ایا این شرم نیست که انتحار کننده تا دفتر وزیر دفاع می رود

رحمت اله روان

مشرانو جرګه  افغانستان در واکنش به حمله تروریستی روز دوشنبه به وزارت دفاع، خواهان استعفای جنرال
عبدالرحیم وردک ،وزیر دفاع افغانستان شده است در نشست این مجلس، شمار زیادی از سناتوران داخل شدن یک تروریست به دفتر کار مقام‌های بلند پایه وزارت دفاع را غفلت و ناتوانی اردو ملی در تامین امنیت خوانده و نسبت به نفوذ مخالفین مسلح در جمع نیروهای‌ امنیتی افغان هشدار دادند،اما مسولین امنیتی افغانستان توجه لازمه

به ان نکرده اند ،سنا توران ګفته است  گروههایی در وزارت دفاع هستند که با مخالفین همکاری می‌کنند، برای آن‌ها وظیفه داده می‌شود و آن‌ها به عنوان سرباز و افسر استخدام می‌شوند. در آن‌جا حلقه‌های مافیای اقتصادی است، حلقات مافیایی مواد مخدر است، حلقات مافیایی سیاسی حکومتی است. آن‌ها می‌خواهند داخل اردوی ملی نفوذ کنند و اردو را تخریب بکنند
سناتوران مجلس ګفته است که حمله بر وزارت دفاع نگرانی‌هایی را در مورد ناتوانی‌های نیروهای امنیتی به
وجود اورده است ومقام های وزارت دفاع باید ازسمتشان استعفا بدهند سناتوران همچنان ګفته است که ما جدا از مسئولین وزارت دفاع می‌خواهم در صورتی که نمی‌توانند امنیت را تامین کنند به خصوص در کابل، بهتر همین است که استفعا دهند
استعفا ی خود را به پیشګاه مردم افغانستان بګذارند تا باشد که امنیت به کشور بیاید ، سناتور مجلس همچنان بیان کرد که آیا برای مسئولین وزارت دفاع ملی افغانستان شرم نبود که انتحار کننده در اتاق وزیر دفاع می‌رود و در بدل آن ژورنالیست معصوم افغانستان مورد هدف قرار می‌گیرد؟ بسیار برای کارکنان این وزارت متاسف هستم
از سوی دیگر، شماری از اعضای مجلس سنا می‌گویند که ادامه حملات انتحاری و ناتوانی نیروهای امنیتی در جلوگیری از آن‌ها، روند انتقال مسئولیت را با پرسش مواجه می‌سازد
حمله روز دوشنبه مخالفان مسلح به وزارت دفاع ملی که دو کشته و هفت زخمی به جا گذاشت، نشان داد که با وجود تدابیر امنیتی شدید که در اطراف وزارت دفاع اتخاذ شده است، مخالفان مسلح توانایی آن را دریافته اند که حملات شان را در مناطق آسیب پذیر و حتی وزارت های دفاع و قوماندانی های امنیه پولیس انجام دهند
فردیکه توانسته بود لباس اردوی ملی را به تن کرده و با در دست داشتن کارت هویت اردوی ملی به وزارت دفاع داخل شود، جلیقه انتحاری نیز بر تن داشت که هر گاه این شخص در لحظات نخست شناسایی نمی شد. می توانست تلفات سنگین تر را بر منسوبان وزارت دفاع وارد کند
توقع همگان این بود که پس از این حمله انتحاری در مقر وزارت دفاع، محترم عبدالرحیم وردک استعفاء خود را به رئیس جمهور تقدیم کند، چرا که قبلا محترمان حنیف اتمروزیرامور داخله و امرالله صالح رئیس امنیت ملی ولو تحت هر نام واهداف دیګر بوده ظاهرا به دلیل عدم جلوگیری از حمله طالبان به جرګه مشورتی شورای عالی صلح بسیار محترمانه استعفا دادند و ابراز داشتند که توانایی تامین امنیت را ندارند. اما ظاهرا جناب وزیر بیدی نیست که با این بادها بلرزد و به این زودی ها وزارت دفاع را ترک نماید چرا که بعد از این حادثه بلافاصله با مقامات وزارت دفاع فرانسه دیدار و گفتگو نمود و وانمودکرد که اوضاع کاملا تحت  کنترول می باشد اما از آنجایی که در افغانستان مرز روشن و مشخصی میان مجازات و مکافات وجود ندارد، این بار برخی از نمایندگان مجلس سنا صدایشان در آمد و در جلسه روز سه شنبه خواهان استعفاء وزیر دفاع شدند
این وکیلان با اشاره به حملات اخیر مخالفان مسلح طی دو هفته گذشته که سبب وارد شدن تلفات سنگین به نیروهای اردو و پولیس ملی شده است، اظهار داشتند: حوادث روزهای اخیر نمایانگر ضعف ارگان های امنیتی افغان می باشد. زمانیکه وزارت دفاع به تنهایی 57 درصد بودجه افغانستان را می گیرند و ده ها میلیارد دالر امریکایی برای تجهیزات و امکانات شان مشخص شده و کمک جامعهء جهانی نیز با ایشان است، اما امنیت کشور شان را نه، بلکه امنیت ساحهء خود را گرفته نمی تواند، بهترین راه آبرومندانه این است که وزیر دفاع استعفای خود را حضور ملت تقدیم کند و اگر استعفای نمی دهد، پارلمان وی را مجبور به استعفا کند
اینگونه حملات که نشان دهنده ضعف عملکرد وزارت دفاع می باشد، بیانگر این واقعیت است که تلاشهای منسوبان امنیتی بخصوص شخص وزیر در جهت تامین امنیت ناکافی می باشد زیرا هرگاه وزارت دفاع نتواند از پرسنل خود آن هم در مقر وزارت، دفاع کند بدون شک تلفات مردم ملکی هم چنان افزایش خواهد یافت
با این حال، جنرال ظاهر عظیمی سخنگوی وزارت دفاع درخواست استعفای آقای وردک را همسویی با خواست طالبان و شبکه تروریستی القاعده توصیف کرده می‌گوید: «از دو جا صدا به دو شیوه بیرون می‌شود، درحالی‌که یک خواست را تعقیب می‌کنند.» همچنین سخنگوی وزارت دفاع افزود که در پشت این حمله، علاوه بر طالبان و شبکه تروریستی القاعده، «دست‌هایی بیرونی» نیز وجود دارند. جنرال ظاهر عظیمی گفت: «مجلس سنا و نمایندگان و یا مردم افغانستان حق دارند که بخواهند وزیر دفاع استعفا بدهد، اما در چنین شرایطی طرح چنین مساله‌ای کمک نمی‌کند... بلند شدن چنین سر و صداهایی کمک می‌کند همان توانایی‌هایی که در حال حاضر در اردوی ملی برای تامین امنیت وجود دارد، به کندی به پیش برود. برعکس باید کمک شود و از این مساله جلوگیری شود.» او در عین حال تاکید کرد: «حذف وزیر دفاع، به نحوی خواست این حمله هم بوده است
با این حال، آقای عظیمی گفت که حمله روز دوشنبه غفلت و خلای وزارت دفاع را نشان داد، اما به این مفهوم نیست که نیروهای امنیتی داخلی نمی‌توانند روند انتقال مسوولیت را آغاز کنند. او افزود که تمامی مقام‌های وزارت دفاع از وقوع این حادثه «بسیار زیاد» متاثر و نگران شده‌اند. برخی از گزارش‌ها حاکیست که حمله‌کننده از منسوبین وزارت دفاع بوده اما سخنگوی وزارت دفاع به شدت این موضوع را رد کرده می‌گوید که تحقیقات در مورد این‌که شخص حمله‌کننده چگونه وارد وزارت دفاع شده است، جریان دارد. آقای عظیمی می‌گوید که شخص حمله‌کننده ده کیلو مواد انفجاری با خود داشته اما زمانی‌که وارد ساختمانی که دفتر وزیر دفاع در آن قرار دارد می‌شود، فرصت نمی‌یابد که خود را منفجر سازد. او گفت: «یک نفر به وزارت دفاع داخل می‌شود و تصمیم می‌گیرد که خود را به‌داخل وزارت منفجر بسازد. ده کیلو از پیشرفته‌ترین مواد را همراه خود دارد، اما همین که فرصت پیدا نمی‌کند که دکمه خود را فشار بدهد خودش یک افتخار برای مردم است که این‌طور جز و تام‌هایی دارید که در مدت یک دقیقه و چهل و پنج ثانیه می‌توانند این حادثه را کنترول کنند.» او تاکید کرد که بیان این مسایل برای این حمله قابل توجیه نیست و وزارت دفاع نتوانسته است که وظایف خود را به درستی انجام دهد
در مورد اظهارات و مصاحبه جنرال عظیمی می توان اینگونه برداشت نمود که در این مساله سازمان استخباراتی پاکستان و امریکایی ها صرف یک هدف دارند و می خواهند به دولت افغانستان نشان دهند که هر گاه پایگاه نظامی در این جا نباشد، افغان ها که روی نهاد های امنیتی شان افتخار می کنند، در نبود موجودیت امریکایی ها، آنها تحت تاثیر قرار می گیرند. لذا این یک برنامه از قبل تعیین شده از سوی آی سی آی و آمریکایی هاست
حمله مسلحانه مخالفان به وزارت دفاع نشان داد که هیچ مکان امنی در کشور وجود ندارد، حتی اماکنی که تحت تدابیر شدید امنیتی قرار دارند. اینک دشمن به سادگی تمام می‌‌تواند وارد محرم‌ترین مکان‌ها و تاسیسات دولتی شده و دست به انتحار و مقاومت بزند
حمله اخیر مخالفان بر ساختمان وزارت دفاع ملی پیش از هر نگاه دیگر، یک پیام مشخص دارد و آن این‌که مسئولان کشور ناکام هستند؛ ناکام در همه زمینه‌ها! دولت‌مداران ما در مدت یک دهه، آمار و اطلاعات نادرست را به خورد مردم و رسانه‌ها تحویل دادند، به مردم دروغ گفتند و جامعه جهانی را فریب دادند
درباره حمله روز دوشنبه، گزارشات ضد و نقیضی از رسانه‌ها بیرون آمد اما دامنه و کیفیت این حمله به هر
پیمانه ای که بوده باشد قابل تامل وبرسی است، مهم این نیست که چند تن توانستند با یونیفورم ارتش، وارد یکی از اماکن مطمئن از نظر امنیتی شوند و این افراد در نزدیک‌ترین فاصله با دفتر وزارت دفاع، کشته شدند؛ خطرناک این است که دشمن با ساز و کارهای جدیدی که روی دست گرفته و فضایی که در درون حکومت افغانستان به وجود آمده، توانسته است در درونی‌ترین زوایای نظام کنونی رخنه کرده و دست به حملات مسلحانه
بزند، به گفته یکی از تحلیلگران کشور، حکومت و خصوصا‌ وزارت دفاع در این گونه موارد، هیچگاه راست خود را نگفته‌اند. در حالی که برخی آگاهان و حتی سخنگوی طالبان از حمله گروهی به مقر وزارت دفاع کشور حرف می‌زنند اما سخنگوی وزارت دفاع به آرامی اذعان می‌کند که یک مهاجم با یونیفورم ارتش وارد محوطه وزارت دفاع شد و پس از مدتی از پا درآمد. همین است که ما از روی هر گره و مشکل بدون توجه لازم و نگاه منطقی، عبور کردیم و همواره امکانات بالقوه برای زنده شدن خطرات احتمالی را نادیده انگاشتیم
بر اساس نوشته های روزنامه ماندگار، متاسفانه هیچ‌گاه مسئولین کشور آماده درس‌گیری از اتفاقات و رویدادهای ناشی از سهل‌انگاری‌شان نشدند. حمله به وزارت دفاع، درست در روزهایی انجام یافت که این وزارت از یک ضریب اطمینان بالا در ارتباط با تحویل گرفتن مسئولیت امنیتی از نیروهای خارجی حرف می‌زد و رییس دولت و مقام‌های وزارت دفاع نیز فهرست دلخوش‌کننده‌ای از موفقیت‌ها و پیشرفت‍های ارتش افغانستان را به مردم پیشکش می‌کردند
طی یک ماه گذشته، این چندمین بار است که دشمن با یونیفورم نظامی و با استفاده از امکانات درونی در ساختارهای امنیتی کشور، نیروی خویش را با روش‌های تازه به نمایش می‌گذارد. چند روز گذشته بود که یکی از تروریستان با یونیفورم نظامی، قومندان  امنیه قندهار خان محمد مجاهد را به شهادت رساند. این بدین معناست که ما در بخش‌ها و لایه‌های دولت کنونی، دشمن خانگی و پنهان داریم.  پای رحمت اله روان