ایتلاف بزرگ ضد ملی حلقات منفور برای ویرانی کامل افغانستان

  به ناموس مردم بیدفاع تجاوز، قاچاق، جاسوسی و جنایات بیشمار دیگر بوده است به همین خاطر این چهره هارا مردم و جهان خوب شناخته اند و برحق نام اینان را تفنگسالار، پاتکسالار، جنگسالار، دزد، راهزن، افراطی، دهشتگر، لنده غر، مافیا، بیگانه پرست، متعصب، اشرار، قطاع الطریق و این گونه  لقب های دیگر داده اند
بناً برای شناسای چهره های سیاه اینان به کدام پژوهش و تحقیق ضرورت نیست هر گاه نام یکی از اینها برده میشود جنایات بیشماری از اینان در برابر چشمان ما قد میکشد.

آنچه سبب باهمی وسیع مردم گردیده و میگردد کردار های وطن دشمنانهٔ این چهره های سیاه است، اینان چند چیز را واضح ثابت کردند و آن اینکه اینان بخاطر منافع خود در کشتن افغانها هیچ گاهی هم از احساس و ترحم کار نگرفتند، برای اینان کشتن انسان از حیوانات کرده هم آسان و بی ارزش بود و است، اینان در جریان جنگ های تنظیمی هزاران انسان را کشتند، اینان شهر کابل را ویران و خرابه کردند، اینان دارایی ملی افغانستان را جور و چپاول کردند، اینان در کشتار و آزار مردم از دورهٔ وحشت هم بیشتر بربریت نشان دادند، برای اینان وطن و آیندهٔ وطن هیچ ارزش ندارد، اینان برای قدرت به هرنوع بردگی و غلامی آماده اند، اینان غلامی پاکستان و ایران را با خم چشمی پذیرفتند، اینان برای به قدرت رسیدن به هر دری سرخم کردند، اینان ملیاردها دالر را که به افغانستان کمک شده بود غصب و چور کردند، اینان زمینها، دشتها و کوه ها را غصب کردند، کوتاه سخن اینکه اینان دیوانه های بیوجدان برای بدست آوردن پول و قدرت اند که برای رسیدن به این هدف برای هر نوع جنایت آماده بوده اند و آماده هستند، چون که این باندها از راه بد معاشی قریب 19 سال افغانستان و مردم مارا گروگان گرفته اند پس لازم است که این پیامد ها جدی گرفته شوند زیرا از دهن های مردار اینان پیامهای مرگ و تباهی بگوش میرسد، اینان زیر روپوش نجات برای بربادی وطن ایتلاف میکنند، گذشته ازآن کشورهای مغرض و ضد افغانستان از پلانهای شوم اینان پشتیبانی میکنند.


 اینان از احساسات مردم استفادهٔ سوء میکنند و در این مورد تجربه های زیات دارند، اینان از یک قاتل راهزن بزرگ قوم میسازند و مردم ساده و بیخبر را در کوچه ها می کشند تا که از یک مجرم دفاع کنند، اینان ایتلاف خود را ایتلاف نجات مینامند سوال این است که اینان افغانستان را از چه نجات میدهند؟، گروه های مسلح که همه روزه به شرف و مال مردم تجاوز میکنند نیروهای همین ایتلافی هاست که نه قانون را میشناسند و نه حقوق انسان را، اینان اند که برای منافع خود از اجرای قانون جلوگیری میکنند و تمام اصول انسانیت و شرافت را زیر پا میگذارند، اینان اند که در بین مردم زهر نفاق و بد بینی میپاشند، اینان اند که ملیاردها دالر را دزدیده اند، ساختمانهای بلند منزل، مغازه ها،  شهرک ها، موسسه های تجاری و... دارند هم اینان اند که ملیاردها دالر در بیرون افغانستان زخیره کرده اند پس اینان چه را از کی نجات میدهند؟ اینان که برای هر شبکه و همرای هر دشمن وطن جاسوسی میکنند پس وطن را از کی نجات میدهند؟ سخن راست این است که در مقابل اینان مردم مظلوم و زجر کشیده و زیر ستم افغانستان است که از فتنهٔ این شرافگنان به تنگ آمده اند و میخواهند که این حلقهٔ شر و فساد را برای همیشه به چنگال عدالت بسپارند و این وطن را برای همیشه از دسیسه های شوم اینان نجات بدهند، در حقیقت اینان میخواهند خود را از قانون نجات بدهند اینان میخواهند دهشت های خودرا از قانون نجات بدهند، اینان میخواهند از روز حساب و کتاب خود را نجات بدهند، آنچه مایهٔ تأسف و تشویش است این است که اینان هنوز هم از پشتیبانی کشور های برخوردار اند که اینان را به قدرت رسانده اند و با پول پندانده اند و اینان زیر چتر نظامی و اقتصادی و سیاسی آنان افغانستان را به شکل سیستماتیک بسوی بحران و گدودی میبرند، گر چه مردم چهره های اینان را میشناسند اما پشتیبانی وسیع خارجی به اینان  این قدرت و امکان را داده است که درد و رنج مردم مارا بیشتر ازین دوام بدهند، اینان در کارهای شر و شرارت معلومات و تجارب وسیع دارند، اینان میدانند که چگونه بعد از یک بحران بحران دیگری را بوجود بیاورند، یک گروه ایتلاف میکند و اخطار میدهد و گروه دیگر به آتش بحران تیل میریزد و صدای نه پذیرفتن تذکره را بلند میکند، گروه دیگرش صدای زبان و قوم را بلند میکند و ما میبینیم که چگونه افراد ساده و خوشباور را زیر چتر شعار زبان، قوم و دین برای اغراض شوم خود بکار میگیرند، بنأً لازم و ضروری ست که بر ضد این باند های جنایتکار مبارزهٔ پیگیر و منظم صورت گیرد تا که این باند ها نتوانند به اهداف شوم خود برسند.