مولانا صوفی محمد ، ملای بنیادګرا سال ګذشته بعد از بسر رسانیدن شش سال حبس مبنی به رهبری نمودن ده هزار پشتونهای فبایلی در مخالفت با تجاوزامریکا به سرزمین وقلمرو افغانستان که در سال (۲۰۰۱) بوقوع پیوست از بند وحبس رها ومجد داً به مبارزه قد راست نمود .او با رهبری یک مارش به اصطلاح صلح آمیز مردم در وادی ستراتیژیک صوات در پی آن شد تا داماد اش مولانا قاضی فیض الله را وادارد که پیشنهاد آتش بس دولت اسلام آباد را در بدل امتیاز تامین سیستم احکام شریعت اسلامی در وادی مذکوز بپذیرد . درواقیعت امر او یعنی مولانا صوفی محمد پیشنهاد دولت پاکستان را نشانه ای کامل تسلیم طلبی اسلام آباد در وادی صوات به بنیاد ګرایان تلقی نمود ، ولی قاضی فیض الله که رهبری طالبان پاکستانی رادر وادی صوات بدوش دارد وبا متحدش یعنی القاعده روابط تنګا تنګ دارد تا هنوز تن به این معامله صلح آمیز اسلام آباد نداده که این خود نشانه ای علامت رادیکالیزم بوده که چسان در برخی از این وادی مذکور ریشه قایم نموده است ویا در حال ریشه دوانیدن است . امتیازی که دولت پاکستان در صوات به طالبان میدهد منطقه ای است که آب رودخانه از آنجا توزیع میشودو فقط هشتاد میل در شمال اسلام آباد موقیعت داشته وهرلحظه دستخوش لغزش بطرف بی ثباتی وهرج ومرج میباشد،چیزیکه درمنطقه مذکوربملاحظه میرسد هماناافسرده ګی وسراسیمګی مردم عامه نسبت شایعاتی که طالبان ممکن به این دومین منطقه ای مجتمع بزرګ مسلمانان دنیا وحوزه ای دارای طاقت اتومی تهاجم خواهند نمود میباشد که دربین عامه ترس وخوف را ایجاد نموده است . جنګجویان قاضی فیض الله درمد ت دوسالی که ګذشت جنګ طاقت فرسا ی را با نیروهای نظامی پاکستان پشت سر ګذاشتاندن ،وبالاخره توانستند که کنترول قسمت بیشتر وادی صوات را بدست ارند ، بموجب این جنګ تباه کن وفرساینده (۱۲۰۰) فرد ملکی حیات خودرا ازدست دادند واز جمله ای یکنیم میلون نفوس باشنده وساکن در منطقه (۳۵۰) هزار باشنده مجبور به ترک خانه وکاشانه شان ګردیدند وبه محلات وجا های دیګر مهاجرت کردند ، قاضی فیض الله درحدود (۲۰۰) باب مکاتب دختران را منهد م وشماری از پولیسان رابه چوبه ی دارآویخت ودرمنطقه ای تحت تسلط اش قوانین واحکام شریعت غرای اسلامی را با ګماریدن قاضی ها غرض انطباق قوانین مذکور تحکم بخشید ودر پیاده نمودن احکام مذکور ازهیچ نوع تلاش مضایقه نه نمود . همین اکنون با وجودیکه بیشتر مناطق صوات رادولت پاکستان ازتحت تصرف طالبان آزاد وتحت حاکمیت خود در اوده است ، ولی با انهم حزب مردم پاکستان در اسلام اباد به رهبری آصف زرداری شوهر بینظیر بوتو فقید وحزب عوامی ملی ،حزب سیکولیرپشتون مسلط بر ایالت سرحدی شمال غرب تمام خواسته های طالبان را دربدل قطع جنګ وپیاده نمودن احکام شریعت اسلامی در منطقه مذکور پذیرفته وبه آن ګردن نهادند ، دولت پاکستان همچنان بعضی تغیرات محدود شریعی را در محاکم محلی خویش نیز مرعی لاجرا قرارداده وآن را پذیرفته است وبا در نظر داشت این حکم طالبان چنین ادعا مینمایند که دولت پاکستان درتمام محاکم مربوطه خویش تمام احکام و قوانین شرعی اسلامی را درتمام بخش ها اعم از تعلیم وتربیه ، اداره ودیګر سکتورها پذیرفته وبرتحقق آن اوامر لازم صادر نموده است . بهر صورت این توافق شاید چنین تفسیر شده باشد ولی رویهمرفته این خود یک شکست وتسلیمی بیدون غلط فهمی دولت مذکور بوده مبنی بر اینکه دولت در منطقه مذکور جنګ را در مقابل اسلامیستهای تند روباخته ومواجه به شکست شده است ، شکستی که حتی رژیم ګذشته ای نظامی پرویز مشرف با وجود چند بار آتش بست های موقتی وګذری به همچو خواسته ها تن در نداده وتسلیم نشده بود ، ګذشته از آن حکومات افغانستان در طول جنګهای فرساینده وتباه کن هیچ وقت با وجودیکه بعضی ازولایات اش را ازدست داده بود به همچو خواسته ها تن در نداده بود واز پذیرش همچو قوانین سختګیر شریعی سر باز زده بود وتسلیم نشده بود . زرداری با امضای چنین پروتوکول وتعهد نامه باید بداند که جنګ در منطقه فروکش نخواهد کرد وفیر مسلسل ها خاموش نخواهد شد این زرداری است که بار اول درین منطقه وسیع به خواسته های طالبان تن درمیدهد وبشتربخشهای سرزمین اش را مجزا از دولت اش میسازد ودامنه ستیزه جویی را دامن میزند ، دور نخواهد بود که طالبان در صوات توقف نمایند وبه وسعت طلبی نه پردازند ؟چنانچه صوفی محمد که نسبت به دامادش یک شخص میانه رو ومعتدل است همیش در پی آنست که احکام شریعت اسلامی را باید درتمام قلمرو پاکستان وسعت داد چه رسد به داماد تند رو وبنیاد ګرش ؟ این تعهد از نظر سیکولوژی مورال عامه را مواجه به خطر خواهد ساخت ومصونیت افراد را زیر سوال خواهد برد . درشهر پیشاور واقع در شمال غرب سرحد حزب عوامی ملی که در محاصره طالبان با بمب انتحاری درګیر مانده ، طالبانیکه در پی ازبین بردن وزرای واعضای پارلمان حزب اند موجب آن شد که درحزب مذکور انشعاب را بوجود اورند وحزب نتواند که برمنطقه نفوذ اش را تامین نماید ، چنانچه فعلاً حزب مذکور از حمایت اکثریت مردم منطقه که در دوران حاکمیت جنرال پرویز مشرف در انتخابات سال ګذشته از پشتونهای سیکولیر ودموکراتها رای بدست اوردند وحکومت افراطی اسلامی را تشکیل دادند بر خوردار نمیباشد . ستراتیژی فیض الله درتحت سطیره القاعده ودیګر ګروپ های تندرو وبنیاد ګراطرح وسکیج میګردد،وطالبان پاکستانی مطابق این ستراتیژی درپی آنند تا تسلط شان را درآینده های نه چندان دور در سرار پاکستان توسعه دهند چناچه همین اکنون نفوذ بیشتر ی در ولایت بزرګ پنجاب وشهر صنعتی کراچی واقع در جنوب کشور نسبت اسکان شمار بیشتر ګروپهای بنیاد ګرا وتروریستان حرفوی که درین دو دهه مصروف جنګ وجدال با دشمنان دیرنه شان یعنی هند بر سر قضیه کشمیر میباشند دارند، وازطرف دیګر نظامیان تحت تریننګ مجدد که بواسطه مدرسین وترینرهای امریکای بمنظور اماده ګی بیشر درجنګ بمقابل نیروهای مخالف دولت مورال شان را بنسبت احساس خطرات بیشتر از جانب هند روز به روز از دست میدهند ودر تشویش میباشند . از جانب دیګر بحران موجوده صوات بیشتر وضع اقتصادی پاکستان را به رکود مواجه ساخته که همین اکنون تعداد بیکاران در منطقه ګراف صعودی اش را میپیماید ، انفلاسیون زبانه میکشد ، واز طرفی هم میلیونها کارګر مهاجر پاکستانی نسبت بحران جهانی از کشورهای خلیچ پارس اخراج وبه وطن شان عودت داده میشوند که اکثر این کارګران عودت داده شده پشتون ها بوده ودرمناطق سکونت شان زمینه کسب وکار میسر نبوده واین خود شرايط را برای پیوستن شان به طالبان والقاعده مساعد میسازد . حکومت اوباما برای مدت پنج سال سالانه وعده کمک مالی مبلغ (یکنیم) بیلون دالر را نموده که باید صرف بخش اجتماعی ګردد ولی تا حال کاملاً مشخص نګردیده که ایا تمویل این مبلغ هنګفت را کنګرس امریکا میپذیرد ویا نه واز طرفی دیګر این سوال پیش می آید که احیانناً اګر تمویل این مبلغ به جانب پاکستان را کنګرس امریکا بپذیرد ایا دولت پاکستان ظرفیت بکار برد مبلغ مذکور را در پروژه های طرح شده ای خود دارد ویا نه ؟ بحران اقتصادی سراسری ګیتی اوباما را وا داشت تا در ستراتیژی اش در مورد افغانستان وپاکستان تجدید نظر نماید وآنرا قبل از تدویر جلسه ای سران پیمان ناتو که در دوم اپریل همین سال برګذار خواهد شد به نشر سپارد ویا آنرا غرض اګاهی متحدین خود پیشکش نماید که در خور اهمیت است . ازجانب دیګر بعوض اینکه افغانستان در ایجاد وتحقق دموکراسی قدم های استوار بجلو بر میداشت ودر پرتو آن طالبان ومخالفین خود را در تمام بخش ها شریک میساخت وآشتی ملی را سروصورا می داد در اعمار مجدد کشور همه را شریک میساخت عقب ماند وبدان نایل نیامد که سوال قابل اندیشه است .
بناً ایالات متحده امریکا در تحقق پلان های قبلاً تهیه شده ای متحدین خود ناکام مانده ودر قدم اول به پول هنګفت وکادرهای مجرب نیاز دارد تا وضع فعلی پاکستان را ازین حالت رکود نجات دهد، ایا این سوال در واشنګټن وپایتختهای دیګر کشورها وحتی درمخیله میلونها پاکستانی تا همین اکنون خطور کرده که باید چسان ازین وضع بدر آمد .تمام
