هیچ افغان وطندوست طرفداراقامت قوای خارچی درافغانستان نیست

زیرمتون
Typography
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

رحمت اله روان

میخائیل گورباچف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی سابق از امریکا خواست تا هر چه .سریع تر نیروهایش را از افغانستان خارج سازد. گورباچف این مطلب را در گفتگو با شبکه خبری سی ان ان دربرج نوامبر سال ۲۰۰۹درزمان که درمراسم بیستمین سالګرد برداشتن دیوار برلین حضور داشت گفته است: ”فکر می کنم نیازی به افزایش نیرو در افغانستان نباشد. هدف امریکا باید خروج نیروها از افغانستان باشد.” وی همچنین با اشاره به شکست اردوی شوروی سابق در افغانستان گفت: ”فکر می کنم باید از تجربه ما در افغانستان درس گرفت
درجواب ګورباچف ګفته میتوانم هیچ افغان ازادی پرور ووطندوست طرفدار اقامت دایمی قوای خارجی در افغا نستان نه میبا شد،کسانکه در این لحظات دشوارافغا نستان مسله خروج قوای خارجی را مطرح میسازد مرتکب جنایت در برابر مردم وتاریخ میشوند.ګرباچوف یکبار با خروج بدون قید شرط قوای خود را بدون اخذ کوچکترین تضمین وعدم نظارت درمورد مودات توافقات ژنیو این اشتبا ه بزرګ را مرتکب ونصیب شده است که نتجه ان جاری شدن دریا خون افغا نها بدست بنیاد ګرایی والقاعده تا امروز میبا شد در ان زمان نیز اشتباه ګور با چف وشریکاجرم شان ریګن وبوش کلان بود که مردم افغا نستان را در میدان مرګ رها کردند وتا زمان حادثه ۱۱ سیپتمبرتنها ننداره قتل افغا نها میکردند بعدا بخاطرمنافع خود به افغا نستان تحت شعار مبارزه علیه تروریزم به افغا نستان تجاوز میکند وبعد از مدت هشت سال شعار مبارزه علیه تروریزم به ناکامی مواجه ګردیده است وتصمیم دارد این بار بازهم افغا نها را در میدان جنګ با القاعده تنها به ماند.
نشريه آلماني «دي ولت» در نوشته خود با اشاره به شرايط رو به وخامت افغانستان و حضور نيروهاي خارجي در کشور آورده است: اظهارات مکرر غرب که حاکي از علاقه برخي مقام هاي اين کشورها براي خروج از خاک افغانستان است، نشان از آن دارد که غرب در مواجه با مساله افغانستان، صبر و تحمل خود را از دست رفته مي بيند. البته شايد زمان آن فرا رسيده که غرب با صداقت به نقش ناموفق خود در کشور اذعان کرده و خروج خود را از افغانستان به طور عملي آغاز كنند
در بخش ابتدايي تحليل دي ولت آمده است: هرچه زمان مي گذرد، صداهايي که اتخاذ استراتژي خروج از خاک افغانستان را مطرح مي کنند، بلندتر شده و کارشناسان به طور علني تر و آشکارتري، نسبت به پيروزي نهايي غرب در کشور ابراز ترديد مي کنند .
در ادامه اين تحليل با اشاره به حضور نيروهاي شوروي سابق در افغانستان آمده است: کمونيست هاي شوروي سابق که از سال 1980 در افغانستان حضور داشتند، بدون انجام هيچ کاري و حتي با بدتر کردن شرايط کشور، مجبور به ترک خاک افغانستان شدند و حتي از سال 1994 متحداني جديد براي شوروي سابق آن هم در شکل طالبان ظهور يافت!!. به گونه اي مشابه، غرب نيز از سال 2001 براي بهبود شرايط و اوضاع در کشور تلاش مي کند که البته تاکنون از ايجاد ساختارهاي دولتي ناکام مانده است ونتيجه ديگر آن هم گزارش سازمان شفافيت و معرفي افغانستان به عنوان يکي از کشورهاي طراز اول در زمينه ارتشا بود .
اين نشريه مي افزايد: ضعف استراتژي آمريکا از دهه هاي گذشته، خود را نشان داده است. اين کشور مدت ها تلاش کرد تا وظايفي بزرگ براي خود تعريف کند و سعي کرد با وجود همه مشکلات و خسارت هاي جاني و مادي و نارضايتي هاي موجود، اين وظايف را عملي کند .
در بخش پاياني اين تحليل آمده است: البته غرب نيز تا حدودي، حضور در خاک افغانستان را به شکل وظيفه براي خود تعريف کرده، وظيفه اي که مخالفان روبه رشد خود را دارد. در هر صورت غرب بايد بداند با روشي که در پيش گرفته، پيروزي در افغانستان امري دور از انتظار است؛ به ويژه آن که غرب در شرايطي نيست که جنگ افغانستان را هدايت کند. البته شايد هرگز پيش از اين نيز قادر به اين کار نبوده است .
در حالي كه ايالات متحده امريكا سخن از افزايش نيروي نظامي مي زند، منشی ناتو و مقام هاي بريتانيا و آلمان از واگذاري امنيت به افغان ها و خروج تدريجي سربازان شان در قالب يك طرح جديد صحبت مي كنند. راسموسن، منشی ناتو در نشست وزيران دفاع و خارجه ناتو گفته است، سر از سال آينده نيروهايش را از بخش هاي افغانستان بيرون كرده و مسووليت آن را به نيروهاي امنيتي و پوليس افغانستان واگذار مي كند .
اكنون مقام هاي ناتو به خوبي مي دانند كه اردو و پوليس افغانستان از لحاظ توانمندي، امكانات و اعتبار در چه موقعيتي قرار دارد. اردوي ملي كشور با 2 بال طياره اهدايي امريكا امنيت كدام بخش از جغرافيا و فضاي اين كشور را تامين مي كند؟ هنوز حكومت افغانستان از برگزاري مراسم ملي خود ناتوان است و براي برگزاري مراسم تحليف زمين و آسمان را بر روي همه مسدود مي كند. پس با اين وضع آيا مي توان از بهبود وضعيت امنيتي و شرايط مناسب براي واگذاري مسووليت به افغان ها سخن گفت؟
يك نكته را نبايد فراموش كرد كه هيچ افغاني عاشق قيافه سربازان خارجي نيست و حضور دوامدار نيروهاي خارجي به صلاح كشور نيست، اما طرح خروج در شرايط فعلي جز آن كه مخالفان و كشورهاي همسايه را جسورتر و پيروز سازد،ویاهم به پاکستان وسایر همسایه ګان افغا نستان این چانس را بدست می اورد که یکبار بازهم امور افغا نستان را اداره نما یند ديگر دست آوردي نخواهد داشت. تجربه نشان داده است كه خروج نيروهاي خارجي از هر ولسوالي به معناي سقوط آن ولسوالي است. بارها ولسوالي هايي فتح شده و به نيروهاي داخلي واگذار شده است، اما ثبات در اين ولسوالي دوام نياورده است. با اين وصف خوب است كه مقام هاي ناتو به اين استراتژي عميق تر نگريسته و كاري نكنند كه جبران آن ديگر ممكن نباشد. شايد طرح خروج نيروها در اين شرايط به خاطر آرام كردن فضاي عمومي و معترض كشورهاي عضو ناتو باشد، اما به هر حال از اين خبرها بنیادګرایان و القاعده بيش از هر كس ديگري سود مي برند.تنها خوب است كه مقام هاي امنيتي كشور نيز اندك به خود آيند و به اميد اين نباشند كه خارجي ها دهه هاي ديگر امنيت زندگي افغان ها را تامين كنند. بلكه خود نيز در فكر امنيت خود، مسوولانه تر از هر كس ديگر، فكر و كار كنند .
برخی از گزارش ها حاکی از آن است که ناتو در مورد تعیین جدول زمانی، برای خروج نیروهایش از افغانستان آمادگی می گیرد. این مطلب را اندرس فوگراسموسن، سرمنشی ناتو ضمن نشستی با وزیران دفاع و خارجه ناتو در بروکسل اظهار داشته است. راسموسن هم چنان گفته است که واگذاری مسوولیت های امنیتی به افغان ها در جاهایی که اوضاع اجازه دهد و شروع شود یک کار واقع بینانه است. در عین حال آقای راسموسن گفته است که برای آموزش دادن به پرسونل امنیتی افغانی به شمار بیشتر سربازان، آموز گاران و نیز پول بیشتر نیاز است. آیا طی مدت کوتاهی که تا 2010 باقی است، امکان آن وجود دارد که نیروهای امنیتی افغانستان برای به دست گرفتن مسوولیت های امنیتی و دفاعی آماده می شوند؟ کاری که طی هشت سال به انجام نرسیده است، چگونه می تواند ظرف یک سال به پایان رسد؟ این خیلی روشن و مسلم است که پولیس و اردوی ملی افغانستان، برای آماده شدن همه جانبه به زمان، آموزش و تجربه ی خیلی بیشتر نیاز دارند وناتواین را خوب می داند
به این دلیل است که خروج نا به هنگام نیروهای بین المللی از افغاسنان درحالی که آمادگی و امکانات لازم برای واگذاری مسوولیت به افغان ها وجود ندارد، یک اشتباه استراتژیک خواهد بود که تبعات آن فقط متوجه افغان ها نیست بلکه دیگر کشورها نیز با پیامدهای منفی آن رو به رو خواهند شد، اردوی ملی از نگاه داشتن وسایل رزمی و امکانات جنگی، در سطحی خیلی پایین قرار دارد و زمان بیشتری نیاز دارند تا آمادکی لازم را برای به دست گرفتن وظایف بزرگ دفاعی بیابد. بنابراین تعیین زمان معین و اعلام آن، آن هم خیلی کوتاه و زود، شاید فقط به نفع القا عده و تروریست ها باشد و آنان را جرات بخشد، تا آن را به مثابه ی نمونه ای از پیروزی خویش تبلیغ نمایند. زمان خروج باید بر اساس توانمندی اردو و پولیس افغانستان از یک سو و شکست نسبی گروه مخالفین از سوی دیگر تنظیم گردد. البته این برای مردم افغانستان کاملا قابل قبول هست که نیروهای خارجی نمی توانند تا ابد در افغانستان بمانند و از افغانستان دفاع نمایند. اما از آن جا که مساله صرفا به افغانستان مربوط نمی شود، بلکه همان گونه که خانم هیلاری کلینتون اشاره کرده بود، مساله ای است مربوط به کل جهان، باید تا از بین رفتن کامل خطر تروریزم و القا عده، جامعه ی جهانی در کنار مردم افغانستان باشند. تامین امنیت در افغانستان، در شرایط کنونی تضمینی است برای امنیت کل جهان و جهان مسوول است، ظرفیت های مردمی در افغانستان را بالا ببرد. اکنون مخالفین نیرومندتر و متشکل تر از گذشته در بخش وسیعی از افغانستان حضور دارند و می توانند امنیت عمومی را اخلال کنند. تلفات نیروهای خارجی نیز روز به روز بیشتر می شود و طالبان با روش ها و تاکتیک های تازه مجهز شده اند، در حالی که توسط دستگاه استخباراتی پاکستان حمایت و هدایت می گردند و سازمان جهنمی القاعده را نیز پشت سر دارند. با چنین وضعی طرح استراتژی خروج معنایی جز تنها گذاشتن مردم بی دفاع افغانستان در میدان جنگ نیست. در حالی که نه سلاحی دارد و نه نیرویی برای جنگ و دفاع از خودش. ناتو باید بداند که با قربانی شدن مردم افغانستان، این جنگ خاتمه نمی یابد بلکه خطری که جهان را تهدید می کند مغرورتر از پیش برای یک حمله ی مرگبار تازه، در نقطه ی دیگری از جهان آماده شود.. خروج قبل از وقت ناتو اقدامی است که جز مخالفین وتروریستان و مداخله گران پاکستان کس دیگر از آن سود نخواهند برد. وانگهی این کار یک شکست اساسی برای ناتو ودر مجموع جامعه جهانی هست، که در اولین عملیات شان علیه تروریزم برون از مرزها ی شان شکست بخورد .
رسانه ها، روز سه شنبه ګذاشته گزارش دادند كه گوردون براون، صدراعظم بریتانیا تصمیم دارد كنفرانسي را با متحدان خود در ناتو، برای گفتگو روی استراتژی خروج از افغانستان برگزار کند .
به قول رسانه هاي غربی، صدراعظم بریتانیا در حال آمادگی ها برای فراهم ساختن تعیين اولویت ها و استراتژی های است که ماموریت ناتو برای تقویت نیروهای امنیتی افغان بايد روی دست گیرد. تعيین جدول زمانی و استراتژی کنترول نظامی افغانستان توسط فرماندهان محلی، از عمده ترین موضوعاتی است که در این نشست درباره آن تصمیم گرفته خواهد شد .
گوردون براون گفته است در این نشست چارچوب جامع سیاسی مدنظر گرفته شده که در آن تلاش می شود کنترول تدریجی ولسوالی به ولسوالی افغانستان به افغان ها سپرده شود و جدول زمانی برای خروجي که از سال آینده میلادی آغاز می شود، بررسی گردد. گفته شده بریتانیا خروج نیروهای خود را در سال 2011 عملی می سازد
دیود ملیبند، وزیر خارجه بریتانیا روز جمعه اظهار داشت: اگر قوای ناتو افغانستان را در حالت کنونی ترک نمایند، حکومت افغانستان بزودی سرنگون خواهد شد .
به گفته آقای ملیبند اگر قوای بین المللی افغانستان را رها کنند زمان مهم نیست، در 5 دقیقه ، 24 ساعت و یا هفت روز مخالفین مسلح قوای را که برای سرکوب نمودن شورشگران در افغانستان تربیه شده اند، به شکست روبرو خواهند ساخت و همه چیز بر می گردد به نقطه ی اول آن .
آقای ملیبند در صحبت با روزنامه گاردین در ختم سفرش به افغانستان اظهار داشت: افغانها غمگین اند که به کسی نیازمند باشند مگر متاسفانه آنها فعلا مجبور اند و به کمک نیاز دارند، زیرا اگر قوای خارجی در این کشور حضور نداشته باشند کشور آنها دوباره تحت تصرف مخالفین خواهد رفت .
وزیر خارجه بریتانیا دیود ملیبند که در مراسم تحلیف دور دوم ریاست جمهوری آقای کرزی در کابل شرکت داشت بیان نمود: " حضور کشورهای غربی در افغانستان تا وقتی ضرور است که مرحله محول نمودن کنترول به قوای افغانستان تکمیل شود ."
آقای ملیبند افزود: "به نظر وی آنها برای یک هدف، یک مهلت و برای پیشرفت در افغانستان حضور دارند ."
به گفته او رسیدن به هدف کار آسان نیست ولی هدف مشخص و معلوم است .
در این حال صبغت الله سنجر رئیس بخش سیاسی ریاست جمهوری افغانستان در صحبت خویش با رسانه ها در کابل این اظهارات وزیر خارجه بریتانیا را مبالغه آمیز توصیف کرد .
از سال 2001 تا کنون بیش از 230 عسکر برتانوی در افغانستان کشته شده اند و نظریات مردم بریتانیا در مورد جنگ افغانستان تغیر کرده و اکثریت مردم این کشور مخالف حضور قوای نظامی کشورشان در افغانستان می باشند .
اما آقای ملیبند می گوید، آنها باید به مردم بریتانیا بفهمانند که تاوان و بهای حضور در افغانستان واقعی می باشد اما تاوان ترک افغانستان بزرگتر است .
گوردن برون، صدر اعظم بریتانیا تاکید می کند که قوای برتانوی بخاطر حفظ امنیت در سرکهای بریتانیا و دفع تهدید های تروریزم به این کشور به افغانستان رفته اند .
آقای برون در اوایل ماه نوامبر گفت: "بریتانیا و متحدین آن نباید از افغانستان بیرون شوند، بلکه در تعلیم و تربیه قوای امنیتی افغانستان بیشتر سعی کنند تا به مرور زمان قوای افغانستان مسولیت های امنیتی کشور خود را از دست قوای خارجی بگیرند ،((این سخن های وزیر خارجه بریتانیا نسبت به وقیعت جنبه تبلغاتی دارد تا به مردم بریتانیا واحزاب مخالف سیاسی خویش بفهمند که ماموریت نظامی بریتانیا در افغا نستان نظر به ضرورت خاص مردم افغا نستان میبا شد که در این شرایط از ما تقضا کمک وهمکاری مینماید وهمچنان یک مدرک خوب تبلغاتی برای انتخا بات سال اینده درانګلستان میبا شد)) قابل زکر است که افغا نها از مدت های قبل تجارب زیاد درمورد مداخله قوت های نظامی خارجی دارد وهم در مورد ناکامی وخروج دوباره ان از افغا نستان اکثریت افغا نها وطندوست این را قبل از امروز درک کرده بودند که نیروهای خارجی در افغا نستان هیچ وخت پیروز نه خواهند ګردید وبالاخره مجبور می شود بعد از ناکامی از افغا نستان خارج شوند که ما امروز شاهید چنین ناکامی شان در افغا نستان میبا شم،ما افغا نها میتونم ازوطن، استقلال وتمامیت ارضی کشور خویش بدون نیروهای خارجی دفاع نمایم در صورتیکه ممالکی خارجی خصوصا همسایه ګان دور ونزدک افغا نستان در امور داخلی ما دست از مداخله وردارد،وما افغا نها را با نام های مختلف علیه یک دیګر استعمال وتقسیم ننماید،مردم افغا نستان با دست های خالی قدرت ،استعدادوتوانایی دفاع مستقیلانه در هر زمان دارد،بعد ازعودت قطعات اتحاد شوروی افغا نستان که به خواست مردم افغا نستان ورهبری توانا ان زمان در راس شهید داکتر نجیب اله صورت ګر فت،قوای مسلح افغا نستان با همکاری وکمک مستقیم مردم افغا نستان مدت سه سال به تنهایی در برابر۴۰ کشور پیشرفته جهان که امروز در افغا نستان عملا حضور دارد جمع کشور های عربی،وهمسایه ګان افغا نستان مبارزه واستادګی نمود واین خواب اشغالګران که میګفت حکومت داکتر نجیب اله در جریان یک هفته بدون شوروی ها سقوط می کند به خاک شکست تبدیل نمود وار مبارزه روی یاروی دست کشید واز صحنه فرار نمود،بالاخره از رویش سابقه خود استفاده نمود دست به توطیه ودسیسه در داخل دولت زد ویک ګروه را علیه ګروه دیګر استعمال نمود واز این طریق به اهداف شوم خویش رسد ند وموقع برای مداخله خویش مسا عد ساخت وقرار ګاه های نظامی خویش را در افغا نستان ایجاد نمود .صحبت های رهبران جامعه جهانی برای افغا نها روشن میبا شد زیرا تکرار همان تجارب قبلی میبا شد
با آن که تلاش ها برای هماهنگ ساختن دیدگاه های بین المللی برای خروج نیروهای غربی از افغانستان ادامه دارد، آگاهان سیاسی هر گونه اقدام برای بیرون شدن سربازان خارجی از افغانستان پیش از تقویت نهادهای امنیتی افغان را، فراهم سازی حادثه ی یازدهم سپتامبر دیگر در جهان می دانند .
با گذشت هشت سال از حضور نیروهای بین المللی به رهبری امریکا هنوز هم تروریزم در افغانستان نه تنها از بین نرفته، بلکه به عنوان چالش جدی برای دولت افغانستان و جامعه جهانی مطرح است. اګاهان امور سیاسی افغا نستان با انتقاد از استراتژي جهانی در مبارزه با دهشت افگنی، مي گويد: "که این نتجه استراتژی نظامی جامعه جهانی در افغانستان بود. خود این ها فرصت دادند برای رشد نیروهای مخالف و خود این ها فرصت دادند تا مخالفان مسلح شوند. هم پروسه "دی دی آر" و "دایاک" زیر سوال رفت و هم ناامنی زیاد شد. یعنی مشکل در خود استراتژی و پالیسی نظامی که در افغانستان ایجاد کرده بودند،پا ي رحمت اله روان
.