تبصره کوتاه بر يک تبصره

صالح محمد رسام

گردانندۀ محترم سايت سپرغی!

به گردانندۀ محترم سايت 28 اسد !

تبصرۀ ذيل را بر تبصرۀ محترم عصمت رسا که در سایت 28 اسد، و اخيراً در سايت سپرغی نيز به نشر رسيده نگاشته و همزمان به سايت شما و سايت متذکره با يک کمی تغير ارسال داشتم تا ازديدگاه يک خوانندۀ سایت شما، پاسخی باشد به نبشه جناب مذکور.

بااحترام

صالح محمد رسام

تبصرۀ کوتاه بر يک تبصرۀ کوتاه !

قابل توجه محترم عصمت رسا صاحب!

چندی قبل مطلب محترم دکتور نعمت رسا را در رابطه به مشی مصالحه ملی دکتور نجیب الله تحت عنوان مصالحۀ ملی هدفي که قرباني وسيله شد را در سايت 28 اسد خواندم. واخیرا تبصرۀ کوتاه شما را پیرامون کنفراس علمی بمناست دهمین سالگرد شهادت داکتر نجیب الله را نیز مطالعه نمودم . بنده بحیث یک بیننده سایت شما که به این مسئله علاقه دارم خواستم در این رابطه صرف با ابراز نظر شخصی خود چیزی بنویسم.
اجازه میخواهم تا از جناب شما بدانم که شما وسايت شما بنا بر درک که از این مشی دارید چرا انرا حلال پرابلم های افغانستان نمی دانید شما در مطلب خود تذکر داده اید که اگر داکتر نجیب الله زنده میبود در این سیاست خود تجدید نظر مینمود. ولی واضح نساخته اید که چه نوع تجدید نظر که جایگزین پروسه مصالحه ملی و تشکیل یک دولت آشتی ملی مبنی بر پلورالیزم سیاسی باشد باید در ان اوضاع و احوال پیاده میشد و یا اینکه بعد از ادامه این فاجعه ملی در اوضاع فعلي چه شیوه غیر از مصالحه ملی باید اتخاذ گردید تا جایگزین یکه تازی و دیکته ای شده امروز، گردد؟ اگر در آنوقت شما بجای داکتر نجیب الله میبودید بجز از کودتا بازی ها که درد را دوا نمیکرد و نکرد، برای بیرون رفت از آن اوضاع و اوضاع فعلی کشور چه فورمولی را ارائه میکردید ؟ سایت شما که نظریات بخشی از هواداران ترقی خواه را اشاعه میکند و بزعم بعضی ها خود یکطرف عامل بربادی کشور میباشد، شما برای بیرون رفت از وضع فعلی و جمع آوری روشنفکران کشور در يک نهاد واحد چه طرحی را در دست دارید که بتواند همه را باهم جمع نماید؟ البته با در نظر داشت واقعیت های درد آور که متأسفانه هنوز هم بقوت خود باقی است یعنی:

- تمام شاخه های دیروز حزب د خ ا و یا وطن خودرا حق بجانب دانسته و طرف های دیگر را مقصر همه بدبختی های کشور میداند.

- تمام احزاب و گروپ های متلاشی شده از ح د ا غیر از خود، تمام شاخه های ديگرحزب دخ ا ووطن را خائن میدانند .

- دولت دست نشانده پنتاگون و ناتو درکابل قصه تمام گروپ ها را مفت و تمام شده میداند .

- بنیادگرایان مذهبی با هر سه گروپ فوق الذکر سر سازش ندارند و علیه آن بدستور ديگران جهاد اعلان کرده اند .

اضافه بر ان در حالیکه امریکا و پنتاگون برای تطبیق طرح شرق میانه بزرگ که آغاز آن از پاکستان شروع وبر تماميت ارضی کشور های منطقه بشمول افغانستان رجه کشی و خط اندازی راه انداخته ، زمانیکه شما میگویید سیاست مصالحه ملی حداقل در بین نیرو های همفکر عملی نیست، آیا این بدان معنی است که این نیروها بخودی خود باید به ابزار تطبیق نقشه امریکا مبدل شوند؟

- شما حرف تان را در مورد نکات که مصالحه ملی را با بنبست مواجه ساخت و یا اینکه آنرا از درون منفجر کرد، ابراز نمودید ولی به خوانندۀ سایت خود نگفته اید که آنوقت چه باید میشد ، که نشد وچه شد؟ و اکنون چه باید شود که نمیشود ؟ البته در این چه باید کرد بایست نکته نظر همه جوانب را مدنظر گرفت نه اینکه جانب یک فرکسیون را و آن هم فرکسيون خود را !

اخيراً شما د رابطه به تدوير کنفرانس علمی سیاسی بمناسبت دهمین سالگرد شهادت داکتر نجیب الله نیز تبصرۀ کوتاهی انتقادی را به نشر رسانده اید. با تأسف من از ورای متن نوشته تان پیام وحدت به روشنفکران را نيافتم بلکه تلاشی بود تا آنان بيشتر در سردرگمی قرار داشته اشند . شما از این کنفرانس علمی که به یادبود سالروز شهادت داکتر نجیب الله اختصاص یافته بود و هر اشترک کننده از سياست مصالحه ملی و از شخصیت و فداکاری که داکتر نجيب الله برای نجات کشور انجام داده بود، اظهار ناخوش نموده ای. شما از تذکار سیاست مصالحه ملی او که بادر نظرداشت شرايط آنوقت کشور تغیرات بنیادی را در عملکرد های بعدی حزب و دولت آورد ، از نحوه تدویر کنفرانس ناراض هستی و گله ميکنيد .

باید علاوه نمود که من نه از اشتراک کنندگان این کنفرانس بودم ونه هم مدافع تدوير کننده گان آنان هستم ولی بحيث علاقمند این پروسه که در سايت پيام وطن نشر گردیده و آنرا تعقيب نموده ام ، هستم.

شما در تبصره انتقادی خود ياد آوری نموده اید که " طوريکه از گزارش جريان کنفرانس مذکور برمي آيد ، درکنفرانس متذکره علل و انگيزه هاي شکست مشي مصالحه ملي مورد تحليل و ارزيابي نقادانه قرارنگرفته و ازاشباهاتيکه درامر تحقق سياست مذکور انجام داده شده است، چشم پوشي صورت گرفته است. بنظر من بهتر خواهد بود که حقايق را با مردم خويش صادقانه در ميان بگذاريم و از اعتراف به اشتباهات خويش هراس نداشته باشيم!؟" .

میخواهم از جناب شما بدانم که در سالگرد شهادت يک شخصیت کشوری که از طرف دشمنان کشور به آن شکل غير انسانی به قتل رسيد، باید محتوی کنفرانس چگونه میبود ؟ شما در جمله فوق از حقايق حرف زده ايد. من نفهميدم شما از کدام حقايق حرف ميزنيد که بايد به مردم رسانيده شود؟ زیرا مردم ما ديگر ضرورت ندارند حقايق بيشتری برايش رسانده شود چون خود ايشان حقايق را نه تنها به چشم سر خود ديدند بلکه با پوست وگوشت واز دست دادن عزيزان خود وبربادی کشور خود نیز آنرا مشاهده کردند. آیا ازنظر شما کسانیکه منتقدين داکتر نجیب الله بودند و در واقع سازمانده فاجعه ملی کشور شدند از ايشان هم باید دعوت بعمل می آمدند و ازش سوال ميشد که برادر شما که کودتا يا قيام نظامی را به هر عنوانی که بود انجام دادی خير است ،ولی زمانيکه کودتايت ناکام گردید چرا خودرا به آی ايس آی تسليم نموديد؟! و يا اينکه از آن ديگری پرسان ميشد که رفيق ارجمند شما چرا بدستور کاگی بی علیه وحدت ملی کشور بغاوت شمال را سازماندهی نموده و علیه منافع ملی کشور قرار گرفتیددو کودتا نموديد و چرا کشور را به حمام خون مبدل ساختید ؟!

اقای رسا شما اگر تدویر کننده چنين يک کنفرانس در چنین يک فضای آشفته ميبودید براستی میخواستيد و یا انتظار داشتید چنین يک گرد هم آیی را سازماندهی نمائی تا به محل مشت ویخن فرکسیون بازان ضد منافع ملی مبدل گردند؟

يقين است که شما آقای رسا بعد ازاين همه دشواری ها و با این همه ماسکها که از چهره های انقلابی های سرخ و انترناسيوناليستان دو آتشه کشور ما فرو غلطیدند باید این واقعیت را دريافته باشید که امروز اگر قرار باشد روشنفکران متعهد زمینه یکپارچگی را بیابند حلقه اتصال شان تنها و تنها سیاست انسانی و افغانی داکتر نجیب الله و خود شخصیت ملی و افغانی او خواهد بود و بس. متباقی همه حلقه ها اگر از طریق فرکسیونهای جفاکار خود انتظار وحدت را داشته باشند، تجربه وطنی ما و عملکرد های خود آنان ثابت ساخته است که چنین وحدتی هرگز بوجود نخواهند آمد و هیچوقت ره به جای هم نخواهند رساند. گپ به فاجعه دیگری بمراتب زیانبار تر از گذشته خواهد انجامید .

اقای رسا شما وقتی یک عملیه ملی را رد و یا آنرا انتقاد مینمائید باید آنرا با مسؤلیت و به رویت واقعیت های موجود و شرایط نوین آنرا انجام دهید و طرح الترناتیف و سازندۀ آنرا هم پیش بکشید نه اينکه از موضع حاکمیت از دست رفته دولتی حرف بزنيد و آغاز يک پروسۀ نیک را سبوتاژ نموده و با مغشوش ساختن ذهنیت ها، نظاره گر عکس العمل های بعدی آن باشید . اکنون این واقعیت باید کار خودرا کرده باشد که در شرایط فعلی با موجودیت درجن ها حزب و مؤسسین پيشآهنگ آن و درجن ها فرکسیون وبلندگویان جفاکار آن، ذهنیت ها بحد کافی مغشوش و پراکنده اند. لازمه وضع فعلی شاید اين نباشد که یک حرکت سازنده ویک روزنه امید که آنهم از یاد آوری سالگرد شهادت یک شخصیت وطنی، يک فیگور ملی و مردمی چون داکتر نجیب الله به راه ميافتد و امروز همه به نام شان تجارت و سرباز گيری مينمايد با اضافات تخيلی آنرا کم اهمیت جلوه داده و يا آنرا تخريب نمود .

باحترام

صالح محمد رسام