حل مشکلات با پاکستان شجاعت میخواهد!

ګذاری می ګردد . در حوادث ثور دوم و بن اول شاهد بودیم که حوادث در کدام مسیر انکشاف کرد.حل مشکلات افغانستان با پاکستان با انکه راه طولانی و پیچیده را در پیش دارد، شجاعت میخواهد. امریکا و انګلیس از روی منافع شان و بنابر انکشاف اوضاع در منطقه سر کابل و اسلام اباد فشار انداخته تا مشکلات شان را از راه مزاکرات حل و فصل نمایند.حال این مربوط کابل میشود که از این چانس چګونه در جهت تامیت صلح و ثبات و ختم جنګ نیابتی که خواست اولی مردم ما است استفاده میکند.   مسکو ، دهلی و تهران و طرفدارانش از این مزاکرات نا راضی به نظر میرسند ، چونکه در مزاکرات حضور مستقیم ندارند. روی همین دلیل از یک طرف از نګرانی از افزایش فعالیت های داعش در افغانستان حرف میزنند و از سوی دګر بطور اشکار و پنهان با ګروهای طالبان بدون حضور و موافقه کابل درحال مزاکرات میباشند. جالب اینکه روسیه قصد دارد تا داعش را در «افغانستان» هدف قرار دهد! به این ترتیب یکبار دیګر میخواهند تا افغانستان را به میدان جنګ رقابتی و بزکشی بیشتر و خونبارتر مبدل سازند. مسکو - دهلی یک بار هم جرات نکرد تا لانه های تروریزم را که در پاکستان است و منطقه از همانجا مورد تهدید قرار دارد ،هدف قرار دهند . انها همیشه از مردم افغانستان میخواهند منحیث بلنداژ و سپر دفاعی در برابر منافع شان استفاده نمایند و بس.!

در اخر میخواهم بګویم که زمان یکبار دګر ثابت ساخت که، حضور و مداخله نظامی بیګانه ها در کشور ما در ټکر با منافع ملی ما قرار ګرفته. این حضور ها :

مارا بیشتر به جان هم انداخت.

ما را بیشتر متفرق و چند پارچه ساخت.

ما را بیشتر ضعیف و تنبل ساخت.

ما رابیشتر در افراطیت و تحجر و بنیاد ګرایی غرق کرد.

ما را بیشتر وابسته و مجبور و احتیاج   و حریص ساخت.

ما را بیشتر بی رحم و بد اخلاق ساخت.

سر برای ما نماند و همه در فرار اند.

افغانستان را از رشد طبیعی باز ماند.

خلاصه اینکه تا زمانیکه افغان ها سرنوشت خود را خود شان به دست نګیرند و مشکلات ذات البینی شانرا با خود و با همسایګان خود شان حل و فصل نکنند ، داستان همان خرک و همان درک ادامه خواهد داشت.