عبدالباری عارض
یقین است که انتخابات یک پروسه دموکراتیک و ممثل اراده مردم است اما انچه در کشور ما جریان دارد نه تنها نوید دموکراسی را نمیدهد بل در راه تشدید تضادهای ملیتی، سمتی وزبانی قدم موثر برداشتن است.هدف انتخابات ریاست جمهوری کشور است. در سیزده سال ګذشته در
رابطه به ایجاد و رشد سازمانهای موثر سیاسی و مدنی کاری صورت نګرفت انچه که در دراز مدت امنیت و رفا را تضمین مینماید وشرایط مبدل شدن نمادها و ساختارهای جنګی را به ساختارهای سیاسی و مدنی مساعد نه نمودند در چنین شرایطی کی بستر دموکراتیک فراهم نشده باشد چګونه میتوان تنها به تمثیل شکلی دموکراسی بنام انتخبات اتکا کرد؟ این به آن مینماند که فیل خانه را نداشته میل داشتن فیل را بنمایند، تا انکه افکار مردم در کُلکتیفهای و ساختارهای سیاسی منسجم نګردد و تعهداتی مشخصی در چوکات یک برنامه تنظیم نګردد کدام میتودهای دیګری جهت نفوذ در کتله های از مردم موثریت خواهد داشت؟. وقتی ساختارهای دموکراتیک نهادینه نه شده باشد طبعی است که مردم درساختارهای که صرف بر اجندای جنګی تشکیل ګردیده بودند منسجم ګردد که تمثیلی از دموکراسی نخواهد بود.
اکثریت مردم به این عقیده هستند که با توجه به شرایط کنونی کشور راه دیګری جز انتخابات وجود ندارد ولو اګر این انتخابات نیم بند و همراه با نواقص و تخلفات هم باشد تا حدی هم نسبت شرایط ناهموار حاکم برجامعه این استدلال مقنع پنداشته میشود اما به معنی ان نیست که مسولیتهای عدم فراهم اوری نهادهای دموکراتیک و سیاسی فراموش و نادیده ګرفته شود شکی نیست که برای دموکراتیزه ساختن جامعه کاری صورت نګرفته در یک دهه ګذشته تنها حاکمیت و اطرافیانش در فساد غرق بوده تبارز و ظهور سیستمهای سیاسی،مدنی و دموکراتیک را به مثابه سقوط فرمانروایی حلقاتی ،سمتی و قومی خویش تلقی مینمایند. انتخابات وقتی جزابیت خویشرا از دست داد که در انحصار ایډه لوژیک قرار ګرفت، ایډه لوژیهای مختلف در ان به رقابت سالم نپرداختند تقریبا تمامی کاندیداتورها کارمندان رژیم کنونی اند به نحوی حمایت امریکا را باخود دارند و یا حمایت انرا خواستار اند و شایعه طوریست که هرکدام انان که پیروز شوند بقیه کاندیدان پایه های اساسی حکومتش را تشکیل خواهند داد. اګر یقینا چنین باشد شکوکی را بار اورده که شاید امریکاییها،کاندیداتورها و حاکمیت کنونی در اثر یک سازش برای تمثیل پروسیجر دموکراتیک، همګان در یک راستا در حرکت اند و در نهایت همه انان در یک حاکمیت ظهور مینماید. اګر چنین باشد پدیده های صلح و حکومتداری پایدار در حد یک ارمان باقی خواهد ماند . اګر دقت شود در مدت چهار دهه ګذشته سه نوع افکار(ایډه) جز تاریخ جامعه ما به ثبت رسیده است یا به عباره دیګر در جامعه ما سه طرز تفکر نهادینه بنظر میرسد(چپ ګرایان، راستګرایان و اسلامګرایان راډیکال). اګر همه انان دریک انتخابات واقعی اشتراک مینمودند شکی نمیماند که جای تفنګ را قلم میګرفت و ثبات نهادینه میشد در انصور همه جوانبی که اختلافات ایډه لوژیکی دارند با اتکا به منطق با در نظرداشت رسالت شان در برابر تاریخ و مردم نتایج را با تبریک ګفتن و تبریک پذیرفتن همچو کشورهای دموکراتیک جهان استقبال مینمود انهم به شرطیکه امریکا به ان موافق باشد و اګر موافق نباشد همچو کشور مصر حکومت منتخب را هم نمی پذیرد. اکنون که کاندیدا توران مطرح همه پیروان یک مکتب اند و برای بُرد و باخت صرف سلیقه های شخصی را بکار میبرند، تدویر انتخابات حقیقی محال بنظر میرسد .
از طریق مطبوعات و کمپانهای انتخاباتی شنیده میشود که بعضی از کاندیدان اظهار داشته که اګر تقلب صورت ګرفت ما نتایج انرا نخواهیم پذیرفت!! مشکل است درک شود که مطلب ازین موضعګیری چی خواهد بود؟ عینیت خو آنست که در سیزده سال ګذشته تمامی دوره های انتخاباتی چه از ریاست جمهوری و چه پارلمانی بوده مملو از تقلب بوده است ولی نتایج ان پذیرفته شده است،اکنون که شرایط هم شکننده و حساس است چګونه ادعای شده میتواند که انتخابات صد در صد عاری از تقلب و شفاف باشد؟ در تمامی کشور های جهان انتخابات پروسه ایست که سعی بعمل می اید جلو تقلب ګرفته شود و یا در حدی که نتایج انتخابات از ان متاثر نګردد،کنترول میګردد حتی در کشورهای پیشرفته جهان نیز ګاه ګاه کم و بیش تقلب به وقوع می پیوندد . در جهان مثالی نخواهیم داشت که صد در صد تقلب منتفی باشد چنانچه نتایج انتخاباتی فی مابین جورج بوش و الګور بنا بر همین ملحوظات به ستره محکمه امریکا رجعت داده شد ، بسیار جالب مینماید ادعا شود که اګر تقلب صورت ګرفت ما نتایج انرا نخواهم پذیرفت؟ هیچکدام از هوا ډیسانټ نشده اند همه ما شرایط حاکم بر کشور را درک و تحلیل کرده میتوانیم در حالیکه در پایتخت کشور مراکز بزرګ و مرکزی انتخابات مورد حمله قرار میګیرد و در دور دستهای کشور زورمندان محلی و ګروپهای مسلح حاکمان بلا منازعه اند و همین اکنون که همه چیز برجا است در مراکز عمده قوانین نقض میګردد پس ما چګونه خواستار انتخابات صد در صد شفاف باشیم؟ این مطلب شک برانګیز مینماید.
عده ای را عقیده بر انند که مطلب نپذیرفتن نتایج انتخابات یک موضوع پلان شده است اګر حلقات مشخصی و قوماندانان محلی که تاکنون ساختارهای جنګی نګهداشته اند بدانند که قدرت به مردم یا غیر از انان انتقال میګردد در انصورت راه بغاوت را باز ګذاشته ادعا خواهند کرد که تقلب وجود داشت و ما نتایج را نمی پذیریم . در هرصورت اولا امیدواریم انتخابات در موعدش برپاګردد، تشویش بعدی دو تهدید عمده ایست که فضای کشور را مکدور ساخته است. یکی مخالفین مسلح اند که اخلال پروسه انتخابات را قبلا تهدید کرده است و متاسفانه حملات اخر بر دفاتر مرکزی انتخابات در پایتخت کشور و هوتل کابل سرینا بدون شک تشویش قابل ملاحظه بر روان مردم انداخته است انچه که یکی از اهداف مخالفین است.تهدید دومی پس لرزه انتخابات و ظهور پلانهای بعدی است.