به پیشواز بهار

بهار برای ما دارای اهمیت بسیار است سال نو را در این فصل و با رسیدن خورشید به نقطهٔ اعتدال بهاری اول حمل آغازمیکنیم، با رسیدن بهار شروع  سال را با مراسمی به نام نوروز جشن می‌گیریم بهار در ادبیات ما نمود زیادی دارد و یکی از مهمترین سوژه‌های هنری و ادبی می‌باشد.

در فصل بهار انحراف محور زمین نسبت به خورشید افزایش می‌یابد، طول مدت روز به سرعت زیاد می‌شود، زمین گرم می‌شود و گیاهان شروع به رشد کردن می‌کنند، برف‌ها آب می‌شوند و رودبار ها و جویبارها به جریان می‌افتند، یخبندان در مناطق سردسیر کمتر می‌شوند و در مناطقی که آب و هوای سردسیری ندارند، دمای هوا به سرعت افزایش می‌یابد، گلها و گیاهان شروع به شکوفه زدن می‌کنند.
با رسیدن بهار، طبیعت سبز و زیبا میشود، پرندگان، نغمه ها و سرودهای فرح بخش و تازه سرمی دهند و انسان ها را به مهرورزی، گره گشایی و هم گرایی فرا می خوانند بهار، پیام آور عشق و رویش است و موسم سرور و آشتی و به همین خاطر است که خواستنی است و با آمدنش دل ها سرشار از سرور و جان ها معرفت می یابد بهار، پیام آور تعادل است و اینکه در سایۀ تعادل، زندگی زیبا می شود بهار یکی از باشکوه ترین جلوه های خدا در جهان هستی است که می توان با تماشای آن، راهی به عالم معنی برد.
زیبایی و شکوه بهار، درس مهرورزی و دگرگرایی و گره گشایی به آدمیان می دهد،
کمتر از طبیعت نباشیم، ما نیز دگرگون شویم، طبیعت به عنوان یکی از نشانه های خدا، سرشار از درس و عبرت است، دلی که بیدار است، در هر پدیده ای عبرتی می بیند و از هر نشانۀ، درسی می آموزد، بیداردلان، از بهار، درس تحول و نوشدن می آموزند،
اگر طبیعت شکوفا و زیبا می شود، ما نیز می توانیم، اگر بهار، فصل سرزندگی و طراوت است، چرا ما این گونه نباشیم؟
در روز نوروز،  تعهد می کنیم که حال خود را به بهترین حالات برگردانیم. هرجا که باشیم و هر چه نیکویی در حال ما باشد، نیکوتر از آن هم هست، باید توجه داشته باشیم که دگرگونی هر پدیده ای در عالم، به دست انسان است و همه تحول ها با ارادۀ انسان انجام می گیرد، اگر انسان بخواهد در وضعیت جامعۀ خود، کشور خود و زندگی خود تحول ایجاد کند، باید این تحول را در خود آغاز کند؛ تحول اخلاقی و درونی، رفتن به سوی صفا و انسانیت.
از قافلۀ بهار عقب نمانیم و درس دگرگونی برای بهتر شدن و شکوفایی و طراوت بیاموزیم.
با فرارسیدن بهار، روحی دوباره در کالبد طبیعت بی جان و افسرده دمیده می شود و طبیعت لباس حیات بر تن می کند و این گونه است که رستاخیز انسان و جهان، با پیدایش بهار به تماشا گذاشته می شود.
عزیزی غزنوی
تورنتو کانادا