قبولیت روزه بی نماز ؟

در جواب باید  گفت: الغیب عندالله و چیزیکه نزد پرودګار مقبول میشود ویا خیر بین بنده و الله تعالی است.
 اما شواهد و شرایط ظاهری درچوکات قضاوت شرعي که انسان به اساس آن درچوکات دین قضاوت کرده میتواند این است که اولاً فرق بين شدن  روزه وقبول شدن موجود میباشد.  در این شک نیست کسیکه روزه میگیرد ونماز نمی خواند وسایر اصول،  اداب وپرنسیب های رمضان المبارک را مراعات نمی کند ، گفته میتوانیم که روزه اش در ظاهر امر میشود .
 ولي سوال مهم اينجاست که آيا روزه اش مورد قبول الله (جل جلاله) قرار خواهد ګرفت ویا نه ؟ شواهد وقرائن ظاهر چه حکم میکنند؟
فلسفه کلی ماه مبارک رمضان در اینست که  انسان را به تقوا سوق دهد، وزماني روزه قبول ميشود که آثار تقوا در وجود يک شخص ديده شود و انسان که نماز نمیخواند وآداب روزه را مرعات نمی کند،  هيچگاهي به  تقوا نمی رسد .
بنابراين با وجود اينکه در ظاهر، انسان مسلمان مکلف فرض وی را ادا کرده و روزه اش مطابق تمام شواهد ظاهری ميشود، ولی چنانچه ګفته آمدیم عدم ظهور علایم تقوی و عدم بوجود آمده شرایط لازم اجرای امر شرعي فیصدي قبولي چنین عبادت را جداً ضعیف ساخته و پائین میآورد. بخاطراینکه  الله (جل جلاله) روزه نيکو کاران را ميپذيرد و کسيکه با الله (جل جلاله) قطع سخن نموده و سخن نميگويد، نيکو کار نيست. زيرا نماز سخن گفتن با پروردگاراست و ترک نماز ترک ارتباط با الله (جل جلاله) است.
خواننده محترم !
در ضمن باید یاد اور شد که قبول هر عمل عبادی در دين مقدس اسلام سه شرط اساسي دارد كه اين دو شرط اساسي بايد در روزه رمضان نيز موجود باشد
شرط اول:
 موجوديت اخلاص در عمل: هرگاه هر عمل انسان خاص براي رضايت الله (جل جلاله) نباشد، بلكه در اداي آن انسانها مصلحت ها، خواهشات نفساني وغيره دخالت داشته باشند، عمل انسان مورد قبول بارگاه الهي قرار نميگيرد.
شرط دوم :
مطابقت اين عمل نيك با سنت پيامبر صلى الله عليه وسلم : هرگاه مسلمان عملي نيكي را انجام دهد، ولي در عملكرد آن مطابق فكر وانديشه خود كاري كند و گفته هاي پيامبر   صلى الله عليه وسلم   را در عملش مراعات نكند، آن عمل نيك او مورد قبول بارگاه الهي قرار نميگيرد.
شرط سوم :
 استفاده ازغذاي هاي حلال براي افطار وسحر.  والله اعلم بالصواب