مد گرايی در ميان جوانان افغان

يکی از تغييراتی که در سالهای اخير و به دنبال پايان جنگها در شهرهای مختلف افغانستان، به ويژه کابل می توان به وضوح مشاهده کرده، مد گرايی جوانان دختر و پسر و تغيير لباس آنهاست.
در زمان جنگ، شايد کمتر کسی فرصت می يافت تا از فکر نان و حفظ جان خلاصی يابد تا به مسايل جانبی مانند مد و طرز لباس پوشيدن خود توجه کند. در دوران طالبان هم، زنان و مردان افغان، بايد مطابق با خواست بنيادگرايان اين گروه و برداشت آنها از اسلام، ظاهر خود را می آراستند.
امروزه، همچنان که مد، به ويژه شيوه لباس پوشيدن در جهان امروز به سرعت در حال تغيير است، در افغانستان پس از جنگ نيز برخی از جوانان با تاثير پذيری از روند پرشتاب جهان اطراف، از شيوه های جديد لباس پوشيدن پيروی می کنند.
فروشگاههای تازه تاسيس در کابل که به گفته صاحبان آنها، تازه ترين لباسها را از کشورهای مختلف جهان وارد می کنند، مراکز عمده اطلاع دهی به مردم از شيوه های جديد آرايش و لباس در این شهر به شمار می رود.
اين لباس ها به گفته فروشندگان آن، بيشتر از کشورهای ايتاليا، آلمان، فرانسه و ترکيه، وارد می شود.
شماری از جوانان افغان بر اين باورند که پيروی از مد، نوعی سليقه است و بايد رعايت شود.
اين جوانان می گويند پيروی از مد، گاهی به يک رقابت تبديل می شود و آنها برای اينکه از همقطاران خود عقب نمانند از تازه ترين مدها استفاده می کنند.
فرزاد ۲۴ ساله، در حالی که در يک فروشگاه پوشاک در کابل مشغول خريد بود می گويد: "من هر آن چيزی را که مد روز باشد و تازه وارد شده باشد خريداری می کنم و می پوشم. زيبايی انسان بيشتر بر پيروی از مد استوار است."
مريم، دختر ۲۰ ساله در کابل می گويد: "من به خاطر اين که از ساير دوستانم عقب نمانم تازه ترين لباس ها را خريداری می کنم."
'زيبايی در سادگی است'
نظر شمار ديگری از جوانان هم در مورد مد متفاوت است.
اين جوانان بيشتر به سادگی و راحتی لباس اهميت می دهند و باور دارند که زياده روی و افراط در پيروی از مد، کار پسنديده ای نيست.
فوزيه بيست ساله می گويد: "برای پيروی از مد بايد پول بيشتری را مصرف کرد در حالی که من در لباس های ساده احساس راحتی بيشتری می کنم. من معتقدم که زيبايی در سادگی است."
در کنار فروشگاه های تازه تاسيس و رواج تدريجی لباس های آماده، خياط ها نيز در معرفی طرح های جديد لباس نقش خود را دارند.
هنوز شمار زيادی از مردم به خياط ها مراجعه می کنند و ترجيح می دهند لباس خود را به سليقه خود تهيه کنند.
احمد شکيب که در منطقه قلعه فتح الله در شهر کابل دکان خياطی دارد، می گويد روزانه فرمايش (سفارش) های متفاوتی را از مردم دريافت می کند.
فرهنگ افغانی
از سوی ديگر عده ای از پدران و مادران بر اين باورند که در کنار پیروی از مد و در نظر داشتن سليقه، نبايد مسئله رعايت فرهنگ و آداب افغانی را از ياد برد.
به باور آنها، پوشيدن لباسی که با فرهنگ جامعه تضاد داشته باشد، جوانان را انگشت نما می کند.
اين والدين بر مسئله رعايت "حجاب اسلامی" برای دختران جوان خود نيز پافشاری می کنند.
مد و اقتصاد
اما پيروی از مد روز، چه تاثيری روی اقتصاد خانواده ها دارد؟
عده ای از والدين از زياده خواهی فرزندان خود در خریداری لباس شکايت می کنند.
يک معلم به نام فوزيه در کابل نيز که هشت فرزند دارد می گويد بسياری از خانواده ها توانايی لازم برای رفع نيازهای تجملی فرزندان جوان خود را ندارند.
او می گويد: "بيشتر افغانها در فقر زندگی می کنند و برآورده کردن خواستهای فرزندان جوان و پيروی آنان از مد، نيازمند اقتصاد توانا است که به نظر من بيشتر خانواده ها چنين توانايی را ندارند."
به نظر می رسد بيشتر افغانها بر اين موضوع اتفاق نظر دارند که فاصله زيادی در ميان نرخ لباس های مد روز در فروشگاه های شهر کابل و وضعيت اقتصادی خانواده ها وجود دارد.
بر اساس برخی از آمار، هم اکنون حدود دو و نيم ميليون نفر در افغانستان بيکار هستند.
در چنين شرايطی به نظر می رسد خريداری کالا (لباس) های مد روز از فروشگاه های شهر، تنها برای شمار اندکی از مردم ممکن است و شايد بسياری از شهروندان افغان حتی به خود جرات گشت و گذار در فروشگاههای لوکس لباس را ندهند.