تعلیم وتربیۀ اوردوی افغانستان توسط پاکستان، تباهی افغانستان است:

درآن جای سوال وجود ندارد وما ازکمک ترکیه دراین مورد استقبال میکنیم ولی آنچه مایۀ نگارانی است این است که چرا پاکستان بسیارعلاقنمد آنست تا دسترسی درتعلیمات قوای مسلح افغانستان داشته باشد؟؟؟ ودرعقب این علاقمندی چه رازهای نهفته است وچه پلان های وجوددارد که پاکستان به این طریق رسیدن به آنرا میخواهد.

سهم گرفتن ارتش پاکستان درتعلیم وتربیۀ پلیس واردوی افغانستان زمینه رابرای پاکستان آمده میکند که با دست باز درقوای مسلح افغانستان کارجاسوسی وزمینه های تدارک کودتاها وسقوط شهرهای مهم رافراهم کنند.

ازآن جائیکه اوردوی افغانستان شکل تنظمیی دارد وبسیاری ازصاحب منصببان آن درپاکستان زندگی داشتند وهم  ازروابط نزدیک باآن کشوربرخودداربودند با چنین یک توافقنامۀ همکاری، آقای کرزی برای پاکستانی ها زمینه مداخلۀ بیشترجهت اجنت گذاری وتماس ها بدون ترس را آماده خواهد کردکه عواقب بسیارناگواربه وطن ما خواهد داشت.

جانان موسی‌زی، سخنگوی وزارت خارجه افغانستان، روز شنبه، ۱۴ عقرب، به بی‌بی‌سی گفت که دو توافقنامه میان وزرای داخله  و روسای ارتش سه کشور امضاء شده است.

او همچنین افزود که براساس این توافقنامه ها، پس از این نیروهای پلیس و اوردوی سه کشور مانور های مشترک نظامی اجراء خواهند کرد و در مورد آموزش نیروهای یکدیگر همکاری خواهند کرد.

سخنگوی وزارت خارجه افغانستان گفت که در حاشیۀ ششمین اجلاس سران سه کشور در اول نوامبر در استانبول سند همکاری میان مقامهای امنیتی این کشورها امضاء شد.

آقای موسی‌زی افزود: "یکی از این پروتکلها بین وزرای داخله سه کشور در مورد همکاریهای پلیس و آموزش مشترک پلیس امضاء شد و پروتکل دومی از سوی رئیسان قوای مسلح سه کشور در رابطه با افزایش همکاریهای امنیتی و همکاری بین نیروهای مسلح هر سه کشور به امضا رسید."

او همچنین گفت: "در مورد جزئیات این پروتکلها و برنامه‌های عملی که در چهارچوب این پروتکلها طرح‌ریزی می شوند، مقامهای باصلاحیت پلیس و ارتش سه کشور کار می کنند."

این توافقنامه درست زمان امضاء میگردد که یکماه قبل معاهدۀ ستراتژیک بین افغانستان وپاکستان به امضاء رسید، یقیناًکه پرارزشترین سند جهت حفظ منافع افغانستان بوده میتواندکه باهند امضاءشده است. وکشورهندوستان درطول تاریخ یکی ازبهترین دوستان افغانستان بود که هیمشه کمکهای سخاو تمندانه  وبی غرض نموده است.این روابط،  پاکستانی هاراواداشت که عکس العمل های ازخود نشان دهند چنانچه پرویزمشرف رئیس جمهوری اسبق پاکستان که یک شخص نظامی ودرارتش پاکستان دست بالا دارد بتاریخ 26 اکتوبرسالجاری درواشنگتن گفت که« که رقیب دیرینه کشورش هندوستان تلاش می کند که افغانستان را به کشوری علیه پاکستان تبدیل کند. مشرف درسخنرانی خود در بنیاد کارنگی  برای صلح بین المللی در واشنگتن افزود:

از زمان استقلال ما، افغانستان همیشه ضد پاکستان بوده است، چون که اتحاد جماهیر شوروی سابق و هندوستان روابط بسیار خوبی با افغانستان داشته اند.» این گفته مشرف همان ضرب المثل را به یاد میاورد که گفته است «بگیریش که نگیرید» .

مشرف درادامه گفتارخود تاکیدکرد وگفت « ما نباید به این اجازه دهیم... واگر پاکستان به «آی اس آی» دستور بدهد که برای حفاظت از منافع خودش دست به اقدامات متقابل بزند، ما نباید غصه بخوریم.» ببنید که جنرال مشرف با چه جرأت وشهامت می افزاید:« در صورتی که نیروهای خارجی افغانستان را ترک کنند و این کشور به هندوستان نزدیک شود، تاثیراتی بر پاکستان خواهد داشت و به این دلیل، «هر رهبری در پاکستان باید در مورد حفظ منافع کشورش فکر کند وازاوضاع ناآرام افغانستان به نفع خودش استفاده کند.»

عقب نشنی دولت افغانستان تا سرحد که کشوری رااجازه میدهد، که تاامروزیعنی اززمان پیدایش تا به حال به افغانستان جنگ وتباهی چیزی به ارمغان نیاورده است. آنهائیکه گلوپاره میکنند فریاد میزنند که پاکستان درزمان اشغال شوروی  دومیلیون افغان را مهمان نوازی کرد ودروطن خود جاداد، مگر کمی هم اندیشیده اند که پاکستان این همه کمکهارا بخاطرتباهی افغانستان بخاطرآن انجام داد که منافع خود را بیشتردرآن میدید وازخداوند منتظرچنین فرصت طلائی بود، آنهائیکه درروزهای اول مهاجرت به پاکستان درزمان مرحوم داوودخان رفتند واز همان روز برعلیه افغانستان مسلح وجهت بربادی کشورشان دوباره اعزام شدند پاکستان را دیده بودند که چه داشت وچه نداشت جزیک کشور ویران وفقیر بودکه ازکمکهای سرشارکه به مهاجرین افغان سرازیرشدبه جنت مبدل شد، مگر پاکستان  درهمین زمان مهاجرت افغانها صاحب بمب اتوم نشد ؟؟ که شد، ولی برعکس به همین تنظیم ها امری ویرانی افغانستان رانمی دادند؟؟ که میدادند، امرویرانی بندبرق نغلوو سروبی راصادرنکرده بودند؟ البته که صادرکرده بودند، ولی بعدازبه قدرت رسیدن تنظیم ها دراعمارافغانستان چه کارمفید را پاکستان انجام داد، هیچ کس نمیتواند یک نمونه کوچک ازآنرا مثال دهد جز جنگهای تنظمی وقومی رابه راه انداخته وافغانستان را به خاکستر مبدل کردند،که درمورد جنایات پاکستان مقاله ها وکتب بی شماری نشرشده است که ازاین جنایات پرده می بر میدارد.

افغانستان با کدام اعتماد وبه قوت کدام ارگان قوی امنیتی خود دست به چنین اقدام زد،که میتواند اوضاع را به نفع پاکستان جهت رخنه های بیشتردرقوای مسلح ما آماده کند هیچ سود دیگری ازآنرا آقای کرزی نخواهد دید، جهت اعتمادسازی لازم بود که برای امضاء چنین توافقنامه، پاکستان اخلاص خودرا جهت تحکیم صلح درافغانستان نشان میداد وگامهای عملی میبرداشت تابه مردم وحکومت افغانستان ثابت میشدکه پاکستان واقعاٌ راهی صلح را درپیش گرفته ودیگر مشکل ایجاد نمی کند، درآنصورت با فکرو دقت تصامیم جهت تحکیم روابط دوستانه واعتمادسازی بیشتربرداشته میشد به نظرمن این توافقنامه باید مجدداً مورد ارزیابی قرارگیرد وبه شرایط مربوط شودتا پاکستان خودرانیز عملاً اماده کند درظرف سی سال پاکستان هیچ گونه عقب گرد ازستراتیژی تدوین شدۀ خود درقبال افغانستان رانداشته است، ولی آقای کرزی همیشه این کشوررابرادر گفته وبرعکس آنها راکتها به خاک ماپرتاب کرده ویا جنایات دیگری را انجام داده اند، که گفتارجنرال مشرف بهترین نمونۀ آن است. صلح را نمیتوان گدائی کرد باید جهت آوردن صلح تدابیری اتخاذکردکه جانب مقابل هم نیاز برای آنرا ضروراصلی خود شمارد، درغیراین صورت افغانستان باید بهای بزرگی بپردازد.

پایان