ادب

بی ادب نتوان تمیز آدم و دواب کرد
مطلع برجستۀ مضمون انسان است ادب
در میان خلق می باید که آدم وار زیست
نقطۀ وصل کمال راه پویان است ادب
فاقد آداب را نتوان شمارید آدمی
کیش ما را یک قلم انجام و بنیان است ادب
از ادب باشد شکوه و عزت و جاه و  جلال
مدعا از حشمت دارا و خاقان است ادب
گر همه عمرت به طاعت بگذرد ابلیس وار
هیچ سودی نبودت چون اصل ارکان است ادب
خوانده ام لوح ازل را ای عزیزا ن تا ابد
هردو عالم پیکر و اندر میان جان است ادب
فقیر احمد عزیزی غزنوی