عبد الحنان مجاهد
دا خو هغه څه وو چې ما په خپلو سترګو ولیدل، په خپلو غوږو مې واورېدل، اوس به یو څو داسې

عبد الحنان مجاهد
یوه ورځ د ماسپښین له لمانځه وروسته ټولو ملګرو استراحت کړی وو، معمولا به کله چې دغرمې

عبد الحنان مجاهد
 عثمان به کله کله ما ته ویل چې ته دې خلکو ته ووایه چې ما خوشی کړي، ستا خبره مني، ما ویل څه

عبد الحنان مجاهد
 په همدې خونه کې د کونړ یو د پنځه دیرشو، څلویښتو کلونو په عمر بزګر را سره و، له پیله یې

بندیان څوک شکنجه کوي؟ د سترګو لیدلی حال!۲۵
په همدې خونه کې د وزارت دفاع یو صاحب منصب را سره و، لوړه

عبد الحنان مجاهد
 نادره یې دا کړې وه، چې کله یې له ریاست ۹۰ نه را ایستلی و، او ریاست ۱۷ ته یې له نورو

عبد الحنان مجاهد
   ظاهر جان ډېرې نادرې کولې، ویل یې زه سګرېټی وهم، او راوستلی یې هم د سګرېټي په جرم یم! مګر څه وخت

عبد الحنان مجاهد
د خونو بندیانو به هڅه کوله چې  هغه د  وره له وړې دریچې نه دهلیز ته وګوري، څارنوالان او نوکریوالان به

عبد الحنان مجاهد
 ځینو ملګرو به ځورولو، یوه ورځ ټول ملګري، څوک پراته وو، چا مطالعه کوله، چا مجلس سره کولو، عبد

عبد الحنان مجاهد
 په ریاست ۹۰ کې مې چې کوم وحشت، ظلم او بربریت ولید حیران پاتې شوم، ځکه داسې وهل، ټکول او