تتبع ونگارش :
الحاج امین الدین « سعیدی- سعید افغانی »
مـدیـر مرکز مطالعات ستراتیژیکی افغان و
مسؤل مرکز فرهنگی دحق لاره - جرمنیماه رمضان ماه قرآن است، و قرآن نيز در اين ماه در ليلة القدر نازل شده، و اجر و پاداش چند برابر ميشود، لذا يكى از بهترين اعمالى كه
يك شخص در اين ماه بايد انجام دهد كثرت قرائت قرآن عظیم الشان است، چه در نماز باشد و چه هم درخارج از نماز. بنابراين، در نماز تراويح و يا تهجد نيز ميتوان قرآن را خواند تا اينكه ختم كرد، و در حديث صحيح از ابن عباس وارد شده است كه: » کان النبي صلى الله عليه و سلم أجود الناس بالخير، و کان أجود ما يکون في رمضان حين يلقاه جبريل، و کان جبريل عليه السلام يلقاه کل ليلة في رمضان حتي ينسلخ، يعرض عليه النبي صلى الله عليه و سلم القرآن، فإذا لقيه جبريل کان أجود بالخير من الريح المرسلة» (متفق عليه)
يعنى: » پيامبر صلى الله عليه و سلم سخاوتمندترين مردم از لحاظ خير بود و در ماه رمضان وقتي که جبرئيل او را ملاقات ميکرد بيشتر سخاوتمند ميشد، و جبرئيل هر شب در ماه رمضان تا پايان ماه با او ملاقات ميکرد و پيامبر صلى الله عليه و سلم قرآن را بر او ميخواند و وقتي که جبرئيل با اوملاقات ميکرد، او براي بخشش خير، از تندباد سريعتر ميشد».
و ميتوان گفت كه قرائت كل قرآن در نماز تراويح يك نوع از اين مدارسه بشمار ميرود زيرا تمامى قرآن را مرور ميكند، لذا امام احمد بن حنبل دوست داشت كسى كه امامت را بعهده بگيرد تمامى قرآن را در نماز تراويح ختم كند، لذا اگر تمامى قرآن در نماز مراجعه و ختم شود بهتر است زيرا تمامى آيات قرآن مرور ميشود، ولى نبايد بحجت ختم كردن قرآن به سرعت قرائت طورى افزود كه معلوم نشود امام چه ميخواند و خشوع را از بين ببرد، وگرنه آرام تر خواندن و كمتر خواندن از اين بى خشوعى بهتر است و لو اينكه قرآن را با آن بى خشوعى ختم كند.
مورخین مینویسند که : ائمه اربعه در ماه مبارک رمضان معمولا دروس علمى و حديث را تعطيل ميكردند و فقط مشغول خواندن قرآن عظیم الشان میگردیند .