شاعر : سمیع الدین افغاني

 

 

دیوسف اود یعقوب په زمانه کې اسرائیل

د «ګوشن» ښار کې وه میشت په رود نیل

 

دیعقوب  سره دا قوم  مصر نشین شول

دوئ اخته پـــه زندګي او خپل آئين شول

تعصب له ځانه لرې ،  خپل خویونه  انساني کړه

پیدا که له انسانه يې ورک سوچونه شیطاني کړه

 

چې راغلې دې  دنیا ته نه دې نوم نه دې مذهب ؤ

سپېڅلی بې ریا وې هغه شانې یو رنګي کړه

 

 

گر سلاح افتد بدست جاهلان

از صلاح و امن نمی یابی نشان

میشوند تلقین به موهوم و ریا

می ندانند امر حق از ماجرا


سرو از چمن و غنچه ز گلزار ببردند
شاخ و ثمر و ریشۀ اشجار ببردند
دزدان مقدس به ترازوی شریعت 
از کوه و کمر معدن و احجار ببردند

زیاتې مقالې …