شکم بزرگ با بیماری قلبی ارتباط دارد

دانشمندان هشدار می دهند برجستگی شکم، حتی به میزان کم می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهد.
محققان دانشگاه تگزاس دریافته اند دور کمر بزرگ، در قیاس با اندازه دور باسن، با بروز نشانه های اولیه بیماری قلبی مرتبط است.
این یافته تایید کننده مطالعات دیگری است که می گوید اندازه دور کمر، و نه وزن کلی بدن، یکی از نشانگرهای کلیدی بیماری قلبی است.
مطالعه بر 2744 نفر نشان داده که دور کمر 81 سانتی متری برای زنان و 94 سانتی متری برای مردان نشانگر افزایش "جدی" خطر بیماری قلبی است.
این گزارش در نشریه "کالج آمریکایی کاردیولوژی" منتشر شده است.
دانشمندان، مردان و زنانی را که برای شناسایی علائم اولیه تصلب شرائین یا "اترو اسکلوروز" تحت آزمایش های پزشکی و عکسبرداری قرار گرفته بودند مورد مطالعه قرار دادند.
"اترو اسکلوروز" باریک شدن و سفت شدن سرخرگ هاست که به بروز بیماری قلب و عروق ارتباط دارد.
شکل اندام
دانشمندان سپس رابطه میان شکل اندام افراد مورد مطالعه و ابتلای آنها به اترو اسکلوروسیس را بررسی کردند.
آنها دریافتند که حتی اگر وزن بدن در محدوده طبیعی باقی ماند، افزایش دور کمر به اندازه چند اینچ (هر اینج تقریبا 5/2 سانتی متر است) خطر صدمه دیدن سرخرگ ها را افزایش می دهد.
احتمال رسوب کلسیم در شریان های قلب - که نشانگر آغاز اترو اسکلوروسیس است - در افرادی که نسبت دور کمر به دور باسن آنها بیشتر از همه بود، دو برابر کسانی بود که این نسبت در آنها کمترین بود.
و حتی وقتی که سایر عوامل خطرزا مانند فشار خون، دیابت و سن در محاسبات وارد شد، ارتباط اندازه دور کمر به بیماری قلبی همچنان قوی بود.
پروفسور جیمز دی لموس که این تحقیقات را هدایت کرده است گفت: "به نظر می رسد که چربی انباشته شده در اطراف کمر از لحاظ بیولوژیکی فعالتر باشد چرا که پروتئین التهاب آوری ترشح می کند که به تجمع رسوبات مرتبط با اترو اسکلوروسیس دامن می زند، درحالی که به نظر نمی رسد چربی دور باسن خطر بیماری قلب و عروق را افزایش دهد."
"به نظر ما پیام مهم این مطالعه برای مردم این است که از تجمع چربی در بخش مرکزی بدن از همان اوایل زندگی پرهیز کنند."
"داشتن حتی یک شکم کوچک هم در مقایسه با وقتی که شکم کاملا صاف است خطر را افزایش می دهد."