سلیمان کبیر نوری
پرسش : دوست عزیزم محترم محمد عالم افتخار؛ درین روز ها خبر هایی از هندوستان می شنویم که حتی باور هایمان در مورد این دموکراسی بزرگ دنیا و کشور تساهل و تسامح عقیدتی و مظهر تساوی حقوق و حیثیت زن و مرد کم از کم در آسیا را؛ نزد مان متزلزل میسازد. تعجب نکنید؛ سوال اولم همین است که آیا واقعاً چنان فاجعه تجاوز دسته جمعی بر
پاسخ : جناب سلیمان کبیر نوری!
با تأسف و درد و الم بسیار که همه چیز که می فرمائید؛ عین واقعیت است و کان و کیف فاجعه حتی از حد تصور هم بالاتر میباشد.
پرسش : ببخشید؛ نمی خواهم تعارف کنم ولی اینکه یکی از سایت های پر خواننده افغانی غالباً پیش از نام شما مینویسد: دانشمند افغانستان مقیم دهلی؛ زیاد خوشم می آید. این را به خاطری عرض کردم که شما منحیث دانشمند افغانستان که دوسال میشود؛ در دهلی تشریف دارید؛ و حسب برنامه هایتان به اوضاع روانی و فرهنگی این سرزمین بیشتر منهمک میباشید؛ در رابطه به این رویداد وحشتناک گیچ کننده؛ چه تبصره میفرمائید؟
پاسخ : همانکه در بسا آثار و مقالات من مطرح است؛ جوامع بشری؛ اغلب چنانکه استند؛ تصادفی و الله بختی استند؛ البته نباید قربانی ها و مبارزات جانبازانه رزمندگان راه انسانیت بهتر یا واقعی تر را دست کم گرفت. اگر اینها نمی بود؛ احتمال زیاد داشت که امروز بنی بشری در روی زمین وجود نداشته باشد. لذا به برکت همان عقلانیت ها و مبارزات و قربانی هاست که ما اینک منحیث نوعی از موجودات حیه هستیم و قسماً تمدن و فرهنگ و اخلاق و اینگونه چیز ها داریم. ولی برای اینکه به راستی بتواند بشریت جوامع شائیسته شأن موجود حیه خرد ورز پدید آورد؛ هنوز راهی دراز در پیش میباشد و تا جائیکه من می بینیم هندوستان منحیث یک موزیم گونه های زیستی و عقیدتی و عقلی و بیعقلی تاریخی و ماقبل التاریخی بی حد و حصر؛ استعداد آسیب پذیری های بیشمار دارد.
من تنها میتوانم تا حدودی در مورد دهلی جدید بگویم. هرگونه مظاهر تمدن را میتوان دید ولی فرهنگ و روحیات تمدنی مثلاً چیزی که مدرنیته خوانده میشود؛ برازنده گی ندارد. شاید بتوان یک قشر نازک نخبه روشنفکر و تحصیلکرده را در هند دارای اندیشه و باور جهانی و بشری و نوعی قبول کرد ولی دیگر همه نفوس اسیر توهمات بسیار حقیر خرده فرهنگی و گرفتار تعصبات و باور های ناشی از آنها میباشند و نمیتوانند هم نباشند چرا که بنیاد های تعریف شده ملی و شبه قاره ای؛ چنانکه شائیستهء همچو سرزمینی است؛ هنوز حتی مطرح نشده تا چه رسد به آنکه نهادینه شده باشد. این است که زیر پوست نازک قانون و اخلاق و انسانگری...؛ دریا هایی از ماگما یا مذابه های آتشفشانی توحش و نابخردی و نا انسانی... جریان و سریان دارد و خواه ناخواه گاه ناگاه؛ بدینگونه و به اشکال فجیعتر و گسترده تر میتواند طغیان کند.
پرسش : یک سوال این است که مرتکبان این جنایت هولناک؛ اهل کدام مذهب و ملیت بوده اند. البته میتوانید به این سوال پاسخ ندهید ولی توهماتی هست که گویا جنایت را لومپن هایی غیر هندی یا آنانیکه در ملت هند قابل محاسبه نیستند؛ باید انجام داده باشند؟
پاسخ : من هم شدیداً علاقه دارم هویت جانیانی را بدانیم که در بس شهری؛ مرد و زن جوانی را که مثلاً پس از تماشای فیلمی در سینما؛ وارد جاده میشوند و غرض کوتاه کردن فاصله تا خانه خود؛ به یک عراده شامل ترانسپورت شهری بالا میشوند و بعد مورد هجوم مافوق وحشیانه شش نره دیو واقع میگردند تا جاییکه به تجاوزات جنسی و هتک شرف و ناموس و...و... هم اکتفا نمیکنند؛ آنها را سیخ کاری مینمایند و سپس قرار مسموع هردو را برهنه مادر زاد به جاده می افگنند و... بدانم ولی متأسفانه امکانات طوری نیست که به این مأمول دسترس یابم. صرف طی پرسش ها و کنکاش های مشابه آنچه که شنیده ام این است که جانیان از هندیان اصلی و شاید هم اولاده نجبا و نخبه گان طبقاتی ... اند.
پرسش : شنیده میشود که واکنش های مردم هند در برابر این جنایت عجیب؛ خیلی شدید و وسیع بوده؛ تبصره شما در مورد چه خواهد بود؟
پاسخ : بلی؛ تظاهرات و اعتراضات گسترده جریان دارد؛ البته همه گان هم به قصه موضوع نیستند؛ منجمله جشن های ایلی و تباری و گویا مذهبی کماکان به حال خود است و خیلی ها هم تصور میشود که این موضوع یا چیز های موازی و مشابه را مسایل و گرفتاری های «دیگران» میدانند و ازپهلویش میگذرند. مثلیکه تمام دنیا همینگونه است!
ناگفته نماند که زمامداران هند؛ جدیت بخصوص دارند و به چیز هایی فراتر از به کیفر رسانیدن مجرمان می اندیشند. ممکن است این فاجعه به بیداری و هوشیاری و دور اندیشی بیشتر و بهتر در سراسر هند بزرگ ـ وطن دوم من ـ مدد قابل ملاحظه نماید.
کبیر نوری : بسیار تشکر؛ در امان آفریدگار باشید!
خبر مربوط :
زن جوانی که در اتوبوسی در هند مورد تجاوز گروهی قرار گرفته بود، به دلیل شدت جراحات وارده در بیمارستانی در سنگاپور درگذشت.
به گزارش بی بی سی، تجاوز به این دختر دانشجوی ۲۳ ساله بازتاب‌های گسترده‌ای در هند داشته است.
در روزهای گذشته، تظاهرات در چندین شهر هند برگزار شد و تظاهرکنندگان خشمگین با پلیس درگیر شدند که در نتیجه آن یک پلیس کشته شده است.
به دنبال مرگ این دختر دانشجو، تدابیر امنیتی در دهلی، پایتخت هند تشدید شده است. مقام‌های هندی احتمال داده‌اند که تظاهرات بیشتری در این شهر و سایر شهرها برگزار شود.
پلیس خواهان خویشتن‌داری و آرامش مردم شده است.
این دختر جوان که نامش اعلام نشده، پس از سه عمل جراحی در هند، برای درمان به شفاخانه ماونت الیزابت در سنگاپور منتقل شده بود.
این شفاخانه در بیانیه‌ای گفت که خانواده این دختر، در آخرین لحظات زندگی‌اش در کنار او بودند.
جسد این دختر جوان قرار است امروز به هند منتقل شود.
این دختر دانشجو و مرد همراهش، یکشنبه ۱۶ دسامبر، در یک اتوبوس مورد حمله قرار گرفتند. او در یک ساعت، به کرات مورد تجاوز قرار گرفت.
افرادی که به این دختر حمله کردند، با یک میله آهنی او و دوستش را مورد ضرب قرار دادند و سپس آنها را از اتوبوس به بیرون پرتاب کردند.
تا کنون شش مرد در این ارتباط بازداشت شده‌اند.
مانموهان سینگ، نخست‌وزیر هند به شدت از مرگ این دختر ابراز تاسف کرده و گفته است که دلیل خشم مردم را درک می‌کند.
او از مردم کشورش خواسته تا احساسات و انرژی خود را صرف اقدامات سازنده‌ای کنند که در نتیجه آن هند به کشور امن‌تری برای زنان تبدیل شود.
پلیس هند در دهلی، پایتخت این کشور طی روزهای گذشته از ماشین‌های آب‌پاش برای متفرق کردن جمعیت خشمگین معترض استفاده کرده است.
زنان هندی می‌گویند دولت اقدام کافی برای مراقبت از جانشان در برابر خشونت‌ها نمی‌کند.
سونیا گاندی، رهبر حزب حاکم کنگره گفته است که برای جلوگیری از چنین حوادثی، باید "شدیدترین اقدامات" را در نظر گرفت.
میزان تجاوز در دهلی، پایتخت هند، بیشتر از هر شهر دیگر در این کشور است.
دولت هند گفته است با تنظیم قوانین جدیدی، بر اتوبوس‌های عمومی در شهر نظارت خواهد کرد.
منبع : آژانس خبری کوکچه