‎در کشورم چی میګذرد؟

. 
‎طوریکه مشاهده میشود در تمام افغانستان کسانیکه کارمند عادي دولت و یا کارمند بلمقطع دولت به شمول معلمین که در ادارات دولتي کار میکند ماها از ګرفتن معاش محروم اند ، بعد از انتظار چند ماهه معاش های ناچیز و اندک برایشان به مثل خیرات حواله و یک مقدار آن از طرف مسوولین به نام های مختلف تحت نام غیابت و یا هم غیر حاضري، و دیګر بهانه ها دور میګردد.
‎اګر از یک سرباز ارتش سوال صورت ګیرد که چه مشکل داریند؟ 
‎آنها از معطل بودن معاش ها نګران میباشند.
‎و اګر این سوال از هر کارمند دولت صورت ګیرد آنها از نه ګرفتن معاش ها نګران هستند .
‎هر کدام اینها کې در خانه هایشان مریض داشته باشد بزرګ خانواده مجبور به فروش اجناس لوازم خانه میشود.
‎و هم اطفال آنهامجبور په ترک مکتب و به کار های شاقه دست دراز میکند.
‎و بد تر ازینکه به ګمراهیهای ګوناګون و جرم های ګوناګون رو مې آورد .
‎در این جا سوال است که بودجهء عادی هر سال از سوی پارلمان افغانستان تصویب میشود چرا معاش های ماموران دولت در وقت زمان اجرا نیمګردد؟
‎به متقاعدین ، معلولین، و ورثاء شهدا اصلآ به چشم حقارت مینګرد ، و فکر میشود که فامیلهای انها نه شکم دارند نه مریض میشود ، و نه. هم به تعلیم ضرورت دارند .
‎حکومت وحدت ملي ودر رآس آن رئيس جمهور محمد اشرف غني و محترم رئيس اجرایې  که مسوولین درجه یک در این عرصه میباشد آيا نزد چنین جمعیت بزرګ جامعه مسوولیت درک میکنند یا خیر؟
‎آیا در آينده اګر خواهان  رسید به این ذمت باشد از این جمیعت بزرګ چه توقع داشته باشد؟
‎مردم افغانستان در انتخاب مدیران درجه یک باید به این مسوولیت دقت نمایند ، که به توده های میلیوني که در زیر فقر و بدبختي زندګي میکند نجات دهند .
‎من از هموطنان عزیز ام خواشهمند ام تا برای نجات سر زمین که باشندګان اش در چهل سال روی خوشبختی را ندیدند و بسیاری از هموطنان ام در آرزوی یک افغانستان درخشان جان باختن ، از اشخاص وطندوست و ملي حمایت نمایند . جامعه ما  از اشخاص دلسوز ، و مدیران با رحم کم نیست  از جمله جناب محمد حنیف اتمر که یک شخص خدمتګار و دلسوز میباشد و به توده های میلیوني متوجه بوده و است و در آینده نیز خواهد بود و من باور کامل دارم که جناب محمد حنیف اتمر میتواند در صورت رسیدن به ذمت ریاست جمهوري شخص دلخواهی  توده های میلوني این ملت میباشد .