له خپل دښمن (پاکستان) سره د اړيکو پريکون اعلان کړئ

دا لومړی ځل نه دی چې په افغانستان کې د خونړي بريده تور په پاکستان پورې کيږي او پاکستان يې ردوي، بلکې له دې وړاندې هم په افغانستان کې د لويو خونړيو بريدونو تر شاه د پاکستان لاس لرل ثابت شوي دي خو پاکستان په ډيرې سپين سترګۍ په کې خپل لاس لرل رد کړي او اضافه يې خپل ځان د ترهګري قرباني بللی دی. تل د افغانستان او پاکستان اړيکې په داسې خونړيو بريدونو ترينګلې شوي دي خو پاکستان په يو نه يو ډول بيا ځلي له کابل سره خپلې اړيکې رغولي دي. اوس په وروستيو کې چې د کابل ـ اسلام آباد اړيکې بيا خړې پړې شوي دي او بيا په کې د تيرې چهارشنبې ورځې په شان خونړی بريد هم وشو نو پاکستان د افغانستان د بهرني سياست اړخ ته شو.

اوس افغان حکومت ته يو ښه فرصت په لاس ورغلی دی څو د تيرې چهارشنبې بريد کې د پاکستان لاس لرل نړيوالو ته ثابت کړي او ورسره په بشپړه توګه اړيکې وشلوي. دا سمه ده چې پاکستان د نړۍ په نقشه کې د افغانستان ګاونډی هيواد دی او په جغرافي کې مو خلاصون ترې نشته؛ خو حکومت بايد په سياسي جغرافيه کې ورسره د اړيکو پريکون اعلان کړي. د کابل د چهارشنبې برید که د نړۍ هر زبر ځواک یا د هوا له لارې و یا هم د ځمکې له لارې ترسره کړی وي؛ اصلي اجرا کوونکی یې پاکستان دی. که افغان حکومت غواړي چې حکومت او په ټوله کې نظام مو بقا ولري ، نورې وینې تويې نشي او د ولس درد د اوس لپاره دوا کړي؛ نو بیا له خبرو او اجماع وړاندې دې له پاکستان سره د اړيکو پريکون اعلان کړي او زر تر زره دې دا لاندې کوټلي ګامونه پورته کړي

لومړی : په کابل کې بايد د پاکستان او په پاکستان کې بايد د افغانستان سفارتونه وتړل شي

دویم : له پاکستان سره دې ټولی سیاسي، سوداګريزې او ټولنیزې اړیکي تر نامعلومې نيټې ودرول شي

درېیم : د انس حقاني په ګډون ټول هغه ترهګر چې کورني دي او که بهرني دي؛ ژر تر ژره اعدام شي

څلورم : د افغانستان ملي امنيت بايد د ترهګرو هغه تبليغيان چې د سياسي کارپوه، مدني فعال او د پوهنتون استاد تر نوم لاندې فعاليت کوي، ژر تر ژره ونيسي او د ملي خيانت په جرم زندان ته واچوي

پنځم : حکومت بايد هغه رسنۍ ژر تر ژره وتړي چې د نظام پر ضد او د وسله والو په ګټه تبليغ کوي

شپږم : حکومت بايد په امنيتي ليکو کې پراخ سالم اصلاحات راوړي، او په لوړه کچه پخواني ازمويل شوې ناکامې څيرې بايد وشړي

اووم : حکومت بايد پر امریکا، ملګرو ملتونو، ناټو او په ټوله کې په نړیواله ټولنه  فشار واچوي چي پاکستان د یو ترهګر هېواد په توګه وپیژني او نورې مرستې ورسره بندې کړي.

اتم : د حکومت او په ټوله کې د نظام هغه ضد څيرې چې له حکومته شړل شوې او يا اوس هم د دولت يوه برخه دي او د تش په نوم اپوزيسون پر مټ د پرديو جاسوسي کوي او د نظام د بقا لپاره لوی خطر دي، بايد د ملي خيانت په جرم د زندان تورو تمبو شاته واچول شي.

نهم : هر هغه څوک چې په هره کچه چې وي، چې د ایران او پاکستان د ګټو لپاره کار کوي، باید ونیول شي او د قانون منګولو ته وسپارل شي. مهمه نه ده هغه که د پارلمان وکیل وي، هغه که د کابینې وزیر وي او هغه که هم والي وي، بايد ونيول شي او د ملي خیانت په تور په خپله سزا ورسول شي.

لسم : حکومت باید جدي شي او د خپلی قهریه قوې څخه کار واخلي او هر ډلې ټپلې او هر کس او ناکس ته د ګډوډۍ او چور اجازه ورنکړي. حکومت بايد خپل وقار او ملي اقتدار وساتي.

لیکنه : خوشحال آصفي