عبدالباری ؛عارض؛
کشور روزتا روز در بحرا ن فرو میرود بازیگران مرکزی هنوزهم منتظر یک تصادف اسما نی اند درگذشته رهبری کمونستان کشورتوا نسته بودند تخمین ده سال کمیته مرکزی اتحاد شوروی را جهت حفظ منافغ شخصی و حزبی اغفا ل نمایند تا انکه اخرین میخها را بر تابوت کمونیزم کوبید .
بعد ازان تا ریکترین دوره تا ریخ افغا نستا ن برکشور ما سا یه افگند . به قول منا بع معتبر خارجی شصت هزار انسان تنها درمرکز ولا یت کا بل کشته شد فا جعه عجیب تا ریخ است نیمه پا یتخت به ویرانه مبدل شد . هستی دولتی وملی تارا ج شد نوا میس مردم مورد تجاوز قرار گرفت .قیمت افغانی به پا ئین ترین سطح نزول یا فت فقر وتنگ دستی دا من گیر هر افغان شد مصئونیت و قا نو نیت مفهومش را از دست داده بود عدا لت وداد گا ه به مهوم وا قعی ان موجود نبود برعلاوه انکه هر ولایت مستقلانه رهبری داشتند شهر کابل نیز به چند ین قسمت بین تنظیم ها ی جهادی تقسیم شده بود خطوط قرمز درشهر کشیده
شده بود شهروند ان به اسا نی ازیک نا حیه کا بل به نا حیه دیگر رفت وامد کره نمیتوانستند مگر انکه خط ها ی قو ما ندا نا ن ارشد جهاد ی را با خود میدا شتند این اختنا ق منورین و تحصل کننده گان را وا دار به سرفرود اورد ن به قوما ندا نان تنظیم ها نمود درتما می شهرا های کشور به ده ها پا تک (حق العبورغیرمجاز) بمیان امد که هنگام عبور ومرور وسا یط واشخاص باید با ج میپردا خت قبرها ی دسته جمعی ایجاد شد وزندانهای شخصی توسعه یا فت ولی معلوم نشد که مسئول کیست ؟ با انکه جامعه جها نی عده ازافغا نا ن را منحیث مجرمین جنگی اعلام دا شتند ولی به بسیار زودی همه انا نرا دوباره ام
ریکا یئان حا کم بر مقدرا ت ملت نمود ند وبحیث قدرتمندان سیاسی تبا رزدادند
شرایط جاری، ملت را انقدر به ستوه اورد که بدون انکه به اینده اند یشد حاضرشد هرقیا می را علیه حاکمیت نا روا حما یت نماید همینکه صدای طا لبا ن بنا م گروهی علیه ظلم وبیداد وازبین بردن پا تکها بلند شد همه ملت انرا لبیک گفت وحما یت نمود غارتگران به کوهای
مرزی پناه بردند تقسیم بند ی نوا حی و ولا یا ت ازبین رفت امنیت سرا سری تا مین شد احترام به نوامیس اسا س قرار گرفت سرقت ودست درازی به هستی مردم ودولت پا یا ن یا فت مجرمین جنایی ازترس محاکم شرعی صحنه را خا لی نمود به یک فرما ن کوکناردرسرتا سرکشور ازبین رفت .
ولی رخ دیگر سکه طوری بود که کشوردر انزوا وتجرید جها نی قرارگرفت فقر وتنگدستی بیشتر شد انکشاف تعلیم وتربیه متوقف شد ازادیهای انسا نی محدود شد حریم منا زل افراد به دیده قدر دیده نشد ملکیت ها درمعرض خطر قرار گرفت وکشور درمسیر یک نا سیو نا لیزم افراطی قرارگرفت . ولی نا گفته نیا ید گذاشت که فروپا شی نظام ازیک طرف و جنگ بیست سا له ازجا نب دیگر وتخریب تما می نهاد های اقتصادی واجتماعی ازسوی دیگر همه وهمه زمینه را برای مداخله همسا یگان وعرب مسا عد سا خت تا انکه واقعه سپتا مبر2001 رخ داد وایا لا ت متحده تروریزم واسا مه بن لاد ن را عا مل اصلی دا نسته چون موصوف
درافغا نستا ن بود زمینه حمله امریکا بر حکومت طالبا ن برای ازبین بردن لا نه ها ی تروریزم مسا عد شد واما رت طا لبا ن سقوط کرد بازهم واضح نه شد که مسئول اصلی سه دهه جنا یا ت کیست ؟
با ورود قوای نا تو روزنه امید دردل هر افغان شگفت به این منظورکه اکنون بعد از سه دهه جنگ ،وقت ان فرا رسید که دیگه مردم افغانستا ن برمرگ فرزندان خویش اشک نریزاند وقت ان رسید که ویرا نگریها پا یا ن یا بد با لا خره وقت ان رسید که کشورهای سرما یه دار جها ن که درچوکا ت نا تو به کشور وارد شد ند کمک های اقتصادی بی پا یا ن را به مرد م ما عرضه خواهد کرد وما هم صا حب یک جا معه دیمو کرات با حفظ سنون ملی خواهیم شد وکشور ومردم ما به زودی دارای اقتصاد مرفه خوا هد شد .
به تا سف که کنفرا نس بن وحا کم سا ختن افراد معلوالحال بر سرنوشت مردم همه ارما نها ی ملت را نقش برا ب نمود
این حا کمان به مجرد نزول ونصب بر چوکی های باد اورده اولا ادارات دولتی را قبضه نمودند و به مقرریها وبرطرف کردن ها اغازکردند اکثریت ما مورین و افسرا ن مسلکی برکنا ر وتقرر منسو بین تنظیم ها بدون تحصیلا ت ، سوا بق ما موریت و فهم اغازشد تما می ریا ستها ، ولایت ها ،ولسوالیها و مقا ما ت کلید ی را انحصار نمودند برای این قشر با امتیا ز جا معه ملیونها دا لر جهت ایجاد قصرها و تجمل دفا تر و موترهای زره جدید واخرین مودل به مصرف رسید مرگ ومیر روزتا روز توسعه یا فت بمبار د های هوائی و حملا ت انتحاری دوبا ره مردم بی دفاع این خطه رابه خا ک وخون کشا نید ند دست درازی ب
ه دارائی های عا مه و شخصی مکررا اغاز شد درمرکز شهر کابل دروجود قوای نا تو درروز روشن دستبرد ازوسا یط بانکها امر عادی تلقی شد زورسا لاری وقوما ندان سالاری تقویت شد دولت در انحصار تنظیم ها در امد با وجود سرا زیر شدن ملیا رد ها دالر به کشور مردم روزتا روز فقیرتر شد ند سه قوه دولت به مقا بله وستیزه جوئی ها پردا ختند مقا بله ورقا بت ا ستخبا را تی کشورها ی مختلف فضا ی کشوررا مکدر سا خت اهداف متنا قض کشورها ی مختلف نا تو سبب عدم موجودیت یک سترا تیژی واحد شد تا رگیت ها ی مختلف دنبا ل گردید خلا صه ملت همه دشمن تلقی گردیده محکوم به رنج وعذاب شد درطول ده سال دو
لت نتوانیست که اقلا دربین خود و اعضای کا بینه یک هما هنگی را ایجاد نما ید اختلا فات تنظیمی دوباره شروع شد دولت به یک معجون مرکب تبدیل شد ولی با زهم معرفی نشد ند که مسئولین کیا نند ومتهم اصلی کی؟؟
اگر تلا ش صورت گیرد که تنها کرزی مسئول این وقا یع معرفی گردد دور ازانصا ف خوا هد بو دواگر کسی خوا هد جنا ب کرزی را مبرا ازمسئولیت بدا ند نیز دور از عدل وانصا ف خوا هد بود .
فقط میتوا ن گفت که درطول چهل سال گذ شته نه جمهوریتها توا نست ارما ن ملی را براورده سازد ونه ا ما رت اسلامی .واین بخا طرا ن که رژیمهای تحمیلی و سیستم ها ی وارده سا زگار با شرا یط موجود عینی این مرز وبوم نبوده است . هما نطوریکه سو سیا لیزم روسی سا زگار با اذها ن عامه نبود دمو کرا سی غربی و کشورها پیشرفته جهان نیز با شرایط ومحدوده کلتوری وعنعنوی ما مطا بقت نداردانتخا با ت نما یشی ریا ست جمهوری و پا رلما نی تحت عنوان دموکراسی به یک فا جعه مبدل شد زمینه اختلا فا ت ، تضاد ها ورقا بتها مسا عد شد و تضاد ها ی جد یدی را دربین اقوا م وملیتها بنام سمت وزبا ن و کی�
� وائین ایجا د نمود که این همه سبب تضعیف سیستم دولتداری وجامعه سا زی شد ه غربیها را در یک پرتگاه سقوط قراردادند .
منجمنت جهانی امریکا و نا تو نیز سوال بر انگیز مینماید انا ن درده سال حضور نظامی وسیا سی خویش دریک کشور کوچک وفقیر جهان نتوا نستند اسا سا ت ابتدائی دولتدا ری را ایجاد نما یند نتوا نستند صلح را ایجاد نما یند نتوا نستند ملت ودولت را دریک فضا ی سا لم و عا دل سمت دهی نما یند نتوا نستند جلوه مداخلا ت همسا یه گا ن افغانستان را بگیرند حتی نتوا نستند دربین خود یک سترا تیژی واحد راایجاد وهما هنگ عمل نما یند . واکنون هم معلوم نیست که مسئول کیست ؟
فکر میکنم که محکمه بین المللی تنها برای قذا فی ومو لو سوویچ بود زیرا درمورد مجرمین جنگی افغانستا ن که خود غرب مدعی ان است قا بل محکمه وجودندارد به این ترتیب عدا لت جهانی به رهبری امریکا مورد سئو ظن و شک قرا ر گرفته است .
عا رض