بسم الله الرحمن ارحیم
قریب دوسال است که حملات وحشیانۀ نظامیان پاکستان بر ولایات کنر ها و نورستان ادامه دارد که در نتیجۀ آن تعداد زیادی هموطنان ما شهید و یا به ترک محلات زندگی شان مجبور ساخته شدند.
نظامیان پاکستان در ولایات کنر ها، نورستان، ننگرهار، خوست و پکتیکا نقاط صفری خط نامنهاد دیورند را عبور و در عُمق خاک افغانستان به ایجاد تأسیسات نظامی پرداخته اند. آنها بر اهالی برخی ولسوالی ها فشار وارد می سازند که تذکره های تابعیت پاکستان را اخذ نمایند و آنهائیکه به چنین امری تن در نمی دهند، به ترک محلات مسکونی شان مجبور ساخته میشوند.
حملات نظامیان بر ولایات یاد شده در شرایطی ادامه دارد که جامعۀ بین المللی پاکستان را نه تنها به عنوان میزبان، بلکه ایجاد کننده و حامی عمده و اساسی تروریسم در منطقه دانسته و ائتلاف بین المللی ضد تروریزم را که در برگیرندۀ نیروهای نظامی چهل و نه کشور از قاره های مختلف جهان می باشد، تشکیل و بر اساس فیصلۀ شورای امنیت ملل متحد در کشور ما مستقر و به مبارزه علیه آن می پردازند.
برعلاوۀ حملات جانب پاکستان بر سرزمین ما در حالی ادامه می یابد که افغانستان قراردادهای همکاری های ستراتیژیک با کشورهای ایتالیا، فرانسه، بریتانیا، جرمنی، هندوستان، استرالیا و ایالات متحده را که متضمن تحکیم موقف افغانستان در برابر مداخلات کشورهای همسایه محسوب میگردید، عقد نموده؛ انتظار میرفت که اقدامات پاکستان عکس العمل این کشور ها مبنی بر حمایت از افغانستان را در پی داشته باشد. با تأسف که چنین نه شد. جانب پاکستان با این اقدامات خویش نه تنها بر اعتبار و اهمیت این توافقنامه ها لطمۀ شدید وارد نموده است، بلکه در عمل نشان داد که هیچگونه وقعی به منشور سازمان ملل متحد و سایر قراردادهای بین المللی و همچو موافقتنامه ها نمی گذارد.
با تأسف، قریب یازده سال که از ایجاد حاکمیت جدید و حضور جامعۀ بین المللی در افغانستان میگذرد، تا کنون سرحدات کشور ما بخصوص سرحدات ما با ایران و پاکستان محفوظ نبوده، نه تنها شاهد حملات آنها، بلکه پیشروی های آنها در عمق خاک کشور ما بوده ایم.
عدم عکس العمل جدی حکومت افغانستان در مقابل این همه رخداد ها سوال بر انگیز است.
جبهۀ نجات از بحران در حالیکه این حملات را نقض صریح و خشن ارزشهای مندرج منشور سازمان ملل متحد و تجاوز آشکار و روشن نظامیگران پاکستان در حریم مقدس کشور خویش می داند و آن را شدیدا تقبیح و محکوم مینماید، از سازمان ملل متحد، بخصوص شورای امنیت آن سازمان می خواهد تا با اقدامات عاجل خویش به تجاوز و این اعمال جنایتکارانۀ دولت پاکستان در کشور ما پایان بخشد و با اتخاذ تدابیر مؤثر و عملی از تکرار آن جلوگیری بعمل آرند. در عین حال با جلب توجه مردم بادیانت و وطندوست افغانستان، حکومت افغانستان را در اتخاذ موقف آن مبنی بر سکوت آن در برابر رویداد های یاد شده که جنایتکاران پاکستانی را در ادامۀ سیاست های آن تشجیع می نماید، مورد سوال قرار میدهد. حکومت افغانستان باید به مردم خویش توضیح بدهد که چرا در برابر حملات پاکستان بر ولایات کنرها، نورستان، ننگرهار، خوست و پکتیکا و بخصوص پیشروی جوانب پاکستان و ایران در عمق سرزمین ما مهر سکوت بر لب زده است؟
چرا حکومت در برابر پاکستان که ملیشه های آن تحت نام و عنوان طالبان ولسوالی ها و مردم ما را در ولایات یاد شده مورد حمله قرار میدهند، عکس العمل نشان نمیدهد؟
مردم افغانستان که در طول تاریخ این سرزمین هر تجاوز بیگانه را پاسخ لازم داده اند، بیش ازاین موقف حکومت و گروههای تحمیل شده بر سرنوشت مردم و کشور مارا تحمل نخواهند کرد.
جبهۀ نجات از بحران در حالیکه یکبار دیگر تجاوز بیشرمانهء جنایتکاران پاکستانی را بر حریم کشور خویش محکوم می نماید، خواهان توضیح حکومت به سوالات مطروحه میباشد.
و من الله توفیق