جنایت تروریستی در مسجد اهل تشیع

محکمه عدالت بین المللی سازمان متحد، اتحادیه اروپا، دولت های روسیه و چین باید در برابر جنایات پی در پی در برابر قوم هزاره و پیروان اهل تشیع در افغانستان به ماتم نشسته ما موضع روشن و قاطع اتخاذ نمایند.
انفجار خونین روز جمعه گذشته در یکی از مساجد هموطنان اهل تشیع در شهر کندوز، در وقت ادای نماز جمعه که بیش از یکصد قربانی از خود بجا گذاشت ، در مشابهت کامل و هدفمند، با حملات انتخاری و انفجارات در مدرسه سید الشهدا، تکیه خانه و در دو اجتماع کاملن مشروع و مدنی مردمان هزاره در کابل ، انفجار امسال در شهر بامیان و چند واقعه دیگر که صد ها نفر را شهید ساخت و هزاران دیگر را زخمی ، هزاران نفر را در نقاط مختلف کشور هراسان و در انبوه اضطراب و فشار های روانی مواجه ساخته است. نان آوران خانواده ها را از آنان گرفت و آنان را به رنج و مشقت فقر و بی نانی دوامدار گرفتار نمود. با آنکه ارتکاب این جرایم تحت عنوان جرایم ضد بشریت تعریف میگردند ، اما این جرایم هدفمند و در برابر یک قوم و پیروان یک مذهب را میتوان در روشنی کنوانسیون منع و مجازات کشتار دسته جمعی(قتل عام) مصوب ۱۱ دسمبر ۱۹۴۶م نیر به بررسی گرفت و اعمال تروریستی توسط انسانهای فاقد شرف، وجدان و آيین اسلام را کشتار جمعی ( جینوساید) یا نسل کشی تعریف نمود . باید این جرایم در افغانستان توسط یک کمیسیون حقیقت یاب سازمان ملل متحد مورد بررسی قرار گیرد. در ارتکاب این جرایم ضد انسان و انسانیت موضوع نفرت ، تبعیض دربرابر یک گروه معین اتنیکی و مذهبی و انتقام از مردمان ملکی و بی دفاع یک گروه معین مطرح است که جامعه بین المللی نباید در برابر آنها بی تفاوت باقی بماند.
بر علاوه قتل های هدفمند افراد یک گروه قومی و مذهبی ، کوچانیدن های اجباری هزاره ها از مناطق شان که سالهای متمادی در آن زیسته اند، قتل های فردی و گروهی و کوچانیدن اجباری تعداد از مردمان محلی از دره های پنجشیر همه در تحت تعریف جینوساید ( کشتار جمعی یا نسل کشی) ، نظر به محتوای کنوانسیو ن متذکره قابل توضیح و تفسیر از دیدگاه مجازاتی حقوق بین المللی اند .
با توجه به اینکه در قتل های هدفمند ، انفجارات و اعمال زشت و خونین انتحاری تلفات بسیار سنگینی به یک گروه اتنیکی و مذهبی معین وارد نموده است ، ارتکاب این جرایم شدید ضد انسان و انسانیت کاملن هدفمند تلقی میگردند. به استناد ماده دوم این کنوانسیون نمیتوان محتوای کنوانسیون منع و مجازات کشتار دسته جمعی « جینوساید» را از نظر دور داشت.
در ماده دوم کنوانسیون منع و مجازات جینوساید و یا کشتار جمعی / نسل کشی چنین قید گردیده است:
« کشتار دسته جمعی به هر یک از اعمال زیر که به منظور از بین بردن تمام یا بخشی از یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی صورت گیرد، اطلاق میشود
الف: کشتن اعضای یک گروه
ب: وارد کردن صدمات جدی جسمی یا روحی به اعضای یک گروه ،
ج: قرار دادن یک گروه در معرض شرایط نامناسب زندگی که منجر به از بین رفتن قوای جسمی آن گروه، بطور کلی یا جزئی میگرد،
د: اقدامات تحمیلی به منظور جلوگیری از توالد و تناسل یک گروه،
ه : انتقال اجباری اطفال یک گروه به گروه دیگر،
نظر به جرایم شدید ضد بشری علیه قوم هزاره و پیروان مدهب شیعه که در برابر آنان هدفمند ارتکاب یافته، صورت گرفته است، بند اول الی سوم کنوانسیون متذکره کاملن به این جرایم ارتکاب یافته مطابقت مینماید.
نا گفته نباید گذاشت که نظر به ماده سوم این کنوانسیون عاملین این جرایم مستوجب تعقیب عدلی وقضائی قرار گرفته در صورت سهمگیری در یکی از موارد زیر بحیث مجرم و با همکار مجرم مجازات خواهد شد.
الف: قتل عام
ب: توطئه برای قتل عام
ج: تحریک مستقیم و علنی در انجام قتلها
د: کوشش برای انجام قتل عام
ه : شرکت در امر قتل عام
متکی بر محتوا و مطابقت محتوای کنوانسیون ، بخصوص مفاد ماده دوم و سوم باید کمیسیون بررسی جنایات جنگی سازمان ملل متحد این جنایات وحشت بار و ضد وجدان انسانی را تحت محتوای همین کنوانسیون مورد بررسی قرار داده ، مرتکبین، همکاران و مشوقین این جرایم را شناسائی و مورد تعقیب عدلی و قضائی در محکمه بین المللی لاهه قرار دهد.
در مدت جنگ های بیست سال اخیر شاخه حقانی ، گروه طالبان در بیشترین از این جرایم شدیده مسئول ارتکاب جرایم بوده اند. بر علاوه گروه داعش مسئولیت تعداد از این حوا ث خونین را به عهده گرفته ، ولی مسئولیت گرفتن تعداد از انفجارات خونین تا بحال نا معلوم باقی مانده است.
قابل دقت است که هنوز هم تعداد از ملا های داعشی – حقانی در تحریک و تشویق نفرت های مذهبی مغز های مردمان ساده و خوشباور را مسموم میسازند که همه در حکم همیاری و یا تحریک جنوساید قابل بررسی میتواند باشند.
جامعه افغانی در داخل و خارج کشور ضمن محکوم کردن این جنایات و جنایت وحشتناک روز جمعه گذشته درشهر کندوز که به قتل بیش از یکصد هموطن مظلوم ما انجامید، با توجه جدی حوادث را تعقیب نموده منتظر عکس العمل حکومت طالبان اند که تا کدانم حد با جدیت و بحیث یک فاجعه ملی در بربر آن برخورد خواهند نمود.
نباید منتظر سکوت علامه رضا باشیم!!!
الغیب عندالله