ملت ته دسولې دپروسی په هکله د حامد کرزی خطاب

د معارف، صحت، اقتصادي پراختيا، قانون جوړونې، د زيربناوو د احيا او د هيواد د بياجوړونې په نورو حوزو كې له ټولو سترو كاميابيو سره سره، له بده مرغه سولې او امنيت ته درسيدو په برخه كې زموږ د خلكو ستره اّرزو پوره نسوه. څنګه چې مې دمخه هم ويلي وو، سږكال د افغانستان لپاره اساسي او حياتي اهميت لري. زما په پوهه سږكال سرنوشت جوړوونكى كال دى. له يوې خوا موږ پر مهم كنفرانسونه، لكه: استانبول او بن مخې ته دي او له بلې خوا د مسووليت د انتقال د جريان له پيليدو سره سم د حكومتدارۍ، د امنيت تامين او د افغانستان د انكشافي پروژو د تحقق لپاره هم هوډمن يو، څو له هيواده د خارجي قواوو د وتلو زمينه برابره كړو او د 2014 م كال ترپايه له هر ډول محدوديتونو پرته په خپلو پښو و دريږو. سږكال مو د امريكا د متحده ايالاتو سره د اوږدمهاله ستراتيژيكو همكاريو د تړون په منظور، له دې هيواد سره مذاكرات پيل كړي دي. كه چيرې د افغانستان شرايط او غوښتنې چې مهمې پكې د افغانستان د عام و تام حاكميت تحقق او د متوازې ساختارونو له منځه وړل دي پوره سي او زموږ د هيواد عنعنه يى لويه جرگه يې حمايت وكړي، موږ به دا سند امضاء كړو. بې له شكه چې سراسري سوله او امنيت زموږ د ملت يوه سپيڅلې اّرزو ده. موږ په افغانستان كې د سولې د تامين لپاره په ښه نيت کوښښونه پيل كړل، څو د خبرو او تفاهم له لارې خپل هيواد ته سوله راولو. د سولې شهيد، دروند استاد پروفيسور برهان الدين رباني تر مشرۍ لاندې د سولې عالي شورى په دې لاره كې ډير زيار وكيښ او د لندن او كابل په كنفرانسونو كې نړيوالې ټولنې هم د افغانستان د سولې د تامين هيله تائيد كړه او له دې پروسې سره يې د مادي او معنوي حمايت ژمنه وكړه. اما له بلې خوا زموږ د هيواد دسولې او امنيت دښمنان، له خارجي هيوادونو سره ټولې تروريستي او ويره اچوونكي شبكې، ترور، خشونت او وژنې كوي، له تخريب او ورانيو لاس نه اخلي. زموږ هيوادوال، ديني رهبران، سياسي، قومي او روحاني مشران وژني. په وروستيو مياشتو كې د ملي شخصيتونو او جهادي رهبرانو ترور د خلكو نگراني زياته كړې ده. د افغانستان خلك او سياسي فعالان د هيواد د دورنما او اّينده تحولاتو په اړه پرځاى او په حق پوښتنې لري، زما په پوهه زموږ د خلكو نگراني پرځای ده. د افغانستان د پخواني جمهور رئيس او د سولې د عالي شورى د مشر استاد برهان الدين رباني، د شمال زون د قوماندان جنرال داود داود، د تخار د امنيه قوماندان جنرال شاه جهان، د كندز د والي انجنير محمدعمر، دکنړدجهادی قوماندان ملک زرین، دبامیانو دولایتی شورا رئیس جواد ضحاک، د كندز د امنيه قوماندان جنرال عبدالرحمن سيدخيلي، دكندهار د امنيه قوماندان جنرال خان محمد مجاهد، د ولسي جرګې غړی محمدهاشم وطنوال، په قبايلي چاروكې مشاور وزيرجان محمدخان، دكندهار د ولايتي شورى رئيس احمدولي كرزي، د كندهار د علماوو شورى رئيس مولوي حكمت الله حكمت، د كندهار ښاروال غلام حيدر حميدي او د دې خاورې د نورو ډيرو وطندوستو او زړه ورو بچيانو شهادت موږ ته راښیي چې د افغانستان د سوله غوښتنې ږغ مثبت ځواب نه دى موندلى. سوله او امنيت د ملتونو د ژوند يو منل سوى اصل او د عادي ژوندانه نخښه ده، حال داچې جنگ او نا امنى يو استثنايى حالت دى. د همدغه حقيقت له درك سره موږ تل هڅه كړې ده چې له هر امكانه په استفاده هيواد ته سوله راولو. زموږ آرزو همدا وه او همدا ده، څو خپلو خلكو ته د امن او سولمن ژوندانه زمينه برابره كړو. خو دطالبانو او ددوى د حاميانو ځواب ترور او وژنه وه او ده. يو جانبه سوله غوښتنه سوله نه راولي، سوله له هغه مقابل لوري سره معنى او مفهوم لري چې پر سوله باور ولري. له همدې امله د افغانستان دولت مسووليت لري چې د افغانستان د استقلال او سولې له دښمنانو سره قاطع مبارزه وكړي. افغانستان په تيرو پنځو كلونو كې د پاكستان اسلامي جمهوريت سره د ټینګې ورورۍ او دوستۍ ډير روښانه او صادقانه کوښښونه وكړه چې په بشپړ احترام سره په سياسي، اجتماعي، اقتصادي او نورو برخو كې د متقابلو روابطو د تقويى اهداف پكې نغښتى وو. شخصاً ما خپله پردې واقعيت تاكيد كړى دى چې افغانستان او پاكستان نه بيليدونكى وروڼه دي او تل مې دا يادونه كړې ده چې افغانستان هيله لري څو دا دواړه هيوادونه د همكارۍ، مرستې او ورورۍ په فضا كې ژوند ولري. د پاكستان له جوړيدو تر اوسه د افغانستان او پاكستان ترمنځ د تفاهم او نژديوالي داسې واضح هڅه نه وه سوې. شك نسته چې د پاكستان ورور ملت زموږ د سولې د هڅو ملاتړ كړى دى او دا مو هيله ده چې د پاكستان حكومت هم ددغو هڅو حمايت وكړي. ما څو ځله دا يادونه كړې ده چې د تروريزم آفت نه يوازې د افغانستان لپاره مصيبت دى، بلكه ډير ژر به د پاكستان لمن هم ونيسي، له بده مرغه چې همداسې وسول. خو له دې ټولو ورانيو، بدبختيو او مصايبو سره سره چې زموږ د هيواد او پاكستان لمن يې ټینګه كړه، د افغانستان په وړاندې دوه ګونې لوبې او له تروريزم څخه د وسيلې په توگه استفاده دوام لري. د پاكستان اسلامي جمهوريت په افغانستان كې د سولې او امنيت د تامين په برخه كې له موږ سره همكاري نه ده كړې چې زموږ لپاره د تاسف وړ خبره ده. موږ هيله من يو چې د پاكستان حكومت د خپلو خلكو منفعت درك كړي او دواړو هيوادونو ته د سولې او امنيت په راوستو كې زموږ همكار سي. هموطنان عزيز، خواهران و برادران! ده سال گذشته در عين زمان سال هاى جدال ميان ما و نيروهاى ناتو بر سر روش هاى درست مبارزه با تروريزم بوده است. ما درفرصت هاى بى شمار تلاش كرديم كه ناتو وايالات متحده امريكا را متوجه بسازيم تا با لانه ها و منابع تروريزم مبارزه كنند. جنگ عليه تروريزم در دهات و خانه هاى مردم افغانستان نبوده، بلكه مبارزه راستين با آن با تمركز گسترده و همه جاگير بر جايى كه تروريستان در آنجا پرورش مى يابند، داراى معنى و مفهوم مى باشد. عدم توجه به منابع تروريزم در ده سال گذشته به بهاى خون هزاران انسان بى گناه وطن ما تمام شد. خواهران و برادران هموطن! امسال براى ما افغان ها، سال بسيار مهم و در عين زمان پُر از خطر و تهديد مى باشد. اين سرزمين بزرگ يكى از كهن سال ترين كشورهاى جهان و مهد تمدن هاى بزرگ بوده است. امروز زمان اّن است تا بزرگان، نخبگان سياسى و نظامى، علما، روشنفكران،بزرگان قوم و مردمان شهر و ده و تمام افراد اين كشور متحداً با يكديگر براى دفاع از استقلال، تماميت ارضى، دفاع از دست اّورد هاى ده سال اخير و قانون اساسى كشور، عمل نمايند. اگر چه دولت ما در نتيجه جنگ هاى سى ساله ومداخلات خارجى ضعيف ساخته شده است، اما ملت ما يكى از نيرومند ترين ملت هاى جهان است. وحدت ملى و روحيه ايثار و جانبازى براى حفظ و حراست از اين خاك مقدس با خون باشنده گان اين سرزمين عجين شده است. آرزوى من اين است تا ما با نمايش تحكيم وحدت ملى در زير درفش پُرافتخار افغانستان، به دشمنان استقلال و اّزادى اين كشور يك بار ديگر نشان دهيم كه افغانستان سرزمين جاودانى است. هموطنان عزيز! ما بايد پاسدار خون صدها هزار از فرزندان مسلمان اين كشور باشيم كه جان هاى شيرين شان را در سى سال گذشته در راه اّزادى و استقلال افغانستان نثار كرده اند. يقين كامل دارم كه فرزندان اين اّب و خاك در اين راه از هيچ فداكارى دريغ نخواهند كرد. در اين جا مى خواهم يكبارديگر تأكيد كنم كه صلح اّرزوى مقدس مردم افغانستان مى باشد و بايد در جهت تحقق اين اّرزو همچنان تلاش كرد. اما بايد تعريف كرد كه با كيها صلح كنيم. روش هاى رسيدن به صلح بايد مورد بازنگرى قرار بگيرد ،ما در واقعيت با دولت ها طرف هستيم و نه با ،  نيروهاى وابسته به اّنها، ازاين رو بايد با طرف اصلى و صاحب صلاحيت گفتگو نماييم و طرف شویم. . ما ناگزيريم تا براى تأمين امنيت و دفع تجاوزات خارجى با منطقه و جهان بر پايهء منافع و مصالح ملى خود همكارى هاى استراتيژيك را تأمين كنيم. .درباره مسايل ياد شده و صلح و امنيت و نحوه برخورد ما با تجاوزات دوامدار بيرونى در لويه جرگه عنعنوى كه انشاءالله عنقريب داير ميشود، از نماينده گان مردم افغانستان طالب مشوره و هدايت ميشويم و طبق خواست و آرزوى مردم افغانستان عمل خواهيم كرد. از خداوند بزرگ مى خواهم تا اين ملت رشيد را در پناه الطاف ربانى خود داشته و کشور تاریخی ما را از گزند دشمنان محفوظ بدارد ،پای سلام خان.