ع. شريف زاد
يوه سوالګر ديوه بخيل امير په دروازه کې غږ وکړ هغه خپل غلام ته وويل. اې عنبره ته مبارک ته ووايه. هغه دې جوهر ته ووايي جوهر دې ياقوت ته او يا قوت
الماس ته او الماس دې مرجان ته ووايي او بيا مرجان دې سوالګر ته ووايي چې معاف مو کړه بابا!
سوالګر دا خبرې واوريدې لاسونه يي پورته کړل او ويي ويل: اى رب العرش!
تاسې جبراييل ته ووايي جبراييل دې مکاييل ته او مکاييل دې درداييل ته او درداييل دې کيکاييل ته او کيکا ييل دې اسرافيل ته او اسرافيل ته دې ووايي چې ددې ملعون روح ژر تر ژره قبض کړه.
په درناوۍ
