کار ناقص و گزارش ناقص

گردید و همچنان بمنظور ثبت پیشنهادات ونظریات شرکت کننده گان سکرتریت کنفرانس تعین شد.» در ادامه میخوانیم که:

«آجندای کارکنفرانس وحدت که مورد تائید اعضای کنفرانس قرارگرفت عبارت بود از:
۱.گزارش کمیته تدارک پروسه وحدت میان حزب ملی ترقی وطن وحزب مردم افغانستان

۲.تصویب طرح برنامه واساسنامه حزب ملی ترقی مردم افغانستان

۳. تصویب خطوط اساسی پالیسی حزب ملی ترقی مردم افغانستان

۴. تصویب میکانیزم وحدت میان حزب ملی ترقی وطن وحزب مردم افغانستان

۵. صحبت درمورد ارگانهای رهبری حزب ملی ترقی مردم افغانستان

۶. قطعنامه کنفرانس وحدت حزب ملی ترقی مردم افغانستان.«

اما در گزارش ناقص یاد آوری نه شده که در جریان کنفرانس در مورد هر شش ماده ی اجندا نظریات، پیشنهادات و انتقادات شفاهی و تحریری شاملین کنفرانس مطالبه شد و تصمیم گرفته شد که پیشنهادات و نظریات که رفقا در کنفرانس مطرح میکنند، از جانب سکرتریت کنفرانس یاداشت میگردد و در طرح های اسناد مربوطه گنجانیده میشود. در همه موارد گفته شد که اسناد بعد از ورود تعدیلات و دخول نظریات و پیشنهادات اعضای کنفرانس مورد تائید و تصویب قرار میگیرد. از همین خاطر هم هست که تصویب طرح های همه اسناد ازقبیل برنامه، اساسنامه، پالیسی، میکانیزم وحدت، تصویب اعضای ارگانهای رهبری و قطعنامه ی کنفرانس به قاطعیت نه رسیده و به تصویب شورای مرکزی و یا حد اقل به تصویب شورای اجرائیه ضرورت دارد.

پیشنهادات و نظریات زیادی تحریری و شفاهی در کنفرانس مطرح و به سکرتریت به شکل تحریری تحویل داده شده که در کنفرانس بالای قبولی و یا عدم قبولی آنها اصلا رای گیری صورت نگرفت. در این نظریات و پیشنهادات مسایل خیلی جدی هم وجود داشت. در گزارش که از جانب شعبه تبلیغ و فرهنگ به نشر رسیده است، نیز به این موضوع با احتیاط برخور شده، چنانچه در همه موارد تصاویب مینویسد که مثلا « اساسنامه حزب ملی ترقی مردم افغانستان نیز با درنظرداشت نظریات وپیشنهادات ارایه شده ازسوی اعضای کنفرانس به اتفاق آرائ مورد تصویب قرارگرفت.» این موضوع در هر مصوبه ذکر گردیده که پیشنهادات و نظریات رفقا در نظر گرفته شود و بعدا طرح تصویب گردد. این معنی میدهد که طرحهای اسناد وحدت تا هنوز به شکل اصولی و نهایی تصویب نگردیده است واصلا هیچ نظر و پیشنهاد به رای گیری اعضای کنفرانس گذاشته نه شد و تصویب نهایی آن را به بعد ها، به رهبری مأکول کرد. این هم معلوم نیست که کدام رهبری باید در این مورد تصمیم بگیرد؟ رهبری های هر حزب به شکل جدا گانه و یا رهبری حزب واحد؟

حال موضوع حیاتی مطرح میگردد که در جریان کنفرانس پیشنهادات و نظریات نیز مطرح گردیده است که روح و مضمون اصلی توافقات قبلی را متغیر میسازد. موضوع تعین افراد در ارگانهای رهبری نهایی نه شد و نام های اعضای شورای اجرائیه قرائت نه گردید. در همان کنفرانس مطالبه شد که اسمای اعضای شورای اجرائیه باید خوانده شود و اگر کسی بالای کسی انتقاد دارد، مطرح گردد، در غیر آن تصویب آن از نام کنفرانس درست نمیباشد. اما کس به آن توجه نکرد. به این اساس اعضای شورای اجرائیه از طرف کنفرانس تصویب نه شد.

در مورد تغیرات در طرحهای اساسنامه، برنامه، قطعنامه و سایر اسناد وحدت موضوع به همین شکل مطرح است که باید در هر یکی آنها پیشنهادات و نظریات رفقا گنجانیده شود.

در جملهء پیشنهادات بسیار مهم یکي هم پیشنهاد رفیق زیارمل به نمایندگی از شورای اروپایی حزب بود که با مادهء هفتم طرح خطوط اساسی پالیسی مخالفت داشت. معلوم شد که نظر وی در جلسه طرفداران زیاد داشت و اگر به رای گیری گذاشته میشد به یقین کامل که اکثریت را بدست می آورد. اما در این مورد فیصله ی کنفرانس صورت نگرفت. همچنانیکه در مورد طرح میکانیزم اصلا به ارایه ی نظریات و پیشنهادات موقع داده نه شد و به رای گیری گذاشته نه شد.

خلاصه اینکه اسناد وحدت تا هنوز به شکل اصولی تصویب نگردیده و عمل بر اساس آن تا تصویب نهایی غیر اصولی است که باید هر دو جناح این موضوع را در نظر داشته باشد. و منبعد به شعبه تبلیغ و فرهنگ لازم است که گزارش های مکمل و واقعی را به نشر رساند تا رفقا و سایر هموطنان ما از واقعیت ها بصورت درست باخبر باشند.

عبدالحی ساروان