چرامخارج نظامی بحال خودمصون باقی میماند why military spending remains untouchable

زیرمتون
Typography
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

نویسنده مقاله : اندریو واسیویچ (Andrew . Baceviech)                 

منبع وتاریخ نشر :Common Dream.org   ، 27.1.2011                      

  مترجم : پوهندوی دوکتور سیدحسام (مل)                             

درین روزها قطع وکاهش بودجه نظامی  پنتاگون  در حلقات  نظامی  موضوع داغ  جروبحث قرار گرفته وآن اینکه  باید  این بودجه  تقلیل یابد  چونکه   یک 

امرکاملاًواقعبینانه تلقی میگردد وامریکایی ها  نباید  به  ارتباط   این  موضوع بیشتر مشوش وسراسیمه گردند. هرنوع کاهش وتقیل بودجه اکثراً توام  با تنزیل میزان

رشد میباشد ، آنچه که به حیث یک واقیعت تلخ باقی  می ماند ،  عبارت از آنست که هزینه های نظامی ایالات متحده امریکا معادل  مخارج  تمام  ملل وممالک د نیا میباشد که درتاریخ  مدرن امروزی هیچ سا بقه ای ندارد.     سرد مد اران پنتاگون همین اکنون بطور ثابت وپیگیرمبالغ  هنگفت  دالری  را نسبت به دوران جنگ سرد بمصرف میرسانند وآنهم برغم عدم وجود هیچتهدید که صرف از راه دور کارمندان مجرب امنیت ملی که میتوان آنها را (همکاران رقیب ) یامجریا ن امپراتوری شر نامید تخمین میزنند ،همچو تصورات تب الود درنزد آنها بملاحظه میرسد که درچشم انداز آنها اصابت تیرهای  چین  و زنگ ناوگان دوربوردسریع روسیه تداعی میشود.  ویا آنهایکه  چنین می پندارند   که مبادا هیجان مسلمانان افراطی شعله ور شود  و از عمق مغاره های شان بیرون آیند وبه تشکل امت یاجمیعت اسلام وتعین خلافت  جدید مبادرت  ورزند .  پس باید یاداورشد که امریکایی ها  با وجود  مصا رف  هنگفت خویش  چه  بد ست خواهند اورد ؟جواب ساده است وآن اینکه متا سفا نه  نه چندان زیاد (  برعلاوه عمال شاقه وفداکاری  نیروهای  امریکا یی )  با ملاحظه ء  سرمایه  گذاریهای غیرمحدود وسخاوتمندانه شان.                                                                                                                                                                
درسهای عمده ایکه از میدانهای جنگ وجدال بعد از رویداد 11/9   بد ست  آمد ،چنین میرساند که سردامداران  ومجریان  پنتاگون  هرگز نباید  ادعای تفوق طلبی وموفقیت نظامی نمایند .
واشنگتن  اینرا همه جانبه میداند ویا این مهارت را دارد که چگونه آتش جنگ را مشتعل سازد ، برای چه مدتی آنرا دوام دهد ولی بیخبر از آن که  درنهایت امر دستاورد  آن  بجز از  سرافگند گی وبی خردی این مقامات چیزی دیگری را دربرنداشته ونه دارد ،  از اخرین  فهرست  جنگهای فراموش شده  امریکا درعراق را میتوان  دراینجا  بعنوان یک  خاطره زشت  وتا سف اور یاد کرد مثال الف: وآن اینکه پرتاب هربمی که درکوچه های بغداد ویا دیگر شهرهای آن کشورصورت میگرفت موج خون را در آن خیابانها سرازیر میساخت که این خود به مزخرف بودن  اعمال  اشکار  طرفداران   جنرال  پتریوس   که موفقیت های  شان   را مینی  برکشتار  مردم  بعنوان  شاهکارنظامی  جشن میگرفتند  چیزی بیش نمیتوان  تلقی کرد .                                                
مشکلات ستراتیژیک وهمچنان پرابلهم های عملیاتی کهنه وقدیمی دوران جنگ سرد امریکا را وامیداشت که بمنظور برتری وتفوق  طلبی  نظامی دست به طرح پلانها وستراتیژی نظامی  زند ، ولی شرایط موجود زمینه طرح همچو پلانها را محدود ویا حتا ناممکن ساخته است ویا بهتر است گفته شود  که  دیکر جای کاربرد برای همچو ستراتیژی ها فعلاً بدسترس نیست بخصوص درجهان اسلام که احساسات ضد امریکایی با گذشت زمان بیشتر نضج   میگیرد  بعنوان مثال ب: نگاه کنید به بی ثمر بودن عمیق آنچه  که واشنگتن  به عنوان مثال از تیاتر عملیاتهای افغانستان وپاکستان  اشاره بعمل می آورد .افزون  به آن کوهی از مدارک وشواهد چنین اشکار میگردد  که پنتاگون با مدیریت  وسا زماند هی  نابکارش شامل فعالیتهای پوشیده ومرموز ومحدود ود ماگوژی  وحرکات بطی و ناموزون  زمینه را غرض ضیاع منابع به مقیاس شگرف وحیرت اور آماده میسازد و درهیچ مواردی  بجز  از تهیه  وتدارک سلاح مهیب   وفراهم اوری زمینه بهتر و بیشتر وظا یف نظامی   برای  (پیما نکارا ن ) اش  درتحت  نام موثریت وبهتر سازی امنیت ملی  کاری  را  ازپیش  نمی برد  وهر  آنچه  که درقبال مسایل نظامی  اجرات  مینمایند  آنرا  به عنوان  معیارمهم از شایستگی تلقی مینمایند ولی درمورد آن هیچ نمی اندیشند  که نیل به همچو هد ف پوچ وبی ثمر چه مقدار هزینه ضرورت دارد ، همین اکنون بیشتر  ازسطح  خاص بی کفایتی  با لجا جتی که خاصه سرد مداران پنتاگون  میباشد  غرض نیل  به همچو اهداف برتری جویا نه به تضعیف موثریت کارهای روتین   می پردازند  که در مقیاسه با دیترویت (دراینجا مقصود از دیترویت  دریای درکنار ماشیگن اضلاع  متحده امریکا ا ست  که  از  نظر  نظا می  در سالهای  جنگ  اهمیت ستراتیژیکی داشت )  سه مود ل  بسا وخیم  و بزرگ  فرار موسسات  را نشان میدهد .
دفاع غیر قابل تسخیر                                                  Impregnable  Defenses                          
همه ای این نا بسا ما نی ها و نا رسا یی ها  و خطا ها  بر کوهی از پرابلمهای داخلی کشور افزون میگردد ازقبیل  : بالارفتن سطح بیکاری ، کسر بودجه فدرال به تریلیونها دالر ، قروض روز افزون وطاقت فرسا ، و  نیاز به ضرورتهای  مثل اموزش وپروش ، زیرساختها  واشتغالات همه وهمه مطالبی اند که باید درمورد آن فکر شود درحا لیکه مسولین امور به  ان برخورد غیر مسولانه منمایند . همین اکنون  با ملاحظه ء بودجه نظامی ...... راه وروشی اشتباه امیز وغلط  پنتاگون از جمله در دفاع  همه جانبه  به اصطلاح سه بعدی  وسه ورقمی بعد از تفکر همه جانبه زیرنام دفاع از گاو مقد س هنوز باقی مانده است ، وسوال بر انگیز است که چرا اینطور ؟ مقد متر ازهمه جواب سوال در دفاع ازآن گاو مقد س نهفته است مبنی براینکه دانسته  شود که  ایا محیط  قبلاً مصون گردانیده شده آن گاو مقد س از هر نوع دستبرد مصون باقی مانده است ویا چطور ؟ به گونهء مثال  آنچه که نظامیان آنرا بنام ( دفاع درعمق وژرف) یاد میکنند ومیگویند  که سپر حفاظتی  متشکل از چهار لایه ء ازهم متمایز ولی متقابلاً درهم اهنگی وحمایت یکد یگر قرار داردند        .  :  
*علاقمندی خودی موسسا ت :موفقیت درجنگ جهانی دوم با صلح وآرامش همراه نبود  ویا   به عباره  د یگر برای  جهانیان  صلح را به ارمغان نیاورد ، بلکه فضای متداوماً بحرانی توام با عدم مصونیت ملی را باعث گردید  همانطوریکه  قبلاًهرگز درتاریخ ایالات متحده امریکا  تهدید به ملل انطوریکه امروز درهمه جاها بملاحظه  میرسد وجود نداشت  وبرای بار اول در اواخر (1940)  این پدیده ای  شوم سربرافراشت   که تا همین اکنون دوام دارد.  ترس واشنگتن قسما ً  شاید واقعی  وبیشتر ویا  قسماً ساختگی  و من دراوردی بود که  منجر به واکنش قوی گردید وبه بها نه ای  همین  نوع  ترس  ورعب گردانند گان ترس پرور د ست به ایجاد  دولت امنیت ملی ویک د سته نهاد های وابسته به آن زدند ( یعنی تلاش نمودند تا به هدف شان  که غلبه وبرتری جویی  بوده برسند ) وبه بهانه ای  فضای بحرانی  که توسط خود شان خلق  شده ، به گفتار شان قانونیت دهند ویا آنر قانونی ولازمی توجیه نمایند ،  وبغرض  عقیم ساختن همچو فضای خلق کرده شده بحرانی خویش بودجه  وامتیاز بدست اورند  وازجانبی هم به ایجاد ( مجتمع صنایع نظامی ) بحیث  ایجاد  منبع  شغل  وسود  اقدام نمودند ودیری نگذشته بود که هردو حزب با درک از  سودهای کلانی که از این مجتمع صناع نظامی بد ست می آید   باهم  در هماهنگی   قرار  گرفتند آنطوریکه ایزنهاور ریس جمهور توضیح میدهد:                                              

ازموتلفین ومتفقین  خویش با (  تغذی کردن از)این دستگاهی گسترده  که                               

    تخصیص مالیات وسودهای شرکتها رابه دالرنقده انتقال میدهند درمبارزات       انتخا با تی  سهم فعال میگیرند ، رای رای دهندگان را با دقت وروشنگری       رده بندی میکنند ویا از  ازمایشگاه های یونیورستیها ، نهادهای   تحقیقی ،        موسسا ت  نشراتی که از دولت حمایت وپیشتبانی مینمایند  واز  شرکتهای                                           

لابی   (بسیاری ازمقاما ت سابق و یا میشود  گفت کارکنان ارشد ) که در    شنا سا یی اشخاص سرکش مبنی بر عدم رعایت مقرارت امنیت ملی همت      بخرچ میدهند وبه پاسخ آنها می پردازند بجا است که اظهار سپاس نمایم .               

سرانجام هریک ازمامورین امنیت ملی در واشنگتن با صداهای پرطنین همه به اشتراک هم  برای پرورش استعدادها وحفظ مقامات امنیت درسطوح بلند باتوجیه نمودن برقراری امنیت ملی هزینه های بلند نظامی را بخود تخصیص میدهند ودر مقابل توجه حداقل به رفاه همگانی نمی نمایند .                     

  **  مقاومت ستراتیژیکی : دریک سند سالهای (1948) وزارت امورخارجه ایالات متحده امریکا دیپلومات  جورج اف کنان (G.F. Kannan )  مشاهدات خودرا چنین درج کرده  افاده مینماید : ( ما همین اکنون( 50% ) ازثروت  را با داشتن(3،6% ) جمیعت دنیا را دراختیار داریم ) .اودر ادامه مشاهدات خویش می افزاید  ( ما  باید  آنچنان  نمونه ای  از ارتباط   را بینهم برقرارسازیم که تشریک مساعی ما باحفظ اختلافات درونی ما دوام نماید )  ما باید مقاصد امریکا را  صادقانه بیدون لفاظی مبنی به ترویج وتحقق د موکراسی آزادی ،تامین صلح جهانی  ودرراس قرار گرفتن ویارهبری جها نی را توضیح وتشریح نمایم .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               
ایالات  متحده امریکا  بعد   از پا یا ن جنگ  دوم  جها نی امتیاز  وموقف                  چشمگیری  در سطح جهان را نه  برای  هیچ   چیز  بد ست   نیاورده   است ،  امریکایی های  دوران بعد  ازجنگ  آن عصر  را بویژه  برای طبقه ء متوسط بعنوان عصر طلایی یاد نمودند ، بد ین ملحوظ سیاست مداران همعصر جورج کنان  برای  حفظ همچو  امتیاز  وموقف چشمگیردرسطح جهان بیگیرانه تلاش بخرچ دادند  که  به  هیچ صورت  تلاش های شا ن ثمری بار نیاورد  وبیهوده از آب درآمد .                                                                                              

  دراواخر سال (1950     ) آن سیا ستمدارانی که با جورج کنان سر مخا لفت  قابل ملاحظه داشتند به  این  نتیجه رسید ند  که  بکارگیری  ودر اختیار  داشتن قدرت نظامی مثله  ای کلیدی وضا من حفظ دولت مقتدر امریکا  میباشد . حضور نیروهای نظامی ایالات متحده امریکا  درخارج از کشور نشانه  وتمایل مداخله چه بصورت عیان وچه پنهان  درهرنقطه ای از جهان محسوب  میگردد وامریکا  را بدین اساس  در دسترسی به منابع و قادر به تسلط در بازار میسازد  وبطور کلی خدمت به کشور  بمنظور ارتقاء سطح نفوذ چه درنظر دوست  و یا دشمن بطور یکسان جلوه دادن است ، واین خود عصاره ای حد  اقل آن ایده ها ونظریاتی میباشد که فوقاً توضیح گردید.                                                             

  این فرمول یعنی حضور نیروها ی نظامی امریکا در خارج از کشور بعد ازجنگ در اروپا ودر جاپان قرین به حقیقت وبه موفقیت قابل ملاحظه دسترسی پیدانمود ، اما درجاهای  د یگر دنیا  بویژه در کوریا ، ویتنام ،  امریکایی لاتین (بخصوص بعد از سال 1980)   ودر به  اصطلاح  شرق  میانه  بزرگ  نتایج مخلوط  اعم از موفقیت و شکست مواجه  گردید ،  یعنی  شکست  کا ملاً فجیع ومفتضح . حادثه ء 11/9  گرچه یک اندازه دلایل قابل ملاحظه وتوام با اعتماد را مبنی به حضور نیروهای نظامی امریکا  درخارج  ازکشور  نزد بعضی ها بار اورد ولی در پهلوی آن پادزهری (antidote) به تهد ید ناشی  ازخشونت  جهادیزم ضد غربی را نیز باعث گردید بهر صورت هر آنچیزی را که بخاطر درست بودن اید یا حضور نیروها درخارج ازکشور مربوط سازند ویا به آن پیوند بدهند بجز ازینکه پرابلم را عمیق ودشمنی را با امریکا بیشتر سازند سودی بدست نخواهند اورد .
آن یک چیزی قابل ملاحظه ایکه از طرح وپلان حضور قدرت  دربیرون بقسم یک کمبود اشکار میشود مصرف تریلیون دالر درعراق برای  چه است ؟ شاید درین روزها  طرح سوالات چند اساسی به ارتباط  ستراتیژی  امنیت ملی اضلاع متحده امریکا  سرد مداران  واشنگتن را تحریک نموده باشد که میتوان آنرا بشکل مشخص  آن خود اندیشی یادرونگرایی نامید وآن  اینکه  به گونه ء مثال  تلاش برای حفظ   آنچه  که اسماً  برای  امریکا  باقی مانده است   همانا بازگرداندن موقیعت ممتاز ازدست رفته است که حاکمان واشنگتن برای بد ست اوردن دوباره ء آن چه نوع برخوردی خواهند کرد ؟                                        

   ولی  تا همین اکنون چند نشانه ای  برای رهبران ما وارشد ترین  افسران رده های بالا وکسانیکه نظرات شان   را بیرون  ازچوکات  دولت  وحکومت ارایش وسروصورت میدهند وجود دارد  که آنها را سرگرم جروبحث های داغ ساخته ، چه این جروبحثها با برخوردهای سهل انگارانه  متکبرانه ویا هم ناشی ازفقدان تخیل  وتفکر چند  باشد ، ولی   پیوسته  نمونه ای  ستراتیژی  قبلی  را نشخوار میزنند واز آن سرسختانه دفاع می نمایند  وبرای نیل  به هد ف هزینه های بلند ی را دربخش نظامی مطالبه وبمصرف میرسانند.                                

*** روشهای فرهنگی :(Cultural Dissonance):                                                                              
ازحقیقت ظهور وروی کار آمدن جنبش چای (Tea Party)هر امریکایی  باید اگاهی داشته باشد وآن اینکه فرهنگ  قبلی ( فرهنگی که بود )  ازهم  گسیخته وپارچه ، پارچه شده ای این سرزمین در اثر مساعی چند دیری نگذشته که شفا والتیام یافته است . دست زدن به تحول ودگرگونی  فرهنگ خاموش  انچنانیکه در سال (1960)درویتنام محوری گردیده بود  تا هنوز منحیث امتعهء تجارتی وبازرگانی  درین کشور باقی مانده است ، ازمیان بسا چیزهای دیگر  میتوان گفت  که دهه شصت  اتفاق  نظر امریکاییها  را یکسره  ازبین برد ودر مد ت زمان جنگ جهانی دوم مفهوم ومعنی وطن دوستی ووطنپرستی زدوده وکوبیده شد ، هنگام به اصطلاح جنگ خوب (Good  War)  عشق  به میهن  با.جود ضرور بودن آن ضمنی گردید  احترام به دولت بیشتر وبوضاحت  تام درنزد آنها باقی ماند ویا اقتدار واوامردولت را میپذ یرفتند  که دربخش نظامی وظایف سنگین را بسر میبردند وحیات شان را  درراه  وظیفه ای مقدس  میهنی  بخطر گذاشته بودند .                                                                                                

   اکثر مسایل وموضوعات دولتی درامریکا ناشی ازجنگ جهانی دوم رنگ وبوی امریکایی بخود گرفته بود و هرفرد  امریکایی هودار جنگ   تاهنوز  که هنوز است استدلال مینماید  که  باید  بطورسنتی  ازفرهنگ  جنگ  دوم جهانی استفاده برده شود ،  یعنی  حس وطنپرستی   تقویه شود  و د ستورات  و اوآمر حکومت اجرا وبه آن احترام گذاشته شود ، مخالفین جنگ   بخصوص  آنهایکه درمعرض چشم انداز ازخدمت  اجباری قرار داشتند  ویا قرار دارند  احضار و  موکداً تنویرگردند  وبرای روشن شدن ذهن نسل های آینده فرمول  ژورنالست افراطی اقای رنددولف بورنی (Randolph  Bourne ) توضیح داده شود ، او  یعنی اقای رندولف  بین کشور ودولت تمایز وتفاوت را ازنظربرخورد اتباع یک کشور اینچنین رده بندی کرده بود :
وطنپرست  واقعی کسی است که او براستی وواقعی میهن    خود درا دوست داشته باشد ، ولی آنهایکه مخالف پا لسیی   واوآمر دولت شان میباشند باید بدانند که اشتباه میکنند وتن                             به منش فردی غیرقانونی داده اند .                                                                                                                                                                                 
ازبسیاری جهات سربازانیکه  درجنگ ویتنام  می جنگیدند   برداشت شا ن  از مرکز منازعه وجنگ خیلی ها ناراحت کننده بود ، آن سربازیکه درجنگ ویتنام زندگی خودرا ازدست میداد وشهید میشد ،چهره غم انگیزبا آبگوشت بود ؟ ان    دیگریکه شایسته ای تحسین وتمجید بود ویا آن سربازیکه  بیدون احسا س ناراحتی شجاعانه میجنگید وهیچ شکایتی نمیکردویا آن دیگریکه بعد از مدت خدمت برمیگشت وضد جنگ قرار میگرفت ویا درمقابل جنگ انزجار ونفرت اش را اشکار میساخت ولی آن کسی دیگریکه ابداً ویا هرگز درین راه مصدر خدمت نمیشد ویا نمی جنگید قهرمان پنداشته میشد ! بهرصورت جنگ ختم شد                                                                                          

ولی از  خود بسا  پرابلم های  حل ناشده وتشوش اوری بجا گذاشت ،  ریس جمهور  اقای  ریچارد نکسن در آن  زمان یعنی درسال(1971) ویا مقرره ای قوتهای  دواطلب ویاولنتیر  را فسخ نمود وانجام  وظیفه ای  هرچه  مقد ستر سربازی وخدمت گذاری دراردو ویا کمپ نظامی را طی اعلامیه ای  مسبوطی صادر نمود اوعلاوه کرد که این یک ارزومندی بی الایش وپاک است مگر تنها کمی بیشتر مغلق وپیچیده .      
با درنظرداشت بیانیه ای   اقای ریجارد نکسن  میتوان  گفت  که  در سیاست امریکا این  یکنوع  گرایش ازحد بسیار بلند   بوده  که   در آن  به  اصطلاح قهرمانان جنگ باحسن نیت (جورج دبلیو بوش پد ر ، باب دول ، جان کیری و  جان مکین) و بطور مداوم مخا لفا ن ازد ست دادن اعتبار نظامی  بود ند  که درمورد آنها تاریخ قضاوت خواهد نمود ، صف د یگری   چون ( بل کلیتون ، جورج دبلیو بوش پسر ،وبارک اوباما )یک بار د یگر همین  اکنون  در دفاتر خویش ازعقب میزها متمایل  به ریختاندن خون امریکایی ها  درین گوشه وآن گوشه ای جهان اند . وبغرض رسیدن به اهداف  بی ثمر  ستراتیژیکی شان  در تلاش دایمی اند .برای آنکه  اقارب واعضای فامیل  شان زندگی شادی  داشته باشند ودر جنگ ها خون شان نه ریزد ..ورنه چه ضرورتی  است  که  خون فرزندان امریکا در جنگهای تباه کن سومالیا ، عراق وافغانستان  می ریزد .             

میهن پرستی یک وخت ویا یک با ردرایالات متحده امریکا بمفهوم سا ده ودو بعُدی یعنی هم مغشوش کننده  (گیج کننده)وهم ستیزه خویی سرزبانها بود ،  پس  یک شخص  در پیوند به آن چه تعهدات ویا مکلفیت های   را باید  اعمال میکرد؟ اگر به پاسخ این سوال جواب منفی می بود ... در آنصورت درامریکا    انتخاب یا گزینه ای امریکایی   بودن نسبت  به میهن پرستی  بمراتب   مرجح  پنداشته  میشد، لذا درینصورت  میتوان  چنین اذعان کرد   که  میهن پرستی  به ذات خود یک قیاس منطقی زنده می باشد.                                              

مردم وسیا ستنمد ا ران هردو یکسان در انتخاب راه غرض نیل وکسب همچو وظبفه،امریکایی ها را بخد مت گذاری ملبس به یونیفورم نظامی مکرراً ترغیب مینمودند .... این مفکوره به همین منوال پیش میرفت ....اصل موضوع قابل یاداوری اینست که سرباز امریکا یی غرض اثبات  صادق بودن به میهن اش  تا هنوز چنین می اند یشد واظهار می نماید که امریکا آنچنان  جای است  که در راه حراست وحفظ آن ارزش آن  را دارد که سر و جا نم را بدهم وبیشتر از خود اورا دوست  داشته باشم ،  پس   میتوان  گفت  که  سربازان  مرد می (بهترین) متعهد ی اند  وبه تعهدات خود تا پای جان ایستاد اند ولی در غیر آن هرگونه افاده تیوریتیکی محضاً یک تشوش دماغی وخودرا نسبت به دیگران به اصطلاح بلند زدن است وبس . در واقیعت امر سربازان خود به اطمینان هرچه بیشتر  احساس ضرورت مینمایند   ولواگر  آن اطمینان و تضمین قبلی هم باشد ولی تا هنوز ارزش خودرا  ازدست  نداده با شد حتی  اگر  به بخشی کوچک ازجامعه امریکاعاری ازنماینده آن هم محدود باشد .سربازان  به نسبت مورال بالاتر ی که دارند نسبت به دیگران بیشتر احساس غرور میکنند وبا اتکا روی  انبوهی از فضایلی که دارند نسبت به هر مرد جنگجو میجنگند  وازهیچ نوع مخاطره وشکاکیتهای افراد  منفرد  هراس را بخود راه نمیدهند .                                                                    
ازلحاظ سیاسی (حمایت از سربازان ) در سراسر طیف ویا بینایی سیاسی  به یک امر ضروری وحتمی مبدل گردیده است ،واز لحاظ تیوری همچو حمایتی  در واقیعت بیان آنچنان اراده وتصمیم است که سربازان را از استفاده جویی های نادرست وبیجا پرحذر داشتن ویا منع ساختن است ، واز روی احتیاط با درنظرداشت تعهداتیکه سربازان به ارتباط وظایف ومردم خود دارند  نه باید  برای جنگ های غیر ضروری وغیر عادلانه وبی ارزش مبالغ چندی هزینه شود ویا بودجه ای تتدارک گردد.                                                      

اما ازلحاظ عملی حمایت  از سربازان  با  تاکیدات  واصرارورزی  وصحنه سازیهای کاملاً باز پنتاگون، سمبولیک ومضحک به نظر می آید و آن اینکه این پنتاگون  است  که  در خزانه ای  ملت د ست درازی و  بازی های  سو  میکند  ودرمقابل هر پیشنها دی  مبنی  برکاهش  وتقلیل بودجه  نظامی  سنگ اندازی وموانع خلق مینماید  که برای همگان اظهرمن الشمس است .                ****  تاریخ را نادرست بخاطر آوردن .                   

  دووپولی « Duopoly    »{ حا لت اقتصادی وسیاسی است  که قدرت  در دست  دونبر  وی یا دوگروه متمرکز می باشد (مترجم) } سیاست امریکا هرگز اجازه نمیدهد که پرنسیپ های ضد مداخله مراعات گردد،هردو حزب امریکایی  احزاب جنگ اند ،  تنها تفاوت عمده ایکه دارند  در اتخا ذ  تتدابیر  عقلانی   و استدلال  آنها  برای  مداخله  است ، جمهوریخواهان   در صد د  جلب  مشتری  ود موکراتا ن  تاکید  برحقوق بشر می ورزند ، نتایج   ویا د ست اورد   هردو  بالاخره باهم یکی ومشابه است ، یعنی تلاش  فعالیت  همه جانبه  سطوح بالایی  غرض تقویه ونگهداشت بیدون کاهش بودجه ای نظامی قبلاً سرمایه گذاری شده .    سنت  سیا ست ضد مداخله  ایالات متحده امریکا  یک بار  درتحت زعامت  شخصیت های  تا بنا ک ونیک اند یش  مثل  اقایون هر  یک  جورج  واشنگتن (G.Washington     (وجان کونسی ادامز (John  Quincy Adams) رونق پر آب وتا بی بخود گرفت ولی متاشفانه  این سنت پا لیسی ضد مداخله  نه تنها ریشه هایش را مبنی براصول و پرنسیپ های احتراز  ازجنگ  غرس نکرد ،  بلکه همچنان  به حما یت گسترده تری  درین  کشور راه نیا فت  ،  سوال قابل طرح اینست  که ازنظرریالیزم عملی برسر این سنت ضد مداخله چه واقع شد ؟   پاسخ این سوال خیلی ساده است ، وآن اینکه جنگ جها نی دوم  این سیا ست را معدوم وازبین برد ویا به عباره سا ده تر  آن را بی اعتبار سا خت ، وآن بد ین معنی  که در سالهای ( 1941-1939 )  فرهنگ   تفرقه اندازی  شد ت  بیشتر گرفت  وسیاست ضد مداخله  رخت بر بست وبا از بین رفتن آن  وضیعت تیره وتار گشت  وانزواگری (Isolationism) جاگزین آن شد .                                  

  گذ شت  زمان، جنگ جهان دوم را ازیک فاجعه ای عظیم  به یک داستان اخلاقی منتقل ویا مبدل ساخت . یکی ازین  داستانها  و یا  قصه ها ،   قصه ای  گروهی شخصیت های بی پرنسیپ وولگرد است که با نظریا ت طرفدار  اصل مداخله گری  چه  بصورت  علنی و صریح  ویا  چه  بشکل  ضمنی   خواهان جروبحث بر سر این موضوع بودند ،  که  ایالات متحده  امریکا  باید در مقابل هرنوع تهدید ازخود واکنش صریح نشان دهد (چنانچه ادامه آن سیاست درسال 2003 درعراق ودرایرا ن همین اکنون  معلوم  شد  و معلوم  میشود )   تکرار جروبحث ها بالاخره  توسط رویداد  (7) د سمبر سا ل (1943)اینطوربه پایان رسید  که برای ما امریکایی ها دیگر هیچ جاه شک وتردید باقی نمانده است که درمقابل هرنوع تهدید از نیروهای نظامی خویش  استفاده  نه  نمایم  ولو اگر به انزوا  و ایزولییشن  ما هم  تمام  شود . ازسوی  د یگر برخی از سیا ستمداران وافراد مشتا ق قدرت بر آن بودند  که  بکار  برد قوای  نظامی  نتایج  مثمر در برنخواهد داشت وبه ضرر ما تمام خواهد شد . پس  با  این  احسا س  و درک میتوان گفت که سیاست امریکا تا هنوز شبیهه سال (1930) باقی  مانده  است ،  یعنی همیشه در صد د شناخت ویا جا بجا یی  یک هیتلر نو .... همیشه در  پی کسب داشتتن امتیازفصا حت وبلاغت اقای  چرچیل . بیمورد نخواهد  بود  تا یاداورنشویم وآن اینکه  درشرایطی  که  ما امروز زندگی مینما یم با زند گی قبلی  چندان بی شباهت نیست ، یعنی اگر در آن وخت هیتلر بود ، آنطوریکه حالا حضور ندارد ومدتها قبل مرده است  یا اگر چرچیل  که با دست اوردها ومیراث  اش خودراناجی نیروهای نظامی قلمداد میکرد وپیروانی داشت  ویا اگر کدام کسی دیگری که به تسلط وقدرت چشمگیر هیتلر خاتمه داد وافتخار نماید  ویااینکه  ادعای برد وفتح جنگ دوم جهانی را نماید  جوزف ستالین خواهد بود که خود یک دیکتاتور شرمسار  وقاتل همچو هیتلر بود                     

  بهرصورت تازمانیکه  امریکاییها  این حقایق تلخ را بپذیرند ، ویا تا زمانیکه  آنها  به ارتباط اغاز وانجام جنگ دوم جهانی مشاهدات  ومعلومات خویش را تکمیل نمایند  زمان طولانی را دربر خواهد گرفت  که بطور کامل  به تحلیل ومفهوم واقعی سیاسی واخلاقی  از اتحاد  ایالات متحده امریکا واتحاد جماهیر شوروی   واز بمب گذاری مستقیم ایالات متحده امریکا بالای جرمنی وجاپان  وآنهم بمنظور محوه وتخریب آن دوکشور چیزی بدانند ( جنگ خوب ) ادامه خواهد یافت  وبرای ادامه همچو جنگ استدلال میان تهی  وطفره روی را در پاسخ به این سوال همیشگی پیشکش خواهند نمود . چقدر کافی است ؟                                                                                     

   همچو ایجاد موانع متغیر امنیتی مرکزی به اطراف ودورادور پنتاگون  این چهار فکتور اعم از علاقمندی موسسات خودی ،  مقاومت ستراتیژیک ، روشهای فرهنگی وبخاطر اوردن غلط تاریخ ..... توهین به بودجه نظامی وبه برسی گرفتن آن باید از طرف مدافعان نظامیی چنان برخورد سیاسی ارزشمند صورت گیرد که به شکل از اشکال  وبه هر قیمتی که میشود از بودچه نظامی دفاع صورت گیرد .
پایان
باتقدیم سلامهای مخلصانه به خواننده گان محترم