ژباړه : ع شريف زاد
وه نه وه يو هو ښيا ر سړى يوه پاچا امير يا کشر مشر ته دا خبره وکړه چې ستا د کاسې ملګرې يا په بله معنا اداري درباريان دروغجن، رشوت خواره، جعل کاره او له حده زيات فاسد دى او ټولو در بار ي خوشا مدې کوله. پاچا وويل :
دا څنګه ومنم يو مې مارشال دى، بل مې کاسه ليس دى بل مې کاسه څټى ا بل مې لا پرو فيسور چې په ټولو شيانو کې ډير ماهر دې حتى تر دي چې د خپل هل او عقد مخالفت هم په نره کوي. نه داسې نه ده دا ټول زما په لاره او پاليسي کې سر ورکوي او دا زما څانګړي قهر مانان دى
هوښيار سړي وويل يو ساعت خپله اشپز خانه دې ځما په اختيار کې راکړه پاچا ومنله . دې سړي اوبه جوش کړې او د چاى په ځاى يي تنباکو ور واچول اوچاى جوش يي د ځان سره واخيست دربارته يا د وزيرانو غونډې ته لاړ او پاچا ته يي وويل چې درباريانو يا د غونډې غړو ته يوه يوه پياله ور کړه او ته يواځې خپله پياله شونډو پورې يو سه او بيا ووايه چې واه واه ډير اعلي چاى دى! کله چې ېا چا دا وويل ټولو درباريانو په تعريف پيل وکړ يو ه وويل اب حيات دي بل وويل د حوض کوثر اوبه دي او بل وويل چې د شاتو وياله ده او نور.................
پاچا چې د اوليده ويي ويل دا ټول ونيسي او غوجلې/طبيلې کې يي بنديان کړى.
په درناوي