رحمت اله روان.
از برکت تلاش داکتر وحیداله وحید کارشناس سازمان ملل متحد در نیویارک از کار ثبت مثنوی معنوی منحیث میراث فرهنگی مشترک ایران و ترکیه در یونسکو جلوګیری بعمل امد ، داکتر وحید اله وحید به مامورین یونسګو ګفته است « ایران وترکیه به هیچ دلیل نه میتوانند که این میراث فرهنګی افغانستان را
بنام خویش در یونسکو ثبت نمایند » بنا فعالیت داکتر صاحب وحیداله وحید نه تنها در این مورد بلکی درعرصه های مختلف موضعګیری مثبت وفعال در مورد کشور ومردم خویش داشته قابل افتخار ما افغانها است .
مولانا جلال الدین محمد بلخی و آثار وی متعلق به افغانستان است "مولانا جلال الدین بلخی در افغانستان تولد شده، پدرش در افغانستان زنده‌گی می کرد و اینکه بعضی کشور ها می خواهند که او را و آثار و افتخارات او را مختص به خود بدانند یک اشتباه است داکتر وحیداله وحید کارشناس وپالیسی ساز در مقر سازمان ملل متحد این موضوع را پی گیری کرده است."
مولانا جلال‌الدین محمد بلخی در سال ۶۰۴ هجری قمری در بلخ زاده شد. پدر او مولانا محمد بن حسین خطیبی، معروف به بهاءالدین ولد سلطان‌العلما، از بزرگان بلخ و مردی عارف بود. سلطان‌العلما در سال ۶۱۰ هجری قمری، هم زمان با هجوم چنگیز خان و مخالفت های زمامداران آن وقت، بلخ را ترک کرد، وی نخست به حج، سپس به بغداد، مکه، شام و سرانجام به قونیه رفت و تا اخیر عمر همان جا ماند.
مولانا جلال‌الدین محمد بلخی نوشتن مثنوی معنوی را در ۵۰ سالگی آغاز کرد، این کتاب حاصل پُر بارترین دوران عمر مولاناست ، ومیراث ګران مایه برای افغانستان است ،مولانا شخصیت جهانی است و محدود به یک جغرافیه نمی شود اما اگر آثار وی ثبت میراث های فرهنگی جهان می شود، این حق افغانستان است: "در سال ۲۰۰۸ یونسکو سال مولانا جلال الدین بلخی را تجلیل کرد، در آنجا به وضاحت گفته شد که مولانا جلال الدین بلخی است. به این معناست که افغانستان در آن وقت توانست که مولانا را به افغانستان نسبت بدهد.
اسناد و شواهد مستند وجود دارد که ثابت می سازد مولانا از افغانستان است نه از ایران و ترکیه، ایران در طول تاریخ ادعای ناحق بالای میراث های فرهنگی افغانستان داشته است.
ایران پیش از این سیدجمال الدین افغان را متعلق به کشور اش می دانست و هم چنان می گفت که مقبره حضرت علی در ایران است، ادعا های که هیچ زمانی برحق ثابت نشده است .پای رحت اله روان.