بې تکراه علامه      بمناسبت پنجمین سالگرد درگذشت اکادیمیسین سلیمان لایق

  

 یادی از مردی که واژه‌ها را جان بخشید و سیاست را با خرد و شجاعت آمیخت؛ در عرصهٔ قلم، ادبیات، زبان و فرهنگ، سلیمان لایق شخصیتی بی‌همتا و ماندگار بود؛ صدایی که از ژرفای تاریخ و درد مردمش برخاست و در سطر٬ سطر شعر و اندیشه‌ هایش پژواک یافت.

 

 شناخت او از مردم و سرزمینش، نه سطحی و لحظه‌ای، بلکه ریشه‌دار، ژرف و آگاهانه بود؛ برخلاف پندارهای نادرست برخی، سلیمان لایق در میدان سیاست نیز چهره‌ای تأثیرگذار، شجاع، باصلابت و هوشمند بود؛ مردی که تا واپسین دم حیات، با متانت و بینش روشن، در سنگر اندیشه و عدالت در کنار مردم ایستاد و از خود نام و نشان پربهایی در تاریخ معاصر افغانستان به‌جا گذاشت.

روح آن بزرگ‌مرد در آرامش، و یاد و نامش گرامی و جاودانه باد.

 

بې تکراره علامه!

یوه ساده د غرو قصه ده 
د کاوون د زړه وږمه ده

اباسین څپو، څپو کې
د بادبان د زړه څپه ده

سلیمان د غره په څوکه
داسې هسکه ده شمله ده

فرق یې نشته له گُربته
هر پرواز یې هنگامه ده

ولَسو نه با خبره 
د افغان د درد ناله ده

د کوچیانو په شان درومې
د کیږدیو شنه لمبه ده

د چونغر په ترانو کې
د ادب ښکلا پرته ده

طبیعت یې انځور کړې
ښه رنگینه منظومه ده

بډاینه د پښتو کې
د الماسو مجموعه ده 

د پښتون په ننگ قلم یې
د یو والې ښه بیلگه ده

اتفاق که سره وکړو
فرهنگ لاره یې رڼه ده

د فرهنگ په سپین میدان کې
بې تکراره علامه ده

خوله یې چا بنده کړه نه شوه
ظلم ضد یوه څیره ده

مینه یې هیڅوخت نه ورکیږي
زما زړه کې دا پرته ده

زما تنده پرې ماتیږې
خیر که نورو ته ترخه ده

له امو نه تر جیلمه
د لایق چیغه خوره ده

هندو کش ته په نظر کې
داسي، داسي کلک صخره ده

هر یو شعر یې حماسه ده
د نصرت د زړه ټپه ده

دجولای شپږمه
کال ۲۰۲۰ میلادي
دنمارک
د وایلی ښار
زلمی نصرت