د آلبرت انیشتن د وصیت لیک یوه برخه

هغه شیبه به هم را ورسېږي چې داکتر و وايي چې زما مغز له کاره لوېدلی دي او ژوند مې د زرګونو پېژاندل شویو او نا پېژاندل شویو دلیلونو له مخې پای ته رسېدلی.
په داسې یوه ورځ هڅه ونه کړئ  په مصنوعي ډول او د وسایلو په مرسته  ما بېر ته ژوند ته ستون کړئ او دا زما د مړینې بستره مه بولئ . اجازه راکړئ دا  د ژوند بستره وبولم . پرې ږدئ چې زما بدن له نورو سره مرسته وکړي څو خپل ژوند ته دوام ورکړي.

زما سترګې هغه چا ته ور کړئ چې هيڅکله يې د لمر ختل ، د یو ماشوم څېره او د ښځې په سترګو کې  د مينې پرتم نه دی لیدلی.
زما زړه هغه چاته سوغات کړئ چې د خپل  زړه په اړوند د پرله پسې ځورونکو دردونو  پرته بل هيڅ څه په یاد نه لري.
وینه مې هغه ځوان ته ور کړئ چې د موټر له ټکر څخه يې راوستی وي ، له هغه سره مرسته وکړئ ژوندی پاتې شي څو خپل لمسیان لیدلی وشي.
پښتورګي مې هغه چاته ور کړئ چې ژوند يې په ماشین پورې تړلی او هره اونۍ د هغه وینه صاف وي .  
یوه لاره پیدا کړئ چې زما هډوکي، عضلات، یوه یوه حجره  او اعصاب مې یو شل یا فلج ماشوم ته پیوند شي.
زما د مغزو هره برخه و څېړئ ، که لازمه شوه زما حجرې واخلئ او پرېږدئ چې خپلې ودې ته دوام ورکړي څو  د هغو په مرسته یو ګونګی ماشوم خپل غږ اوچت کړی شي او یوه په غوږو کڼه انجلۍ و کولی شي د خپلې کوټې پر ګړکۍ د باران د څاڅکو د لګېدو غږ واوري.
که لازم وي زما له بدن څخه کوم څه خاورو ته وسپارل شي پرېږدئ چې زما تېروتنې ، کمزورۍ، او د همنوعانو  تر وړاندې زما تعصبونه خاورو ته وسپارل شي.
زما ګناه ګانې شیطان او روح مې خدای ته و سپارئ او که کله مو زړه وي نو ما یاد کړئ.
د خیر کارونه ترسره کړئ ، او که څوک تاسې ته اړتیا لري ، په مینه ور سره خبرې وکړئ.
که زما دغه غوښتنې تر سره کړئ زه به تل ژوندی اوسم....