له ویو چې پر ما ګران يې « مه ډارېږه»

چې پر زړه دې حکمران دی مه ډارېږه

دا ژوندون څه ابدي په دنیا نه دی

له ډالۍ د یو مسکا نه  مه ډارېږه

په هر کار کې شته امکان د تېروتنې

له خبرو د اغیاره مه ډارېږه

ترینه زده کړه  چې هر ځل  لوېږې پر ځمکه

د کوتل  له ټيټ او پاس نه مه ډارېږه

زړه روښان ساته ښيښه شه بې غباره

د روزګار له ګرد او خاورو مه ډارېږه

د ژوندون سمون بښل او تېرېدل دی

چې بښل وي له اخلاصه مه ډارېږه

د خپل روح غوښې کباب د عشق په اور کړه

له روڼتوب د خوږې مينې مه ډارېږه

مینه مه پرېږده چې مړه د خزان باد کړي

د پسرلي له مسېدو نه مه ډارېږه

څومره خوند دی چې موږ اړ یو یو اوبل ته

 د ژوندون له دغه رازه مه ډارېږه

ژوندون څه وي چې وي تش د عشق له اوره

دا سور اور پر زړه دې بل کړه مه ډارېږه

ظاهر مه ګوره د روح ځلا ښکلا ده

ته د ژوند له دې رڼا نه  مه ډارېږه

تل په یاد ساته چې مینه ده جادو کړي

«په ما ګران يې » له ویو يې مه ډارېږه

یو اواز د څڼه ور اتڼچي راشي
ته وا وايي
پاڅه پاڅه
نهیل مه شې
هه ستا ماتې د بریو پیلامه ده
په کې وینم
د سبا
او
د نن متن

۱۶-۸-۱۳۸۹
لغمان

انجنیرعبدالصبورساپی 

       پدې خړو شاړوبه د سرو ګلو بهار راځي

مېله د غاټولو سخي جان پرستر مزار ګوره

سرې به شي لاله به شي دا خړې دښتې لالزار  

الواني بشرئې د ناولو سترګو خار ګوره

هره خوا به لوبې د سروګل او پاڼو وي جوړه

نسیم د شنه سحر په دې کلي او بازار ګوره

چالاس په دعا وچت څوک تړي بند د امیدو 

عشق دپاکې مينې داسې خواست له کردګارګوره