دشمال سفر او د پښتنو ستونزه آتلسمه ۱۸ برخه

زیرمتون
Typography
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

نصرالله   احمدزی
د پلخمری له ښار څخه د زمانخیلو د کلی په طرف لاړو جامع مسجد کې مو لمونځ  ادا  کړ او بیا  د سیمۍ  له  یو بل مخور حاجی نواب  سره د هغه حجره  ته  د  ماښام  ډوډی د خوړلو لپاره  ورغلو نوموړی  هم  ډیر زحمت  کړی  وو او له  یوه  پیاله  چایو څښلو  وروسته  په  بغلان  ولایت 

کې  د  قومندان  بشیر خان  حجره  ته  لاړو شپه مو له هغه  سره  وکړه  د سباه ورځۍ غرمی وخت به و چي قومندان مامور غیور   لیک  را  ورسیدو او له هرکلی ویلو وروسته  يې  ډیر  معذرت  غوښتئ  و  چي  زه  لومړی  کرښه  کې  ډیر  مصروف  یم  درتللی  نشم او زموږ په استازیتوب  همدرد  صیب او  بشیر خان  درسره  شته (دغه  وخت  دولتی  قواؤ  د علی  اباد علاقداری  له  طرفه  په  بغلان  حمله  پیل  کړی  وه او  د  کندوز  په  چادره  ولسوالی  کې هم  جنګ  وو) قومندان  مامور غیور د  شمال  ولایتونو  له  زړورو  قومندانانو  څخه  شمیر  کیدو  د هغه  همت  او ایمانداري  ته دوست  او دښمن  قانع  و  د غیرتی  کسانو  دا  یو خصوصیات  وې  چي  خپل  رقیب  په  سپکو الفاظو نه  یادوې ښاغلی مامور غیور همداسی  یو دروند  شخصیت  و ځکه  خو  يې  سر سخت  دښمن هم  په  میړانه  قانع  و ، دغه  دروند  پښتون  مشر  د  سمنګان  ولایت  د حضرت  سلطان  ولسوالی  په  ساحه  کې  د غدار  دښمن  (منصور نادری )  لخوا  د  یو  کمین  په  ترڅ   کې  په  داسی  حال  کې  له  خپلو  څو  تنو  ملګرو  سره  په  شهادت   ورسیدو  چي  له  مزار  شریف  د  بغلان  په  طرف  راوان   وو.
د بشیر خان په میلمستون کې مو له هغو مشرانو سره  ولیدل  چي  د اسمعلیه  ملیشو  د مشر لخوا  د  سیمو پریښودو ته  اړ  شوي  وو هغوي  ډیر خوښ  او  تازه  معلومیدل  سباه  د ورځۍ  مو ټول  مهاجر  مشران  له  ځان  سره  ملګري  کړل  د  زمانخیلو  په  کلی  کې  مو د سهار  چاي د قومندان  تور  په  نامه  یو  سیمه  ایز  مشر سره  نوش  کړ  (قومندان  تور  قواره  ته  به  می  چی  وکتل  نو  ماته  به  يې  زموږ  د  کلی  رنګین  رضاخیل مخۍ  ته  ودراؤ ) او  بیا  له هغه  ځایه  مخامخ  د ډنډ غوری او جویناب  په  طرف  یو ستر  کاروان  حرکت  وکړ  کله  چي له عمومی  سړک  لومړی کلی ته ورداخیل  شولو  یوه  خوا  او  بله  خوا  وسلوال  ځوانان  ولاړ وو  او د خوښی  لپاره  يې د راکټ ، پیکا او کلاشینکوفو ډزې وکړی لږ  وړاندی  چي  لاړو د  لارۍ  په  سر  د قومندان  سرور  په  نوم  د  یو بل مشر کلی و هلته هم  د هرکلی  لپاره د ډول  ډول  وسلو  ډزې  وشوئ  د  بامونو  له  سرونو  تور سرو  میوه  راشیندله  د بامونو  له  چتونو،  د کورونو  د دیوالونو تر شا  د  کلی  میرمنو  او پیغلو  ننداره  کوله ، هلکانو د  پیاده  لښکر  شا  او  خوا  منډې  وهلې  یو ډیر عجیب حالت  و  دغه  مشران  چي  موږ  خپلو سیمو او  کلیو ته  بوتلل  داسی هم پکې  و  چي  په  پټه  خوله  يې  ژړل (اوښکې يې ) له  سترګو  راوانې  وې هغه پټ احساس چي ددوي سترګې يې اوښلنۍ کړې وي خدای ج او خپله همدي کسانو ته معلومه وه ،   له  قومندان  سرور  سره  مو حجره کې  ناسته  وکړ شین  چاي او  ډول  ډول  میوې  او  خواږه  مو  سره  وخوړل  یو  بل  ته  خلکو  مبارکیانۍ  ورکولي  ددغه  کلی خلکو هم  ډیر  زخمت  کړی  و د  حجرۍ  تر مخ  عمومی  کوڅه  کې  يې  هم  قالینې  غوړولې  وې او  بیا  له دۍ  کلی  په  ګډه  د  قومی  مشر  قمندان  ملا علم  کلی  او کور ته  وخوځیدو  کلیوالو د  ملاعلم  سره  ډیره  همدردی  کړۍ  وه  د  حجری  ترمخ  زموږ د  موټرو  لپاره  يې   قالینۍ غوړولې  وې  خو  ښاغلی  زرداد  خپلو  ساتونکوو  ته  امر  وکړ  چي  قالینې  راټولې  کړې  خو کلیوالو  ورته  پرینښودل  ټولو  ویل  همدی  ورځې  ته  مو ساتلې  وې  د  ښاغلی  ملاعلم  په  کلی  کې  داسی  د  خوشحالی  ډزې  شروع  شوې چي  فکر  کیدو ټول  ډنډ  کې  جګړه  ونښته نه د ګلانو پاشلو کمې و ، نه  د  وچۍ  میوې ، نه  د  اوبو  پاشلو ، د حکمتیار  صیب  عکسونه  نصب  او رازوړند  وو ، هلکانو  شنه  بیرغونه  لاسونو  کې  خوځول ،  ځوانانو  ښه  مست  آتڼ  وکړ،  د  خوښیۍ  او  خوشحالئ  چي  کوم   رواجونه  کلیو  کې  مروج   وو  ټول   تر  سره   شول ، دمه  مو  وکړه  بیا  مو  کلی  کې  له  دغو  مشرانو  سره   فاتحه  خوانیو  کې ګډون  وکړ د غرمي  ډوډی  تیارې  همدلته  شوی  و  چي  لمونځ  مو ادا  کړ  دغو  مشرانو  ته  مو  وویل  چي  تاسو  کولی  شی  نور  خپلو  کورونو  ته  لاړ  شي  خپل  خپلوان  او  زنانه  به  مو  لیدو  ته  لیواله  وې  لږ  ارام   به  هم  وکړي  او  موږ  هم   لږ  استراحت   کوو ، دا  چي  موږ  ډیر  وو  نو  د  کلی  په  حجرو  کې  سره  وویشل  شو  یو څه  خوب  مو وکړ  ستړیا  مو  ووته  او بیا  د مازیګر له مخی  بیرته  د  ښاغلی  ملاعلم  حجره  ته  ورغلو  ښه  ښایسته  لوړه  حجره  وه  سترۍ  سترۍ  کړکې   يې   ورکړۍ  وې  شا  او  خوا  ترینه  د شنو  پټیو  منظره   ښکاریده .
نور بیا
نصرالله   احمدزی