د ناوې لمونځ : رښتینې لنډه کیسه

د ماښام د لمانځه اذان واورېد ، نوموړې پوهېده ، چې اودس یې نه شته ، خپلې مور ته یې وویل : مورې!  زه باید اودس وکړم او د ماښام لمونځ ادا کړم ؛ موریې حیرانه شوه او وې ویل : لېونۍ شوې یې ، مېلمانه تاته انتظار دي ، هغوی غواړي ، چې تا وویني ، که چېرې اودس وکړې سینګار دې خرابېږي او له منځه ځي ، موریې زیاته کړه : زه ستا موریم او تاته امر کوم ، چې اوس لمونځ مه ادا کوه ، که چېرې لمونځ وکړې او زما خبره ونه منې ، نو زه درباندې په غوسه کېږم .
مسلمانې پېغلې وویل : په الله (ج) مې دې قسم وي تر څو پورې چې لمونځ ادا نه کړم ، له دې ځایه به بهر ونه وځم . مور جانې ! ته باید په دې پوه شې د مخلوق د اطاعت له پاره د الله (ج) نا فرماني ډېرې بدې پایلې لري .
موریې وویل : دغه مېلمانه چې ستا د واده له پاره دلته راغلي دي ، که چېرې تا پرته له سینګاره وویني ، نو څه به وایي ؟ بې سینګاره ناوې  ؟
لورې ! ته هغوی ته ښایسته نه معلومېږې ، ریشخند به دې کړي .
پېغلې په مسکا خپلې مور ته وویل : مورې ! ته په دې اندېښنه کې یې ، چې د خلکو تر نظره ښایسته او د الله (ج) په نظر بدرنګه معلومه شم ؟ او په بې لمانځۍ سره د خدای (ج) له رحمت څخه بې برخې شم ؟
مورې ! زه په دې اندېښنه او فکر کې یم ، که چېرې لمونځ ونه کړم او رانه قضا شي ، نو د الله (ج) د رحمت له نظره غورځم .
مسلمانې پېغلې  اودس وکړ د خپل سینګار پروا یې ونه ساتله او په لمانځه ودرېده ، کله چې سجدې ته ټیټه شوه په دې نه پوهېده چې دا به یې وروستۍ سجده وي ، د سجدې کولو پر مهال له دې فاني نړۍ سره یې د تل له پاره مخه وکړه .
حضرت نبي کریم (ص) د لمانځه پرېښودل کفر بللی دی ، چې فرمایلي یې دي :
عَن جَابِر بن عبدالله قال قال رسول الله صلی الله علیه وسلم بَیْنَ الرَّجُلِ وَ بَیْنَ الشِّرکِ وَالْکُفرِ تَرْکُ الصَّلوةِ .
 ( رواه مسلم )
ژباړه :  د بنده او د شرک او کفر ترمنځ فرق یوازې د لمانځه نه کول دي .
مسلمانو خویندو او وروڼو ! آیا پوهېږئ چې مرګ څخه وخت راځي ؟ کومه شپه ، کومه ورځ ، کوم ساعت او په کوم حالت کې ؟ زه په دې باور لرم چې نه پوهېږئ ، نو ولې بې لمانځي اختیاروئ ؟ .