پرون وه او هم نن
هر وګړی دهیواد که زا ړه دی که وا ړه
په غمونو ګر فتار هم پرون وه او هم نن
نا امنی پرځای دامن او د سولی پرځای جنګ
بیا هم سولی ته ټینګار هم پرون وه او هم نن
دومره مرستی او امداد چه را ځی ولی بیا هم
ډیر بیوزله او نا چار هم پرون وه ا وهم نن
عدا لت او مسا وات نه پرون وه ا و نه نن
مخدرو ته معتا د هم پرون وه او هم نن
تش په نوم دی عا یدات او ستونزی ډیری زیات
زښته ډیر خلک وزګار هم پرون وه ا وهم نن
ظلم زور اوځان ځا نی تش په نوم مسلما نی
خلک ټول ځینی بیزا ر هم پرون وه ا و هم نن
تیرنی جګړه ما ران ا و دخلکو دشمنا ن
ټولی شوی لا س په کا ر هم پرون وه او هم نن
ټول هغه دا ړه ما ران چه دولت کی دی را ټول
جنګسا لار چه وه سردار هم پرون وه اوهم نن
په حا لا تو ښه بد لون شوی ند ی له کلونو
خرابی دی به هزار هم پرون وه او هم نن
شوی چودنی زښته ډیرامنیت نه دی معلوم
په سلګو نو انتحا ر هم پرون وه اوهم نن
داکرزی دی چه په ملک هرڅه غوا ړی به کوی
ترقیا مته کل اختیا ر هم پرون وه او هم نن
د بیوزلو خلکو شمیرپه گنټی سره زیا تیژی
ډیر نیستمن او ډیر نا دا ر هم پرون وه او هم نن
تش په نوم با ندی دولت چه حا کم دی پر ملت
دپردی په لا س اختیا ر هم پرون وه او هم نن
سویدن نومبر2010

{/slide}{slide=عشق میهن}
عشق میهن داریم وآواره تر گردیده ایم
بهتری خواهیم ولی یوم البَتَر گردیده ایم
از وطن آواره گشتیم تا بیا بیم راحتی
چاره برما سخت شد بیچاره تر گردیده ایم
هرچه حرفِ صلح بشنُفتیم جنگ افزون بشد
ما زصلحِ این چنین بیزارتر گر دیده ایم
سعیِ ما بر صلح بُد بسیارتر اما دریغ
ما به قتلِ یکدیگر معتاد تر گر دیده ایم
خاک میهن روشنایی بود درچشمان ما
از وطن دور آ مدیم و بی بَصَر گردیده ایم
روزگارِ ما در آن دَور آنقدر هم بد نبود
لیک از هر سو کنون بی پا وسر گر دیده ایم
مازدست جمله فرزندانِ نا اهلِ وطن
در تباهی رفته و زیرو زَبَر گردیده ایم
تاسیاست کرده راهش بازاندر ملکِ ما
جند سالی شد که ما یوم البتر گر دیده ایم
هرکی بی مسئولیت در صَدر می آ یند و ما
صَید این خودکامگی ها سر به سر گر دیده ایم
امنیت امروز از دیروزِ ما بدتر شده
لحظه لحظه ما عجینِ صد خطر گردیده ایم
بر گُزیدیم هر کی را گر ما وزیر ویا وکیل
از عملکردِ وُشان خونِ جگر گر دیده ایم
بسکه جَهل از چارسو بر ما حکومت می کند
دور از علم و کمال و از هُنر گر دیده ایم
چار فصل از بهرِ ما گردیده سردی و خزان
ازبهاران دورتر پژمرده تر گر دیده ایم
کارِ ما پس رفتن است از پیشرفت آگه نه ایم
چون نهال خشک ما دور از ثمر گر دیده ایم
چون امینی نیست مارا خاطر خوش از وطن
زانکه ما از قبل ها درمانده تر گردیده ایم
سویدن 27 مارس 2011

{/slide}{slide=ما در}
ما در تو یی هم رهبر و هم را هنما یم
آ مو خته ای فرق ره و چا ه برا یم
در تربیتم زحمت بسیا ر کشید ی
زا نروی تو یی قا بل تو صیف برا یم
بید ا ر بُدی با من و تا صبح نخفتی
خواند ی همه شب قصه ی از مهر برا یم
آ را مش تو وقف به آ سا یش من شد
بر جا ست که در وصف تو نظمی بسرا یم
پند تو و اند رز تو همسا نِ گُهر بود
تو را ه نمودی همه بر صِد ق و صفا یم
دا رد همگی حُرمت و ارجی به مقا مت
هرگز تو مپندا ر کزا ن جمله سوا یم
چون شا د نمودی همه ی عمر دلم را
نا شا د گهی خا طر شا د ت ننما یم
لطف و کرم و عا طفه و مهر تو هستی
خوا هد د لم هر لحظه که سوی تو بیا یم
جای که تو ا م زا دی و پرورده نمودی
من عا شق ان خا نه و آ ن با م و سر ا یم
آ غوش پر از مهر تو بوی ز بهشت است
دور از تو ندا نم که کیم یا که کجایم
دا نی که پس از وصف خدا وند جها نسا ز
جز مد ح تو من هیچ زبا ن در نگشا یم
هستی تو چه وا لا و سزا وا ر ستا یش
آ ما ده خد مت به تو من با سر و پا یم
اگست

{/slide}{slide=وً منه}
دا به منم چه ستا په مینه ګرفتا ر یمه زه
تل پا ته کیږم ستا په مینه وفا دا رومنه
ستا په خا طر زه یم بیزا را و بی نیا ز دهرڅه
تا زه یوازی نه پړیږد م زما نګا ر ومنه
دا زه منم چه ته می روح او ته می تن شا نته یی
ستا په مینه یم ولا ړاو استو ار ومنه
که را نه لیری شی خا لی د څو شیبو له پا ره
یمه را تلو ته انتظار شپه تر سها ر ومنه
یمه و د ا ن ستا د مینی د ګر می په خا طر
که نه ورا نیږمه کو مه دا ا قرار  ومنه
تا چه منلی یم په مینه یوی ورځی نه دی
یم تر قیا مته ستا د مینی خرید ار ومنه
بغیر له تا زما په ژوند کومه مضمون نشته دی
زه ستا د مینی قربا نی ته یم تیا ر و منه
که ستا په مینه کی د وصل امید و نه نه وی
امینی شا نته وژل کیږمه نا چا رومنه

{/slide}{slide=افسوس}
جور وستمی بیش به میهن شده افسوس
بیش است که دشوار به گفتن شده افسوس
بسیار جفا ها که درین سال و مهی چند
بر مردم بیچاره ی میهن شده افسوس
بس گریه نمودیم زویرانیی میهن
طوفان زِنَمِ اشک به دامن شده افسوس
سر کوب همه جا مردم وهاون شده ما حول
این دولت ما دسته ی هاون شده افسوس
قانون شکنی رشوت وهم چوروچپاول
چون کارِ به جا بیش مُبَرهن شده افسوس
از خودسری وظلم و زبی امنیتی ها
مردم همه جا سنگ فلا خن شده افسوس
صد حیف نشد خشک یکی قطره ی اشکی
اولاد وطن باز به شیون شد ه افسوس
بگذارشکایت کنم ای هموطنِ من
زین ظلم که بر حالتِ میهن شده افسوس
احیای حق زن به زبانهاست ولیکن
نازل به وطن جایگه ی زن شده افسوس
بگذار کُنم هَجو همه بد صفتان را
چون باعث آزارِ تو و من شده افسوس
جُز هَجو سزاوار ندانیم کسی را
کاتش به همه حاصل وخِرمن شده افسوس
آنانکه شدند عامل بد بختی میهن
برمردم ما خوب معین شده افسوس
بیرون زحساب است سخنگوی ومشاوِر
هرسو نگری بیش زدرجن شده افسوس
در کارِوطن هیچ نداریم صلا حی
مُختارتر امریکه وجرمن شده افسوس
ازبس که فساد اینسو وآنسو تَه وبالاست
تبدیل به بیماریی مُزمَن شده افسوس
سویدن بیست ویکم دسمبر2010

{/slide}{slide=نن سبا}
افسوس چه می هیواد هسې ورا نیږي نن سبا
زاړه وا ړه افغان  هسې پریشا نیږي نن سبا
دا ملک چه یی بنسټ رښتینولي او صداقت وه
دچا ل اود فریب په لورې درومي نن سبا
بډای شو بډایا ن ملیونران زښته ډیری
بیوزلو یتیمانو کورورا نیږی نن سبا
عدل او عدا لت نن سبا هیڅ نه معلومیږي
دظلم پلویان لا ودا نیږي نن سبا
هغه وګړي چه  ټول یې د افغان وطن دشمن دي
له حد اواندا زه پریما نیږي نن سبا
دا ټول خوشې خبرې چه روان دي په دولت کی
عمل خواته یو حرف نه روانیږي نن سبا
با درداو با احساس حکمران یو هم پکې نشته
دشمن سره یې ټول هم پیما نیږی نن سبا
زرګونو مخکیني دا ړه ما ران سره تول شوي
دننه په هیواد کی مېلمه کیږی نن سبا
بهر نه چه قواوې امنیت په پلمه را غلل
ټول بوخت په خپل هدف وطن ورا نیږي نن سبا
سره له دې بې شمیره قواګا نې چه پراتې دي
دفا ع او امنیت نا توا نیږي نن سبا
تریخ دی حقیقت ویل رښتیا اورید ل سخت دي
له خوا دامینی ترجما نیږي نن سبا

{/slide}{slide=صـــدای ما درِ وطن}
الا فرزند ِ دل بندم وطن را پا سدا ری کن
برای خدمتِ میهن همیشه استوا ری کن
نیایی زیرِ تا ثیرِ فریبِ دشمنان هرگز
چنین صد فتنه دررا ه هست دا یم هوشیاری کن
خیا نت در وطن هرگز تو منما جا ن من هرگز
خودت را د رحذر دایم ازین سا ن شرمسا ری کن
رِفا ه ِ میهنت را از رفاهِ خویش برتر دان
به اعمار وطن میکوش و هرد م پا ید ا ری کن
عنان ملک را هرگز به دست دیگران مسپار
برای حفظ خا کِ خویشتن خود جان نثاری کن
همیشه در ترقی و تعا لیی وطن میکوش
مشو بیگا نه پرور هر زمانی خویش دا ری کن
به کهمک دستِ اولا دِ وطن را هر زمان می گیر
تو انت تا که باشد هموطن را دستیاری کن
وطن بیچاره شد ویرانه شد ویرانه تر گردید
جراحا تِ وطن را یک به یک مرهم گداری کن
سوید ن نوومبر2010

{/slide}{slide=لــطــف یـــز د ا ن}
ا یــزد چو وجود م از عـــد م کـــرد
ز ا نــگــا ه به من بسی کرم کرد
ا ول کـــه و جـــود سا لـــــمم د ا د
د ورم ز بــلا و رنــج و غــم کـرد
بــخــشید مرا چو طـینت پا ک
درســـینه ام عــلم را رقــم کرد
حــُب ا لــو طـنی به من فزون دا د
بــیگــا نه پرســتی ام کـه کـم کـرد
نــــیروی تظــلــمم نـه بخشـــید
در نیک عــمل هـــد ا یتم کـــرد
شـو ق و هـو سِ درم نـــــد ا دم
از رنــج حــسا ب را حـــتم کرد
در زنــد ه گی آ برو بـــد ا د م
د و رم زمصا یــب و ا لـــــم کرد
د ســتم به کسی د را ز نــگــذ ا شت
لطــفش همه جا حــو ا لـــتم کرد
صــد شوق زشا عــری بــــد ا دم
یک طـــبع روا ن عــنا یتم کرد
نــــیرووتـوا ن به من بـبخـشـید
آ مــا ده برا ی طا عـــتم کـرد
چــون بیش رؤ ف ومــهربا ن است
غــــرقم به هـــزا رها نـــعم کرد
کــی شــکر یکی توا ن امینی
زا ن لطف که رب به حا لـــتم کرد

{/slide}{slide=نن سبا}
دمینی آ رزوګانی می ورا نیژی نن سبا
جانان می پردی خواته روا نیژی نن سبا
اوبه له سره تیری او کارونه ګډوډیژی
سړه دی او شما ل او با رانیژی نن سبا
بیړی می د ژوند ون له غمه وران ویجاړ پرته دی
ډ وبیژی مګر بیا نه چا لا نیژی نن سبا
زما غمګینی زړه ته خوپه ځیرګوره چه څنګه
دمینی په سره اورکی بریا نیژی نن سبا
جانان له ما نه لیری او غمونه نژدی کیژی
اوبیا به زما عمر سوهانیژی نن سبا
ژړا ته خو می ګوره او داوښکو قطا رونه
بهیژیجانان خواته روا نیژی نن سبا
تباه شمه برباد شو م چه جانان را سره نشته
دعشق با زارته هجر ارزا نیژی نن سبا
نه عشق او عا شقی شته نه قا صد او نه خبری
حا ل دا چه جدا یی می مهما نیژی نن سبا
دمینی دا کا روان ته نه څوک ځی اونه را ځی
د عشق کا روبا ر  نه سا ما نیژی نن سبا
هرومروبه زه یی دراتلو په طمع نا ست یم
له دی سره سره چه ورا نیژم نن سبا
ای خدا یه نه پو هیژم په ما څه شول نا ببره
چه زما د مینی کورنه ودا نیژی نن سبا
غمونه امینی د ټوله عمرسر ه سم شو
سختی دی خوډ یر ژر نه آ سانیژی نن سبا
سوید ن ا گست۲۰۱۰

{/slide}{slide=ورورګلوی}

وطنه ستا په لار کی ځا ن ورکوم
تا ته عزت حرمت او شا ن ورکوم
هیڅکله تا بی ارزښت نه کڼمه
یو لویښت دی کله په جهان ورکوم
د قربا نی وعد ه کوم تا سره
دا به هر وخت په هرمکا ن ورکوم
پخپل شعرخوله ما توونکی ځواب
دخپل هیوا د په دښمنان ورکوم
داخپل سری او خود خواهی وطن کی
آخرناخربه زه پا یان ورکوم
وطن جانان دی زه مین په وطن
پخپله خوښه به پری خا ن ورکوم
زده کړی د ټو لو انسا نا نوحق دی
ځکه هرچا ته دا امکان ورکوم
غواړم چه ټول به دزړه حا ل ووا یی
آ زا دی دوی ته د بیان ورکوم
ورورګلوی او اتحا د په خا طر
ارزښت ډیر په هر انسان ورکوم
پښتون تا جک ازبک ترکمن هزا ره
ټولو ته یو نوم د افغان ورکوم
څه ملیتونه چه هیواد کی اوسی
برخه د ټولو په یو شا ن ورکوم
زه هیڅ توپیراو تفا وت نه منم
زه امینی ته دا پیمان ورکوم

{/slide}