س (خليل)

{slide=سپين ګلان }
زماغيرت چي يي ټپي کړو زړه مې تورشو
سم د واره مې د زړه پرهار په اور شو
دلته هلته بي عزتي وه د کورونو
رنګ مې واوښتو پشان لکه د سکور شو
چي مې ورونو د تکبير نعره کړه پورته
پروني اشنامې هم ټوپک ته لاس په ماشه سور شو
ما ويل مکړه اى نادانه دا دي خپل دي
ده ځان کوڼ کړو چي يو ځل د ډزو شور شو
سپين ګلان په وينو سره وه خزان راغې
دي اغيارو چي کتل زړه يي ټکور شو
د( خليل ) دسترګو اوښکې شوې روانې
شو بي تابه د يار غم ورباندى زور شو

س (خليل)
شمشتو نصرت مينه

{/slide}