داستان جوانان ونوجوانان مهاجر افغان

رحمت اله روان.

دراين شب وروز سروصداي انتخابات رياست جمهوري ، درهمه رسانه ها وکانونهاي سياسي افغانستان بلند است. درست است که مشروعيت مردمي حکومتها بايک انتخابات آزاد ومنصفانه حاصل مي گردد. اما مشروعيت عملي دولتها که که پايه استوارمشروعيت مردمي و ضامن ثبات سياسي يک کشوراست فقط با تامين امنيت ، عرضه خدمات عامه، بهبود بخشيدن به زندگي اقتصادي شهروندان ودرراس همه مهيا ساختن شرايط کاربراي شهروندان به دست مي آيد. اين درحالي است که بيکاري وفقر درافغانستان بيداد مي کند. تازه ترين نمونه هاي غم انگيز بيکاري وبي سرنوشتي ، چند قبل در يک کانتينرحامل 110 جوان ونوجوان افغان، درکويته واقع درايالت بلوچستان پاکستان اتفاق افتاد.دريک کانتير حامل 110 نوجوان وجوان افغان که براي يافتن کارعازم ايران بودند، 46 تن آنها دراثرنبودن هوا جان سپرده وبقيه همه به حالت اغما وبيهوشي درآمدند. همينطور 100 تن کودک ونوجوان افغان که مقامات سنگدل آنها را مهاجران غيرقانوني مي خوانند، تازه دريک ميدان بازي اطفال درپاريس اجازه يافتند، تا درهواي آزاد شبهاي شان را بگذرانند. اين به اصطلاح نعمت هم بدون جان باختن يکي ازاين نوجوانان بدست نيامد.
مقامات پاکستاني وافغان درصدد آن شدند تا اجساد46 جوان ونوجوان افغان را که به حالت آماس کرده درآمده بود درکانتينر يک موتر لاري پيدا کردند. فکرمي شود که اينها مي خواسته اند براي کارکردن به ايران بروند .
اين کانتينر که حامل 110 نفربوده است ، در20 کيلومتري جنوب کويته مرکز ايالت بلوچستان پاکستان که با افغانستان وايران هم مرز مي باشد، پيداشده است .
غلام دستگير يک افسرپليس به روز شنبه هنگامي که اين اجساد پيدا شد، تعداد کشته شدگان را 46 نفرگفته است. وي همچنان افزوده است که " 45 نفر ديگر که بيهوش بودند در شفاخانه بستري شدند ".
شهاب عظيم ، رئيس " اف آي اِي" يا اداره باز رسي فدرال پاکستان گفته است : " ما اين موضوع را تحقيق مي کنيم . با قونسلگري افغانستان تماس گرفته ايم و ازشفاخانه بازديد کرده ايم". شهاب عظيم گفته است:" مطابق به تحقيقات اوليه اي که صورت گرفته است، آناني که زنده مانده اند، به ما گفته اند که در مرز چمن به اين کانتينرسوارشده وبه عزم رفتن به ايران به کويته آمده اند ".
اين مقام پليس پاکستاني همچنان گفته است که يک اتهام جرم عليه گل آقا که تبعه افغانستان بوده وازهريک ازاين سرنشينان کانتينر براي رفتن به ايران 30000 روپيه پاکستاني ( معادل 375 دالرامريکايي) گرفته است، ثبت دفتر شده است .
ازآنجايي که قرار بود، به روزدوشنبه اجساد اين 46 جوان ناکام به افغانستان انتقال داده شود، سازمان خيريه پاکستاني به نام ايدهي براي آنان کفن وتابوت تهيه کرده است. محمد بابل يک مقام موسسه خيريه ادهي گفته است که " مقامات افغانستان به ما گفته اند که يک هواپيما براي انتقال اجساد به افغانستان ، صبح روز دوشنبه به اينجا مي رسد ".
داود محسني جنرال قونسل افغانستان درکويته گفته است که حامد کرزي رئيس جمهور افغانستان دستور داده است تا هواپيماي مخصوصي اجساد قربانيان را به افغانستان بياورد .
دفتر رياست جمهوري افغانستان درکابل گفته است که حامد کرزي رئيس جمهور افغانستان ازاين حادثه مرگبارمتاثرشده وعليه مهاجرت غيرقانوني هشدار داده است .
وزيرخان نصير يک مقام بلند پايه پليس درکويته گفته است:" ما توانستيم با بعضي ازکساني که دراين کانتينر گيرافتاده بودند گپ بزنيم. همه کساني که دراين کانتينر بودند ، افغان بودند و مي خواستند به ايران بروند". نصيرخان همچنان افزوده است:" وقتي که وضع کساني که در درون کانتينر بودند برهم خورده است، راننده کانتير را درجا گذاشته وخودش فرار کرده است ".
يکي ازکساني که ازاين حادثه جان به سلامت برده است، نثاراحمد نام داشته واز ولايت پکتيا درافغانستان مي باشد. وي بدون آنکه بتواند بگويد چرا مي خواسته اند به ايران بروند و کي ازپکتيا عزم سفرکرده است ، گفته است:" ماهمه ازافغانستان آمده ايم ومي خواستيم به ايران برويم ".
محمد زمان کريم يک افسر پليس گفته است که 110 نفر دراين کانتينرگيرمانده بودندو راننده وکلينرهمينکه فکرمي کنند، اينها مرده اند، پاي پياده فرارمي کنند .
ازجمله کساني که دراين کانتينرگيرمانده بودند، سه تن آنها نوجوانان بوده وبين 13-15 ساله مي باشند. مردم محل وپليس هنگامي که ازدرون کانتينر صداهايي را مي شنوند، متوجه مي شوند که کساني در درون کانتينر وجود دارند .
درسي سال اخير صدها موردي وجود دارند که مهاجران افغان دچارفاجعه شده اند. خانواده هايي با قايقهاي بادي شان دربحرغرق شده اند. صدها تن ديگر طعمه سگان پليس پاسبان مرز گرديده اند. متاسفانه تا هنوز نقطه پاياني براي اين مصيبت به چشم نمي خورد .
انگريد بازينيت، خبرنگار فرانس پرس، داستان غم انگيز جا دادن اطفال بي پناه افغان را دريک ميدان بازي پاريس چنين گزارش مي کند :
به هنگام شام، همينکه ميدان بازي اطفال درمرکز پاريس نزديک به ميدان ويلي مين، درناحيه دهم پاريس بروي عامه مردم بسته شد، بشار، حسن وحميد ودهها طفل ديگرافغان ، نزديک به بوته ها کمپلها ورخت خواب شان را هموار کردند .
قريب به 100 جوان افغان مهاجر که بعض انها تا 12 سال دارند، هرشب هنگامي که از تلاش براي بهبود زندگي شان درغرب ، خسته وکوفته مي گردند، دراين پارک براي خوابيدن مي آيند .
بشارهشت ساله بوده است که مادر، پدر، برادران وخواهرانش درجنگ کشته شده اند. اومي گويد: " گدايي گرنيستيم. ما براي آن ازافغانستان برآمديم که نمي خواستيم بميريم. چون درآنجا کدام آينده اي نداريم ".
بشاراکنون 15 ساله است. کاکايش دکان خود را فروخت تا چندهزار يوروتهيه کند وبه قاچاقبر بدهد تا اورا به غرب برساند. اما او درفرانسه با مشکلات تازه اي رو به رو شد .
گروههاي حقوق بشراخطارداده اند که با توجه به افزايش تعداد اطفال مهاجر که در کوچه ها سرگردان اند، مبادا اينها به اين محل بودباش اطفال مهاجر افغان که کابل کوچک پنداشته مي شود بيايند .
به روزيک شنبه درجنگي که بين مهاجران دراين ميدان صورت گرفت، بنابه گفته پليس ، يک افغان کشته ويک تن ديگر به شدت زخمي شده است .
پليس با مداخله اش جلو حملات شبانه اي را که معمولاً اطفال را اذيت مي کردند گرفته است. سازمان داکتران بدون مرز جهت کمک به اين مهاجران که ماهها است انتظار پناهندگي را مي کشند، خود را به اين محل نزديک ساخته است .
حسن يکي ازاين مهاجران خورد سال دربرابر رويه مقامات فرانسه با پناهندگي اش مي گويد: " به من گفته شده بود که فرانسه يک کشوراست که درآنجا حقوق بشر وجود دارد. شما درکشورما جنگ مي کنيد، لاکن دراينجا با ما مثل يک انسان هم برخورد نمي کنيد .
دولتها وقتي عملاً مشروع مي باشند که براي مردم امنيت را تامين بکنند، زمينه زندگي بهتر را مهيا سازند. به مردم اميد بدهند. اقتصاد شان را خوب بسازند وزمينه کار را فراهم آورند. تنها دراين صورتها است که انتخابات ودموکراسي مي تواند معنا داشته، درغيرآن فساد گستري ، شورش وآشوب يک امراجتناب نا پذيرمي شود. همانطوريکه در دونمونه مهاجرت ديديم که جوانان ونوجوانان افغان با تحمل چه رنجها ومصيبتهايي مي خواهند به خود وخانواده هاي شان کمکي بکنند، به عين ترتيب گروههاي مغرض نيز مي توانند اين جوانان ونوجوانان را با پول اندکي استخدام کرده ، با تلقينهاي مختلف به طرف جنگ وخودکشي بکشانند .
درافغانستان آماردقيقي وجود ندارد. اما گفته مي شود که حدود40% جمعيت قريب به 27 مليون نفري اين کشوربيکارمي باشند .
گرچه آمار نشان مي دهند که عوايد سرانه درافغانستان که بعدازسقوط طالبان درسال 2001 ميلادي سالانه 70 دالربود، درسال 2008 به 300 دالر رسيده است. اين رقم شايد واقعيت داشته باشد.اما مهم آنست که افزايش عايدات سرانه دريک کشور، روي دسترخوان مردم عادي چه چيز را زياد مي کند.درافغانستان بردسترخوان مردم نه تنها چيزي زياد نشده است، بلکه آنچه قبلاً مي توانست وجود داشته باشد، اکنون وجود ندارد. اين درحالي است که طالبان به افراد خود ماهانه حدود 400 دالرمعاش مي دهند وسربازان حکومت افغانستان به مشکل ماهانه 200 دالرحقوق شان را دريافت مي کنند .