پاچا او دار

سهار وختي يې دسربازانو دپښو اوازونه واورېدل،چې دکور په طرف يې راروان دي،نجار خپلې مېرمنې ته په سوالي نظر وکتل، ورته ويې ويل :
ستاخبره مې ومنله او  ويده شوم مګر هېڅ فايده يې ونکړه په لړزېدلو لاسونو يې  دروازخلاصه کړه، او دواړه لاسونه يې د عسکرو پر وړاندې وغزول ترڅو يې ولچک کړي چې دوه سربازانو په ډېر تعجب ورته وويل:
پاچا مړ شوی دی او موږ راغلي يو چې ته ورلپاره تابوت جوړ کړې.
نجار ټکان وخوړ او خپلې مېرمنې ته يې په داسې انداز کې وکتل لکه بخښنه چې ورڅخه غواړي.
مېرمنې يې ورته په موسکا وويل:
د هرې شپې په شان ويده شه ځکه چې الله جل جلاله يو دی او د رحمت  اوخلاصون دروازې يې ډېرې زياتې دي.
ډېر فکر کول انسان ستړی کوي په داسې حال کې چې د هرڅه مالک خدای دی.