سابقۀ تنشها وترس امریکاازسپردن تضمین امنیتی:

ولی این افغانهاهستندکه مانع حضورآنها میشوند وشرایط رابرای ماند شان مهیانمیکنند، وجالب اینکه آقای دمپسی گفتندکه "اگر افغانهاازمابخواهدماباقی خواهی ماند" زمانیکه باطیارات B۵۲ وباکشتاربی رحمانۀ هزاران افغان به کمک جبهۀ متحد دردشت لیلی وارد افغانستان شدند،  و دوام این سلسله درسایر نقاط افغانستان تا امروز ادامه دارد؛ چه کسی ازایشان دعوت کرده بود، اکنون که باموجودیت یازده ساله خود جز تقویۀ ترویزم درمنطقه وافغانستان کار بیش انجام نداده اند، وبیشتر از پیش تزادهای قومی ومذهبی رادر خدمت باهمسایه های نابکارما دامن زدند باکدام دستاورد عزم سفربسته اند، اگر کشتن اسامه بن لادن را دستاورد میداند این کارهمان طورکه با کشف محل اختفابه کمک شبکۀ جاسوسی، توسط یک گروپ ازکوماندوهای که تعدادشان از24نفربیش نبود انجام شد؛ میتوانست بدون این همه لشکرکشی ازپایگاه های بحری ویاکشور های حوزۀ خلیج فارس انجام شود، باوجوداگاهی ازموجودیت تروریزم وصدورآن ازپاکستان که هزاران جوان امریکائی راقربان این سیاست ناکام خویش نمودند، هیچ گاهی حاضربه آن نشدندونیستند که پاکستان راعامل اصلی ترویزم بحساب بیاورند، وخون بهای جوانان امریکائی، انگلیسی وفرانسوی وغیره را از آنها حصول نمایند، این عمل نشاندهندۀ آن است که امریکا به افغانستان نه بخاطر مبارزه باتروریزم بلکه بخاطرکشتن وبیچاره کردن مردم غیورافغانستان و تجزیه این ملک آزاده باکشتارها در مناطق پشتون نشین هردوطرف خط دیورندکه ازیک طرف زیر چکمه های آهنین تروریستان قرار دارند وازطرف هم زیربمباردمانهای ناتو وامریکا قرارگرفتند، آمده اند.

بعضی ها به این نظراندکه امریکامیداند که مراکزتروریزم درپاکستان است ولی کاری ازدست امریکا بارنمی آید؛ این یک اشتباه است، زمانیکه امریکا تصمیم حمله بالای افغانستان گرفت آن زمان تصمیم  داشت که قوا درپاکستان پیاده وازآن جا بالا افغانستان عملیات آغازگردد ولی جنرال مشرف موافق نبود زمانیکه «ریچارد ارمیتاژ»  معاون پیشین وزرات خارج امریکابه جنرال «مشرف» رئیس جمهور وقت پاکستان گفت که همکاری میکنید یا پاکستان رابه عصرحجرتبدیل کنیم «مشرف» دیگر توان حرف زدن را از دست داد اکنون هم میتواند که چنین موضع قاطع درپیشگیرد ولی بخاطر پلانها که در منطقه دارد به پاکستان نیارمنداست.

مناسبات پرتنش افغانستان وامریکا بخصوص دراین سالهای اخیر که امریکاگویا! تصمیم به خروج گرفته ودورۀ کاری آقای کرزی نیز به پایان خود نزدیک میشودازیکطرف و مداخلات بی شرمانه بخصوص پاکستان درخاک ماازطرف دیگر،این نگرانی رابرمی انگیزدکه  چانه زنی هادرمورد موافقتنامۀ  امنیتی چه مفهوم میتواند داشته باشد؟  
هرکشورباید دریک موافقتنامه ویاپیمان باکشوردیگر منافع ملی خودرا محترم بشمارد، وبه هیچ قیمتی نباید این اصل را قربان زورگوئی ها ونیرنگ های سیاسی ودیپلوماتیک  ومانورهای استخباراتی ومطبوعاتی بیگانگان کرد، دراین جا یکی ازعامل اصلی این تنش مداخلۀ مستقیم امریکا درهمه ساحات اداری، سیاسی، نظام واجتماعی کشورمااست که باعث شده تاحاکمیت قانون درکشوربه شکل لازم پیاده نشودواستقلال ملی وتمامیت عرضی کشورماتحت سوال قرارگیرد، دراین مورد میتوان به حمایت ازافراد واشخاص وجنگسالاران، قراردادهای خودسرانه،ایجادشرکتهای خصوصی امنیتی برای جاسوسی درهمه ساحات زندگی که زیرنام حفاظت وامنیت موسسات خارجی درکشورما استخدام شده اند اشاره کرد که صلاحیتهای رئیس جمهوری رابعضاً تحت شعاع قرارداده است، بدنیست که به شمۀ این تنش ها وسابقۀ آن بپردازیم:

سابقه تنش در روابط کرزی و امریکا:
۱۴ سنبله ۱۳۸۷: در پی کشته شدن شماری از غیرنظامیان در روستای عزیزآباد ولسوالی شنیدند در ولایت غربی هرات، آقای کرزی به آن جا رفت و از "خرابی" روابطش با خارجی‌ها خبر داد.
۱۶عقرب ۱۳۸۸: وزارت خارجه افغانستان انتقادهای"گوردون براون"  نخست‌وزیر وقت بریتانیا و باراک اوباما رئیس جمهوری امریکا ازموجودیت فساد در افغانستان را "مداخله" در امور داخلی خود دانست و رد کرد. آقای براون در پارلمان کشورش گفته بود که فساد به "نام دوم" افغانستان تبدیل شده و آقای اوباما تاکید کرده بود که دولت کرزی پیشرفت در مبارزه با فساد را در عمل نشان دهد.
۲۴ عقرب ۱۳۸۹: هیلاری کلینتون وزیر خارجۀ وقت امریکا در خواست حامد کرزی برای توقف عملیات شبانۀ نظامیان امریکا را رد کرد و آن را بخشی از استراتژی امریکا در افغانستان خواند. دو روز پیش از آن آقای کرزی از این نوع عملیات به شدت انتقاد کرده  و گفته بود که چنین عملیاتها باید تنها توسط نیروهای افغان انجام شود.
۱ حوت ۱۳۹۰: حامد کرزی رسما فرمان داد که دیگر نیروهای امنیتی حق ندارند در جنگ با شورشیان از نیروهای بین‌المللی درخواست کمک کنند.
۶ حوت ۱۳۹۱: حامد کرزی به نیروهای آمریکایی در ولایت میدان وردک دستور داد که تا دو هفته از این ولایت خارج شوند. او این نیروها را به دست داشتن در قتل و آزار غیرنظامیان، متهم کرد.
۲۰ حوت ۱۳۹۱: حامد کرزی بمبگذاری انتحاری در کابل و خوست را "خدمت به امریکا" خواند. اما جنرال جوزف دانفورد فرمانده امریکایی ناتو این اظهارات را "کاملاً اشتباه" و "جیمز کانینگهام" سفیر امریکا "باورنکردنی" دانست.
۲۲ حوت ۱۳۹۱: رئیس جمهوری افغانستان به دنبال این اظهارات، روز سه‌شنبه، در سفری به هلمند گفت که امریکایی‌ها و اعضای ارشد گروه طالبان در پاریس و دبی با هم "شکلات" می‌خورند، اما طالبان در افغانستان غیرنظامیان را می‌کشند.
۱۳ میزان ۱۳۹۱: حامد کرزی متحدان غربی خود را تهدید کرد که اگر نیروهای مسلح کشورش را با سلاحهای سنگین مجهز نکند، او از چین، روسیه و هند سلاح سنگین می‎خرد.
۱۲ قوس ۱۳۹۱: حامد کرزی گفت که بعد از این هیچ کشور خارجی اجازۀ بازداشت افغانها و حق داشتن زندان در افغانستان را ندارد. اما سخنگوی نظامی پیمان ناتو در کابل گفت که نظامیان تحت فرمان این پیمان به بازداشت شورشیان ادامه می دهند.
اکتبر ۲۰۱۱: آقای کرزی گفت "خدا ناخواسته، هرگاه میان پاکستان و امریکا جنگ شروع  شود، افغانستان از پاکستان طرفداری خواهد کرد." به دنبال این اظهارت "پیتر فولر" از فرماندهان ارشد امریکایی ناتو در افغانستان گفت: "چرا با یک سوزن به چشم من نمی‎زنی؟ ما ۱۱ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار به تو داده ایم."
۱۴ثور۱۳۹۲: حامد کرزی ریٔس‌جمهور کشور در یک کنفرانس خبری در کابل اعلام کرد که تاسیسات نظامی در ولسوالی گوشتۀ ولایت ننگرهار توسط نیروهای بین‌المللی به نظامیان پاکستان واگذار شده است. پیش از این‌ رئیس دفتر آقای کرزی نیز گفته بود که ناتو این تاسیسات نظامی سرحدی را به پاکستان واگذار کرده است.
۱۶ ثور۱۳۹۲: جنرال "گونتر کتز" سخنگوی نیروهای ایساف  در کابل،  در یک کنفرانس خبری مشترک با "دومنیک میدلی" سخنگوی غیرنظامی نیروهای ناتو در کشور، گفت که او ادعای مربوط به واگذاری تاسیسات نظامی در نزدیکی خط دیورند به نیروهای پاکستانی را رد می‌کند.

ازاین تنش ها که شمۀ آن ذکرشد برمی آیدکه رئیس جمهوری افغانستان حق بجانب بوده است، وی منحیث رئیس جمهوری وظیفه داردکه از تمامیت ارضی واستقلال ملی وحاکمیت ملی کشورواتباع  آن دفاع کند، خارجیانکه درافغانستان مقیم اند باید این حق رابرسمیت شناخته وبه آن احترام بگذارند، امریکا وناتو که سخن از حمایت افغانستان میزند باید درگفتاروعمل صادق باشند،اگر صداقت در اجراء عمال وجود داشته باشد هیچ گاهی زمینۀ به چنین تنش ها آماده نمیشود.

آیاامریکاوناتوصادقانه به منافع افغانستان متعهد اند؟؟
اگراین مسئله را که چراامریکا پی منافع پاکستان است واین نیت خودرا خوشبختانه که هیچگاهی نتوانسته مخفی نگاه دارد بخصوص بعداز کشتن اسامه بن لادن دیگرپردۀ تزویرازرُخ مبارزه با تروریزم دریده شده وهمه چیزبرملاگردید، مرکز تروریزم درکجاوجنگ درکجاست اصلیست قابل دقت عام وتام، بدبختانه پاکستان همچنان متحدنزدیک امریکاباقی مانده این نوع برخورد ثابت کردکه امریکا پی حمایت ازمنافع افغانستان نه؛ بلکه جهت منافع خاص خویش وتجزیه وپارچه کردن افغانستان آمده است تابه این ترتیب تجربیات یوگوسلویارا درافغانستان پیاده کنند.
چطورامکان دارد که امریکا یها منحیث متحد افغانستان حین ترک این کشور همه وسایط موتری و زرهی ، بارک های نظامی خودراتخریب میکنند ولی به افغانهانمی دهند، به اساس خبرصدای روسیه  امریکایی هابه ارزش ۷ میلیارد دالر تخنیک نظامی در افغانستان را نابود کرده اند، طبق تبصرۀ «رومان مامونوف» خبرنگار صدای روسیه در امریکا که میگوید:  
"بنا بر معلومات مطبوعاتی، نظامیان امریکا تا به حال در افغانستان در چارچوب آمادگی برای خروج از این کشور ۷۷ تن تخنیک و تجهیزات را نابود کرده است تا در دست ارتش جدید افغانستان قرار نگیرد که خودش پرسنل آنرا آموزش داده است، ارزش این تخنیک منهدم شده به۷ میلیارد دالر میرسد که درآن جمله  حدود ۲۰۰۰ دوهزار موترهای مجهز به سیستم های دفاع از ماین و دشمن موجود در کمینگاه بود..."
پس تخریب این همه تجهزات نظامی ونه سپردن آن به اردوی جوان افغانستان که نهایت ضرورت هم دارند چه معنی دارد؟
این چه نوع حمایت وپشتبانی ازافغانستان است؟؟
جالب است که ازیک طرف میگویندکه بعدازامضای قراردادامنیتی مااردوافغانستان رابا تجهیزات سنگین مجهیزمیکنیم وازطرف دیگرمیگویند که "ماندن مادرافغانستان به اساس دعوت افغانها خواهد بود"  درحالیکه سلاح فعلی افغانها صرف کلاشینکوف است شایدفکر میکنند بااطفال بازی میکنند، معلوم است که کاسی زیرنیم کاسه است، واقعیت اینست که امریکا وانگلیس حاضرنیستند افغانستان را دربرابر پاکستان تقویه نمایند، تا افغانستان بتواند دربرابر تهدیدات همسایگان بخصوص پاکستان استاد گی  کندکه درذات خوداین یک نوع کمک بزرگ به پاکستان است.

زمانیکه سرحدات شرقی افغانستان درننگرهارو کنرها مورداصابت صدهافیرراکت ازطرف پاکستان قرارگرفت وهنوزهم میگیردکه امریکا باید مطابق فیصله نامه بن ازافغانستان دفاع میکرداما «جنرال کونترکنز» سخنگوی نیروهای آیساف درکابل گفت که "نیروهای بین‌المللی درتنش‌های مرزی به  ‌وجود آمده میان افغانستان و پاکستان مداخله نمی‌کنند، او از دو طرف خواست تا‌موضوع تنش‌های تاسیسات نظامی مرزی در نزدیکی خط دیورند را به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع کنند".
اگرسازش امریکا وپاکستان درمیان نبود باوجودموجودیت عساکر امریکا درافغانستان ایا پاکستان جرأت این حمله رابخاک افغانستان داشت ؟؟
البته که بدون چراغ سبزامریکاهرگزاین جرأت را نداشت.
آقای کرزی نیزصداقت امریکا درحمایت ازافغانستان راتحت سوال قرارداده در یک برنامه مشترک بی‌بی‌سی و رادیو تلویزیون ملی افغانستان گفت که "افغانستان منافع کلان امریکا را در منطقه درک می‌کند، ولی امریکا هم باید به منافع حیاتی افغانستان احترام بگذارد".
تعجب آورنیست که گفته شودامریکایهاوسران ناتو متواتر در دیدارها وکنفرانس های مطبوعاتی وعده های کمکهای سخاوتمندانه بعدازسال ۲۰۱۴ داده اند، بتاریخ ۲۵جولای ۲۰۱۳جوبایدن معاون رئیس جمهوری امریکا بامانموهن سنگ ملاقات داشت وازحمایت خود ازافغانستان بعداز۲۰۱۴هندوستان را اطمینان داد، اینکه چرا اکنون این وعده ها ومسئلۀ مصونیت امنیتی افغانستان را رسماً شامل موافقتنامۀ امنیتی نمیکنند جزاینکه این عمل راسوی نیت تعبیرکردچیز دیگرنمیتواند باشد، ویا مسایل مهم پشت پرده وجوددارد که به صورت اشکار در مورد آن سخن گفته نمیشود شایدهم آقای کرزی میخواهد که باتیم فاسدش به سلطنت خود بعداز ۲۰۱۴ نیزادامه دهدودرین مورد میخواهد ازامریکا  تضمین بگیرد، ویاامریکامیخواهد شخص مورد نظر خودرابالای کرزی تحمیل کند، وشایدهم کاملاً مسئلۀ دیگرباشد، ولی یک چیزکاملاً روشن است وآن عدم تضمین امنیتی امریکااست، تازمانیکه  امریکا موقف خودرا درقبال تعهدامنیتی افغانستان روشن نسازدوحرف راجامۀ عمل نپوشانداین ابهام وجودخواهدداشت، که چراامریکا ازدادن تضمین امنیتی دربرابرپاکستان به افغانستان شانه خالی میکند؟؟؟

آقای مارتین دمپسی لوی درستیزقوای مسلح امریکا دریک مصاحبه با نشریه خبری رویترزگفته است که" افغانستان ازده سال به این طرف بامداخلۀ کشورهای منطقه روبرواست"وی ازکشورخاص نام نبرده ولی معلوم است که منظورکشورپاکستان وایران بوده است، سوال دراین است که همین مداخلات باعث کشتار امریکایان واروپایان شده ومیشود، ولی امریکا دربرابرآن خاموش وصادقانه مدافع منافع پاکستان است، اما درمورد افغانستان که آنرانزدیک ترین متحدخود خارج ازچوکات ناتومی داند، صداقت ندارد وازدادن تضمین دربرابرمداخلات پاکستان ابامیورزد.
 آیا پاکستان جرأت آنرادارد که درصورت سپردن تضمین ازطرف امریکا به جانب افغان وموجودیت امریکا درافغانستان به این کشورحمله ورشود؟؟؟
آیا امریکا این رانمی داندکه پاکستان جرأت حمله ومداخله راندارد؟؟؟
البته که امریکابسیارخوب میداندکه درصورت تضمین پاکستان جرأت حمله راندارد.
پس ترس امریکا ازنه سپردن تضمین به جانب افغانی چیست؟؟؟  
درحالیکه امریکا میخواهد درافغانستان بماندچنانچه  "کننگهم "سفیر امریکا در کابل بتاریخ ۲۵جولای ۲۰۱۳گفتند "که خروج نیروهای امریکایی از افغانستان پس از سال ۲۰۱۳ و باقی نگذاشتن هیچ سرباز امریکایی درین کشور به نفع هر دو کشور نیست".
وقتی خروج به نفع هردوکشورنیست وامریکا منافع خودرا درافغانستان میبیند پس حراس امریکا ازاین تضمین چیست؟؟
همه افغانها آگاه اند که درظرف این یازده سال امریکا ومتحدین یک سنگ کوچک هم که اساس؛ جهت تقویۀ زیربنا اقتصادی افغانستان باشد نگذاشته اند بدون کمک به اردوکه ناگزیرومسئلۀ امنیت خودشان هم درآن نهفته است.
افغانها بیدارشوید!
به امروز خوشبینانه فکرنکنید، تعصب راکناربگذارید عمیق وبه دورفکرکنیدوبازی هیچ نیرنگ رادراین مورد نخورید که فرد پشیمانی سودی نخواهد داشت همان گونه که امروز ازرفتن امان الله خان پشیمانیم .
    
"اندرس فوگ راسموسن" سر منشی ناتو در رابطه به توافقات نشست شیکاگو، ناتو و حکومت افغانستان روی ماموریت جدید ناتو در افغانستان بعد از ۲۰۱۴ صحبت نموده افزود "که مبنی بر فیصله شیکاگو ناتو بعد از ۲۰۱۴ خواهان حضور مشروع میبباشد که این مشروعیت توسط قطعنامه شورای امینت سازمان ملل متحد میتواند به ناتو تفویض شود، اما سر منشی ناتو میگوید این ماموریت جدید ناتو میتواند مبنی بر دعوت حکومت افغانستان ادامه یابد".درهمین رابط آقای دمپسی لوی در ستیز قوای مسلح امریکانیز نظرمشابه بعداز۲۰۱۴ دارد، ضمناً مارتین دمپسی می افزاید: "من گزینه صفر روی دست ندارم. کسی از من نخواسته که برای گزینه صفر آمادگی بگیرم. من گزینه صفر را توصیه نمی‎کنم. گزینه صفری وجود ندارد."
اطلاعیه‌‎ای که از طرف دفتر آقای کرزی به دنبال دیدار او با لوی درستیزامریکا منتشر شد، آمده که آقای کرزی علاقمند امضای توافقنامه درازمدت امنیتی بین کابل و واشنگتن است، مشروط بر این که این توافقنامه منجر به تامین صلح و امنیت، تقویت نیروهای امنیتی افغانستان شود و کشورش را هم "نیرومند و متحد" سازد.
به اساس این گفته ها وقتی به مصونیت افغانستان دربرابرمداخلات همسایگان تضمین داده نشود اردوافغانستان تجهیز ومجهزباوسایل ووسایط مدرن تانک وتوپ وطیارات باربری ، شکاری و هلیکپورهانشود وقتی به زبان ازحمایت افغانستان حرف میزنند ودرعمل ازآن شانه خالی میکنند پس ضرورت ماندن امریکا درافغانستان ودر خواست دعوت افغانها جهت دوام ماموریت چه درد رادواء خواهدکرد؟؟
دعوت وقتی ازقوای خارجی صورت میگیردکه ضرورت جانب دعوت کننده مرفوع شودوقتی امریکا به این دعوت که باید مصونیت کشوررا تضمین کندعلاقۀ نداشته باشد، به تحکیم زیربنای اقتصاد افغاننستان علاقه نداشته باشد تمامیت ارضی افغانستان رامحترم نشمارد، موجودیت امریکا جززنگ خطربزرگ به افغانها چیزی دیگری بوده نمیتواند.
افغانهانبایدیک انچ هم ازمنافع ملی کشورعدول کنندویا ازخروج قوای امریکا وناتو در۲۰۱۴ ترس داشته باشند هیچ چیزقابل ترس وهیچ جای ترس وجودندارد ولی ازچیزی که باید ترس داشته باشند "نفاق" است که کشور را به سوی بربادی سوق میدهد اکنون افغانستان باردیگر دربرابریک آزمون بزرگ تاریخ پنج هزارساله خود قراردارد که فقدمیتواند اتفاق همه نیروهای ملی ووطنپرست باحمایت کافۀ ملت غیور افغان همانطورکه اجدادمادربرابر دشمنان سرتسلیم فرودنیاورد ند یک دست ویک پارچه به مبارزه برمیخاستند باردیگر دست به دست هم دهیم واین توطیه های شوم را خنثی سازیم .
                    زنده باداتحادوهمبستگی ملت غیورساکن افغانستان عزیز
                                           پایان

مأخذها:
رادیوتلویزون کابل
تلویزون آریاناکابل
سایت انترنتی بی بی سی
سایت افغان جرمن
سایت صدای امریکا
سایت انترنیتی صدافرانسه
سایت صدای روسیه
سایت ریانویستی
سایت پژواک
سایت گران افغانستان
سایت هوډ
یادداشتها شخصی وسایرمنابع