ع. شريف زاد
ز ما د شپون نثر ليکنه ډيره خوښيږي، رښتيا چې د هيواد ستر ليکوال دې هره خبره يي دروند کاڼى دى او هره برخه يي ستر ا د ب چې ګلستان او بوستان ېې لا په نظر کې هم نه راځي. څه موده وړاندې ما د نوموړې په يوه تبصره باندې لږ څه انتقاد کړى وه ، خو ډير ژر مې خپله خبره بيرته واخيستله او له تاند ويب پاڼې نه مې معذرت وغوښت.زمونږ مشر
�غه قاموس په اوسنۍ پيړۍ کې د هر پښتون لپاره يوه ويکي پيډيا ګڼل کيږي.ډير با ا دبه منتقد دې او د ادبي معيارپر مبنا د خپل انتقاد پولې/ سرحد/ بندر/ خط /بريد برخه ډيره ښه په نظر کې ساتي .د نوموړى انتقادي برخه وايي:
د کارمل خبره چې پس له کودتا یې وطن ته د ستنېدو د لارې به باب د ژورنالست پوښتنې ته په ځواب کې ویل،« ازرا های انقلابي آمد م.)په انقلابي لارويي تلوېزیون ته بوتلم. مانا د اغزنو سیمونو، کانکریټي موانعو، د پیره دارانو له مخې او تلاشۍ پس يې چې په یونیفارمونو کې بېدو د میږیانو په شان ښکارېدل، مخسد ژوندی ژاړنده یې ورسولم.
د شپون په فرهنګ کې ډير لوړ او ټيټ، نوى او له چوکاټه وتلي کلمې نه شته ، املا او انشا ېې سمه ده، هر کلمه يي په خپل ځاى کې او هيڅ کاپي کړې برخې نه لري، څه چې وايي هغه بشپړ رنګ لري، ظاهري او باطني کرښې په کې نه شته اوبې سيا له د تبليغ له اډې نه ليرې ليکوال دى يا د هغو ليکوالانو ليکنې ته نه پاتې کيږي چې نه سر لري او نه پاې.د هغه خبرې کټ مټ پښتني رنګ، خوند او مزه لري.د شپون په خبرو کې د يوتيوب، انتر نټ، بي بي يعني BBC او ياد نورو شبکوجملې نه ليدل کيږي . شپه که تياره هم ده ، خو مڼې په شماردى. دا زما هيله ده چې استاد شپون خپلې ليکنې زياتې کړى . زمونږ ولس چې دري لسيزو�
�ې سترو مصيبتونو، جنګ او جګړو خوړلې او اوس د يوې ډيرې بې کفايتې ادارې په پنجو کې نښتي ،او په تمامه معنا د علم او فرهنګ نه بې برخې شوى دى نو دداسې ليکوال غوره ليکنې د اهميت وړ دى د ستاينې او تشريفا تو خبره نه ده بلکې د ابه د هر فرهنګ پال لپاره ستره ويا ړنه وى.
په درناوي