{slide= پاریس}
دا د دونــــــــــیــــا د ښـــــــایـســــتـــــونـــــــو زړګـــــــی
دغــــــه پـــــاریـس د ځـــــــوان وخـــــتــونـــــو زړګـــــی
دلته په ښـکلو کې بـدرنګ ورک کېږي
دلتـه بـدرنګو نـه هــم رنګ ورک کېـږي
دلـتـه ښـایــسـت د هــر انــسان سـه جـرګـه
دلتـه جـانان د خـپل جـانـان ســـه جـــرګـــه
دلـــتــه مــــوســــــم د ســـــــروګـلــــــونـــــــــو زړګـــــــــــی
دغــــــه پــــاریـس د ځــــــوان وخـــــتــونـــــو زړګـــــــی
دلته پـه سـترګــو کـې جـــنــګــونه کـــېــږي
دلـتـه د مــیـنـې هــم لـــــوظــــونــه کــېــږی
دلــته بــلــبــلــې د دونـــيــا خــوځــېـــږي
دلتـه ژونـدون ښـه پــه خــنــدا تېــرېـږي
دلــــتـــــه د وصـــــــل د رنـــــګـــــونـــــــو زړګــــــــی
دغــــــه پـــــاریـس د ځـــــــوان وخـــــتــونـــــو زړګـــــی
زما هــیـواد پـرهـر پــرهــر چــې ښکارې
د پـیـغـلـو هـیـلـو مات وزر چـې ښکارې
پردي اشـر پــکــې غــوبــل جـــوړ کـړی
هــر یـو پـردي پکـې مـورچـل جــوړ کړی
دلــــــتـــه بـــــــیـــــــدار د قــســمــتــونـــــو زړګـــــــــی
دغــــــه پـــــاریـس د ځـــــــوان وخـــــتــونـــــو زړګـــــی
راشـۍ نـن غـوږ شـۍ یـو خــبـره واورۍ
زمـــا د زړه دغـــــه ســــنـــدره واورۍ
زمـا وطـن تــرې یـو پـر ســلـه ښـایـسته
پـښـتـنـې پیـلـغې یـو تـر بـلـه ښــایــستـه
دلــــتـــه دا ژونــــــد د ښـــــــو لـــفـــظـــونــــو زړګــــی
دغــــــه پـــــاریـس د ځـــــــوان وخـــــتــونـــــو زړګـــــی
بــس دا مــنـمـه چـې دا مـیـنـه شـتـه دی
د مــحـبــت پـکـې هــم ویــنـه شـتـه دی
ولــی پــه ځـــان بــانـــدې بــــاور نــلـــرو
پـه خــپل لـښـکـر کې سـر لـښکـر نـلـرو
دلـــــــتـــه بـــــــیـــدار دی د ذهـــــــــــنــــونــــو زړګــــی
دغــــــه پـــــاریـس د ځـــــــوان وخـــــتــونـــــو زړګـــــی
نـسـیـمـه ســتـوریـه د قــسـمــت رڼـا مـــو
چـيــرتــه ده ډوبــه د هـــمــــت رڼـــا مــــو
پخپله خـاوره کـې پردي ګـرځـو مـونـږ
څه بـې اخـتـیـاره لیـوني ګـرځـو مــونــږ
دلـــــــتـــه دا وخـــــــــت د ارزښــــــتـــونـــــــو زړګـــــــی
دغــــــه پـــــاریـس د ځـــــــوان وخـــــتــونـــــو زړګـــــی{/slide}{slide= مسافر}
نـــه بــــه مــــونـــــږه در پــــــه در وی
نــه بــه ژونــــــــد لــــــره خـــــــطــــــــر وی
چــــې پـــښـــتـــون عــــقــل پــــښـــتــون وی
زمــونـــږ خـــــاوره بــــــه ســـــــره زر وی
نــه بـــه وران زمــــــونـــــږ ګـــودر وی
نــــه ټـــــــوټــــــــــي بـــــه د زړه ور وی
چــې د جــــنـــګ ســـره پـــه جــــنـګ وی
د نـــفــرت کـــــډي پـــــه ســـــــر وی
نــــه د اوښـــکـــو بـــــه لـــښـــکــــر وی
نـــــه بــــــــه ســــوی مـــو ځـــیـــګــر وی
نــــه د پــــوهــــــي بـــه کــــــمــــي وی
چــــې د عـــلــــم نـــه خـــــبــــر وی
نـــــه ښــــــونــــځــــی بـــه مـــو کــــنـــډر وی
نــــــه د مـــــیـــــنـــــې مـــــــات وزر وی
هـــر بـــــچـــی د پـــــښــتــونــــخــــوا مـــو
پـــوهـ پــه پـــوهـــه لــــکــه لـمــــر وی
نــه پـــه ویـــــنــــو بــــه خــــېــــــبــــــر وی
نــه بــــــــــــه تـــــــــت زمــــونــــــږ نــــظــــر وی
چـــې بــــیــلــــتــــــون ســـه دوشــمـــنـــــي وی
دا خـپــــل ذهــــن مـــو رهــــبـــــر وی
نـــــه بـــــــه لــــــر وی او نــــه بـــــر وی
نـه زخــــــمــي بـــه پــــېــــــښــــور وی
د امـــــو نـــــــــــه تــــــر اټـــــګـــــه
چــــې راټـــــول پــــــه یــــو ټــــغــــر وی
نــــــــه بــــــه لــــــری لــــــــه تــــــنـــــــر وی
نــــــه بـــــه داســـــي مــــــــســـــافـــر وی
نــســـیـــم ســتـــوریــه جــوړ وطــــن وی
شــپـــه او ورځ بـــه مـــو اخـــتــر وی
د اوریدو لپاره دلته ټک ورکړۍ
http://www.youtube.com/watch?v=Ujr2xMoUz4s{/slide}{slide= اتلان}
قـلـمـه پــاڅــه نــن راوېــښ شــه اتـــلان وســتـائــه
د مــحــبــت د غـېــږې واړه ټــول یــاران وســتــائـــه
د ژوند بازار نه چـې سـفر کـړي هــغـې دونـیـا تــه
یـاد ئــې تــازه کــړه پـښـتـانـه قـهـرمـانـان وســتـائــه
د خپـلـواکۍ د ژوندون نـاوي چـې سیـنګار سـاتـله
د ازادۍ د کـاروان مـشـر مـیـرویس خــان وســتــائــه
چې ئې مـغول په پښـتـنــه خــاوره بـې ســاه ســاتـلـې
د خـوشـحـال خـان قـلـم او تـوره پـه میدان وستائه
دا چې ډیلې پورې حکومت هم پښتنو دی کړی
د احــمـد شــاه ابــدالــې عـظم هــر زمـــان وسـتـائــه
چــې ئــې پـښــتـون د تــشـدد څـخـه هـم لـرې ســــاتــو
فـخـرې افـغـان هــم ورســره مـو صـمـد خان وستائه
چې د پښتو لیلا اوربــل کــې ئــې ګلــونـه ټــومـبل
مــلـې رهــبــر د پــښـتــنــو مــو ولــې خــان وسـتـائـه
چې په پـښـتو بانـدې مـيـن پـښــتـو لـيـلا وه د دې
دا کبـیـر سـتـوری د پښـتـون قـام تـرجـمان وسـتـائه
چـې ئـې فـکـرونـو دې سـیـاسـې ادب تـه سـاه ورکـړي
هـغـه مــلـنـګ اجـمـل خـټـک مـو پـه جـهـان وســتائــه
هـغـه چـې یاد ئې څوک لمانځې نه په وطن شهيدان
هم هـغه پیـغـلـې مـاشـومـان هـغـه ځـوانـان وسـتـائـه
د پښتنو قامې وحــدت چـې ستـر لارښـود یــادېــږي
هـم پـه ژوندیـو کې زمونږ مشر افضل خان وستائه
نسیمه سـتوریـه د تــاریــخ لمـــنـې ويــاړې پـــه دوي
د پــاکــې خــاورې ای قـلـمه پـاک مـشـران وسـتـائـه
په غږ کې دلته واورۍ{/slide}{slide= غېرت دی ټول غېرت دی}
تـاریـخ بـه په تل وياړي چې ولاړ په ننګ او پت دی
غېـرت دی ټـول غېـرت دی
پـه ميـنـه د پښـتـو کې تیر د ځان او د دولت دی
غېـرت دی ټـول غېـرت دی
مجـنون هم د لیـلا دی لــیـلا د د پــښـــتــو ده
د عــقـل ژورتــیــا کــې شــمــلـــه د پــښــتــنـو ده
غــنـې فـکــر ئـې ګــوره چـې پـوهـنـتـون د محـبـت دی
غېـرت دی ټـول غېـرت دی
په قـام ئـې غېـرت کړی پښتون ئې د زړه سر دی
پښتو مینې نه ډک زړه د مـیـنـې سـمـنـدر دی
د نـنـګ وفــا ښـېـګـړي ، د ایـمان ولاړ هـم چـت دی
غېـرت دی ټـول غېـرت دی
مـلــګـری د هــر چـا دی قــانــون د مـحـبـت کې
هستي د پښتونخوا ده د ژوند په حـقـیـقت کې
د ذهن هوښیارتیا کې ئې قوت او لـوی هـمـت دی
غېـرت دی ټـول غېـرت دی
د جـنـګ په بـدو ورځـو د امــن بـل مــشـال دی
په سخته کې مـلـګـرو پښتو په سرلوی شال دی
لارښود د پښتنو هم ، د پښتون قـامـي وحـدت دی
غېـرت دی ټـول غېـرت دی
سر لوړی دی هر ځای کې رښتیا چې نر پښتون دی
پښـتون وحــدت لپـاره دوشمن هم د بیلتون دی
يــووالـی ئــې نــاره ده پــه خـبـرو کــې حــکـمـت دی
غېـرت دی ټـول غېـرت دی
دسوات ښکلو ورشوکې لوی شـوی ننګیالی دی
د ژونـد ټـولو پـردو کې نـظـر ئـې تــوريـالـی دی
ځــلانــده بــه ځـلـېـږي ، چـې پــښـتـون لـره عزت دی
غېـرت دی ټـول غېـرت دی
د دې کـاروان مـلـګـري هـدف تــه بــه رســېـږي
نسیم سـتـوري لیـکلي پـــه لاره نــــه ودرېـــږي
د ژوند هر یو ډګر کې « خــان لالا » اوچت اوچت دی
غېـرت دی ټـول غېـرت دی{/slide}{slide= نــدی}
ژونــــــد د بـــــې غــېــرتــــو څــه ژونــــــدون نــــــدی
نـــنــګ چــې پــه پــښــتــو نـکــړي پـښــتــون نــــدی
اوښـــــکـــي جــــنــــازي کــــــه ډیـــــري وبــــــاســــــي
دې څــــيـــري ګـــــــریــــــــوان لـــره ســکـــون نــــدی
بـــاغ د ځـــان ځــانـــۍ کــې کـــه ســپــرلـــی وي هـــــم
دا هــــم بـــغــــاوت څـــــه لــــه بـــیـــلــــتــون نـــــدی
ســـاه چــــې د وجــــود د ســـــــاه نــېــمــګــړي وي
عـــــقـــل ئـــــې د وېــــــښ ســـــبـــا زرغـــــــون نــــدی
وخـــــــت چـــــې زولـــــنـــې راوړي ژونــــــدون لـــــره
بــــخـــــــــت د ازادۍ کـــــــــې لا ســـــمــــون نـــــدی
ســـوچ چــــــې ئــــې نـېمـګـــــړی داســــــي پــاتـــي وي
ګـــــــوره نــسـیــم ســـتــــوریـــه دا بـــــدلــــون نـــــدی{/slide}{slide= ننګ}
ډکــې پــیـــمـانــې شـــــونـــــډې قــلـــــنــګ غـــــواړې
بـــــڼ د لـــیــــونـــــو ځــــــان تــــه رنـــــګ غــــواړې
بـــــیـــا پـــه ګــلـــــــدرو ئـــې ســـــوګـــــنــدونــــه کــــړل
روح د مـــــــوســـیـــقــــۍ د ربــــاب ټــنــګ غــــواړې
شـــپـــې د شــــــوګــــــیــرې ســــپــیــنـه خــــــبــره کـــړه
مـــیـــنـــه مــحــــبــت د ســتــرګـــو جـــنــګ غـــواړې
ژبــــــه د اظـــــهــار ئــــــې ښــــــه رنــــګیــنـــه کـــړه
فـــکــــر د ځـــوانـــۍ لا هــــومـــره دنـــــګ غــــواړې
عــــقــل پــیــمــانــې څــــــه د زړښــــــت ژونــــــدون
وخت د خـوشحال خــان د تــورې شــرنـګ غـواړې
بــخـــــــــت د ازادۍ د نــــــــوې ســــــــوچ نـــــــاوې
وائــــې نسـیـم سـتــوری پــه قـــام نــنــګ غــواړې{/slide}{slide= ای پښتو}
پښتو بچي دي ګونګیـان شـوي دي په غلا غږيږي
پخـپله خـاوره کې د ژونـد ســره بــې ســاه غږيږي
د وجود بـاغ کــې غـوبـل درتـه جـوړ کـړي پښتو
د ذهـن بـاغ کـې ئــې لفظونـه د بـل چــا غږيږي
دا چې د وينې د غـېـرت بـڅـری مـړ ښــکارې نـن
د محبت په ځـــای نــفـرت سـه پـه ســـلا غـږيـږي
پښتو دا ستا په سر چوکۍ وګټي ځان ترې ورک شي
تا کړي بیا هیره ستا په سر بیـا د سـودا غـږيـږي
د طبیعت زړګـی ژړيــږي عـقل ډوب پـه اوښکو
سـبـا د نـــن او نـــن سـبـا ســه بــې وفــا غـږيـږي
ګرانې پښتو زه او نسیم ستوری په تـا مین یــو
ستا ګــنــګار پــه پـردي ژبــه بــې مــانــا غږيږي{/slide}{slide= رقـم}
لویه خدايه لويه خدایه دا اختر په مونـږ مـاتم دی
پښتانه بـې کوره شوي هر یو کور باندې جوړ غم دی
د قسمت خواږه ټـول مونږ نه مرور دي رانه تښتي
د ځوانۍ په دنکـه ونـه چـې خـوړلـی ئـې قـسم دی
د رخسار په آئینه کې څه د وخت مخونه تور دي
د سبا غېږه خـالـی ده پـه رڼـا کـې چـې تورتم دی
چـې د نـن او د پـرون رنـګـونــه واړه لـېـونـي شـول
مـحـبـت تـړلـي کـډي ځــان ځــانــې نـیـولـی چـم دی
د ژوندون د حسن باغ کې ژېړ خزان د خندا شين دی
د پښتون ښکلې وطن کې چې بیلتون اېښی قدم دی
نسیم ستوریه عقـل ولـی خـامـوشـي ده اخـتـیـار کړي
د پښتو په سر ســودا ده چا اخیستی پرې رقم دی{/slide}{slide= بې اتفاقه نظري}
قلمه تا کې د دردنو افساني ښکاري بیا
چا د ښايست جنازي وکړي هدیري ښکاري بیا
د ژوند ګریوان لا تار په تار دی غونډيدي کله شي
د وطن غېږکې د لیلا سترګي چې سري ښکاري بیا
د وخت کنډر لېونی شوی عقل ړوند په سترګو
سپینه رڼا کې د تورتم توري تیاري ښکاري بیا
چا په لیلا ننګه ونکړه اوس خفه ده لیلا
د غېرت وخت کې د غېرت لمبي هم مړي ښکاري بیا
د مينې کور مې تالا کېږي ژبه ګونګه ده څنګ
د زړه په کور مې د سیلاب خړي څپي ښکاري بیا
دا چې خوړلی دی قسم مونږ ته نژدي نه راځي
نسیمه ستوریه بې اتفاقه نظري ښکاري بیا{/slide}{slide= د قسمت بڅری}
په حجرو باندې مئین یم پښتنو نه مې سر زار شه
زه د داسې وجود ساه یم د پښتو نه مې سر زار شه
عقله هـسې لېـونـی ئې ښایســتونو پسـې ګرځي
تل ښایسته زما وطن دی د شملو نه مې سر زار شه
وخته څله بغاوت کړي فکر اوس لا ښه سمسور شو
بیا پیغام د محـبـت کـې د خـوږو نـه مې سـر زار شه
چې د قام لپاره مړ شې مړ خو ندی تل ژوندی دی
چې انا مو د پښتو ده د جرګو نه مې سر زار شه
د جنون په ګونګه ژبـه د تاریخ لفـظونـه نــاڅــي
ژوند د حسن سمندر کې د څپو نه مې سر زار شه
د قسـمت ژونـدی بـڅـریه نـسـیم ستوری همـدا وائي
چې مئین څوک په پښتو وي د هغو نه مې سر زار شه
په غږ کې دلته واورې
http://www.youtube.com/watch?v=CY85A0W88PY{/slide}{slide= مبارک شه }
ذهـنـونـه چـې ډيـوي شـوي دا رڼــا مــو مـبـارک شـه
ای ټـولـو پـښـتــنـو دا پښـتـونـخـوا مـو مـبـارک شـه
خېبر ئې تل دستار دی او پښتونخوا ئې همیش تن
په سر هسـکـه شـمـلـه تــل د بــابـــا مــو مـبارک شه
جذبــه د قــام د مـیـنــې پــاریــدلــي پــه وجـــود کــې
غـېـرت ویــنـــې راخــپـلــه کــړه لـیـلا مو مبارک شه
روحــونــه دي خــوشــحــالـه د ولـې بــابـا او اجــمــل
بــاچــاخــان نــظریــو کــې هــره ســاه مـو مـبــارک شه
موجونو ځان سینګار کړ فکر مست خمار اتڼ کړي
د میـــنــې محـــبـــت نـــــوي دونـیـا مـو مـبـارک شــه
د ژونـد لفـظونه ناڅي نسیم ستوریه جوړ اختر دی
مـنـزل پـه لـور ګامـونـه پـه بـیـا بـیـا مـو مـبـارک شه
{/slide}{slide=پسرلی}
مــه راځــه سـپرلـیـه نــــن زمــا هــیـواد تـــه مــه راځــه
ژوند لېـونـی شـوي پښتونـخـوا هـیـواد تـه مـه راځـه
مـه راځـه سـپرلـیـه چـې ذهـنـونـه پـه تـورتـم کې دي
اوښکو سیلاب جوړ کړ ګریوانونه ټول په نم کې دي
ذهــن خـوسـا شـوي ، دې اشـنـا هـیـواد تـه مه راځه
ژوند لېـونـی شـوي پښتونـخـوا هـیـواد تـه مـه راځـه
مــه راځــه سپرلـیـه د رڼـــا ډيـوي هـم مړي ښکاري
هره خـوا تیاره ده ، ټول وطن مو هدیري ښکاري
دلـتـه بـده ورځ ده ، دې لـیـلا هــیـواد تــه مـه راځــه
ژوند لېـونـی شـوي پښتونـخـوا هـیـواد تـه مـه راځـه
مـــه راځـــه سپرلــیه چــې پـــه ویــنــو لـمـبـدلــي يــو
مونږ د بیلـتانــه څـپــو پـه غـېـږه کــې نـیـولـي یــو
مونږ چې آزاد نکړې نو بیا بیا هیواد ته مه راځه
ژوند لېـونـی شـوي پښتونـخـوا هـیـواد تـه مـه راځـه
واوره ای سپرلـیه ! وچ خـزان درپسې ګــرځـې تــل
تـه لا څـه خـبـر ئــې قــاتــلان درپسې ګــرځــې تــل
جوړ چـې کـړې رنګـونـه پـه ګـډا هـیـواد ته مه راځه
ژوند لېـونـی شـوي پښتونـخـوا هـیـواد تـه مـه راځـه
رابــه شــي سـپرلــیـه دا وعـــده راســـره وکـــړه تـــه
شــاړې بــه هـــم ګل کــړي یــوه شـپه راسره وکړه ته
امـن چې رانــه وړي په خندا هیواد تـه مــه راځــه
ژوند لېـونـی شـوي پښتونـخـوا هـیـواد تـه مـه راځـه
رابـــه شــي سپــرلـیــه ښـــایستـو نـــه بــه نــاري وهــي
بــاغ د وجـود ګـل بـه شـي فکـرونـه بــه نــاري وهي
وائې نسیم ستوری اوس په غلا هیواد تـه مـه راځه
ژوند لېـونـی شـوي پښتونـخـوا هـیـواد تـه مـه راځـه{/slide}{slide=د میـنـی پـلــوشـی}
چـــې د مــیـــــنـی مــحـــبــــت نـــه مــې جـــوړ کـــــور دی
رقــیـــــبـــان دی راتــه ســـــوځــــی حـــال ئـــې نـــــور دی
پـښـتـونــخـــــوا زمــــا لـــيـــلا زه ئـــې مــجــــنـــون يـــم
زمـــــا زړه کـــــې د پــــــــښــــتـــو د مـــیــــــنـــې اور دی
کــه هــر څــو ئـــې دښــمــنــان پـه کـــرښـــو بــيــل کــړی
لـــرو بــــــر پـــښـــتــانــه يـــو دی یــــو ئـــــې کــــور دی
د مــــنـــګـــی او د ربـــــــاب نــــغـــــــمــــی غـــــږیــــــږی
راتـــه ښــــکاری پــــه حــجـــره کې ټــنـــګ ټـکـــور دی
پلوشــې د مــیــــنــې هـــره خـــوا تـــه خــــورې شــــوی
د نســیــم پـــه دې راتـــلـــــو کـې دومـــــــره زور دی{/slide}{slide=لمسون}
د بــــــل لـــــمـــســـــون دی ، چــــــې انـــــــســـان وژنــــــو
ګــــــټـــو د بـــل لـــه ، مــــونــــږ خــــــپـــل ځـــان وژنـــــو
مـــــرګ د پــــوهـــــــان راتــــه هــــیــــــڅ نـــه ښــــکـاری
پـــــــــیـــــــســــو لــــــپــــــاره عـــــــالـــــــمـــــــــان وژنــــــو
ولـــــــې بـــــــه مـــــــــونــــــږ ، در پـــــــه دره نـــــــه یــــــو
د خـــــــــپـــــــلـــــه لاســـــــــــه عـــــــــــزیـــــــــــزان وژنــــــو
لــــږ کـــه پــــــه خــــپــــل ګــــریــــــوان کــــې وګــــورو
ســــــوچـــــه تــــاوان دی خـــپـــل مـــــــشـــران وژنــــــو
ښــــــه مــــونــــږ پـــوهــــــیـــــږو، بـــــیــا هــــم دا کـــوو
نــــســـیــــــمـــه ګـــــــوره خــــــــپـــل جــــانــــــان وژنــــــو{/slide}{slide=د میـنـی پـلــوشـی}
عـلـم ډيــــوه د پـيـوسـتـون د ژونـد غښتلې نـغـمې
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې
د بخت کاروان د ژوند مــاڼــۍ تــه رســیــدلی ندی
وده قـسـمـت د خــوبــه ويـــښ هــم پــاڅــیـدلی ندی
څــنــګ بــه تـیــاره کـانـدې رڼـا دا ژړیــدلــې نغمی
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې
خلک د تــیـرو نـه تـیـریــږی دوی ورمــنـډې وهی
عـجـیـبه خــوی لرې د خـــپـلــې ونــــې څـنــډې وهـــی
د دوی پــه فکـر کـې د بــل دي غــزیـــدلـې نــغـمــې
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې
دوی په دونیا بـانـدې مـیـن دي ایـمان لـرې سـاتــی
څومره بــدبخـتـه دي چـې ځان او جانان لرې ساتی
د خپل انــګــړ نـه ، ډیـرې لـرې دي شـړلـې نـغـمی
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې
د عشق یوه پیالـه نـسکــوره ، نــورې ورکــې پیالې
مل دي بیـلـتـون سره وګوره ددوی سپـکـې پیالـی
د عــقـل پــاڼـې ئې ژیـــړیــږی دوی څــنــډلـې نـغـمی
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې
نغمه د ژونـد دی لیونتوب ته حق حیرانه ده اوس
پـخـپلـه خـاوره پـه خـپـل کــور کـې پـریـشـانـه ده اوس
د وخـــت خـــزان پـــه خپـلــه غېږه کې نیولې نغمې
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې
غورځنګ چې مینه نه کوی او شعور ساه نه اخلې بیا
وائــې نسیم ستوری چـې تــوره د بـابــا نه اخلی بیا
ځـکـه اغـیـار زمــونــږ ه کـلـی کــې تــړلــې نـغــمـې
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې{/slide}{slide=غوڅه مانا}
د رنــــــــګــــــــونـــــو پــــه ښــــکـلا کـــــې
څــــه د ســـــتـــورو پــــــــه رڼــــــــا کــــې
ژونـــــد او مـــــرګ ســـــره تــــضــاد دي
لـــــیـــــــونــــــــــیـــه دی دونــــــیــــا کــــــــې
ســتــرګــې شـــــوخــې دي ، ښــــایـــستـــه دي
تـــــــــــازه ګـل لـــکـــــه بـــیــــدیـــــا کـــــې
څــــــه جـــــــذبـــــه د عــــــقــــل ورکـــــــه
د پـــیــکــــه زړونـــــو پـــــه غــــلا کـــې
د نـــســــلـــــــــونـــــــــو ورتــــــــه پـــــاتــــې
پـــیـــــــغــــورونـــــه مـــــاتــــه مــــلا کـــې
رنــــګ د ژونـــــد بـــه څـــه بـــــدل شــي
د خــــــرڅ شــــوي ذهـــــن ســـــاه کــــې
دا ســــــــــیــــــلــــــۍ او طـــــوفــــانــــــونــــــه
د ســـــپـــرلــــي غـــــوټــــــۍ فـــــضـــــا کـــــې
اور بـــــه ژونـــــــد د مـــــیــــنــــې وژنـــــي
د نـــــــــفــــرت مـــــســــتـــه ګــــډا کـــې
پـــــاتـــی زړونــــــو کــــې بــــه څــــه شــــي
ولـــــــږه تـــــــــنـــــــده پــــــــــه حــــیــــا کـــــې
نــــــــاقـــــــلاره حـســـــن خـــــــــیـــــــال تــــه
د نـــــبـــــــضـــــونــــو پـــه ګــــنــــاه کــــې
نــســــیــم ســــتـــوریـــه ســــپــرلـــی نــشــتــه
د خــــــــــزان ســـــپـــیـــره نــــــــــڅــــــا کـــــې
وارخـــطـــا بــــــه قــــصــــور وار شـــې
د اجــــل غــــــــــوڅـــه مـــانـــــا کـــــــــې{/slide}{slide=جــــنــــډا}
نــن مــې چــاودونکى زړګى بیا رانه اشـنــا غـواړى
پـه څـه خـبـره ئــې پــوخـــولا کــړم ، چــې لـیــلا غــواړى
چې د پـښتـون قـامـى وحـدت چـغــه ئـې پـورتــه کـړلـه
قــامـې وحــدت د پـــښــتـــنـو لا بــر مــــلا غـــواړى
چې پښتانه په کې راغونډ،ټول خوشـحالى وکړى نو
دا خان لالا «۱ » او سـتورى«۲ » لوى پښتونخوا غواړى
تــه د ډيــورنـد د کرښى وشـکـوه ځـنــځـیـر نـسيمه
اوس د اټـــګ پـه پـل جـنـډا د پــښتونــخـوا غـواړى
۱ ــ محمد افضل خان لالا
۲ ـ ډاکتر کبير ستورى{/slide}{slide=قــلــم}
قـلـــمــه نــن مـــې د دردونــــو افــســانــــې ولـيـکـــه
مـا تـه د خـپل وطن خـوږې خـــوږې قـيــصې ولــيـکـه
قـلــمـه سـتـا د اوښکو څـاڅـکـي چــې لفـظونـه جــوړی
تــه دی پــه خپـلــو اوښــکـــو ، خپلې تــرانـې ولـيـکـه
د خــوشــحـال تـــوره وی د نــــنـګ پـه هــر ډګـر قـلـمـه
د ميـرویس خـان فــخری افـغان ښـی کـارنـامــې ولـیکـه
قـلـمه ته د پښــتـو هــر رنــګ کـې رنــګــونــه ګـــډ کـــه
ما ته د خـپـلـې خـوږې ژبـې څـو لـهــجـــې ولــيـکـه
نــور بــه قــلــمـه تــــه لـــیــکل د پـښــــتـونــــوالــی کــوې
اوس د نــسیــم پـه ژبــه تــه خــوږې نـــغــمـې ولـيـکـه{/slide}{slide=یــــو اواز}
زړونـــه چــې پخلا شــی سـره غـېــږه غــېـږه غــېــږه شــی
ورکـه تربــګــنی شـی چـې شـمـله د دوستــی نېغـه شــی
میــنـه شــی ښــکـلا پــه خـــــنــدیـــدو پـه ګــډیـــدو راشــی
کلـــه چــې دوشـــــمــن د مــیـــنــی تیــر له خپله تېغه شی
ذهـن شـی صـــافــــه د ورولـــۍ او صـــداقــــــت پـــه لـــور
ورک ظــلــم ســتـم شـی چـې دا مـیـنـه هـم بې درېغه شی
بیا شی طلبـګار زړونــــه د مـیــــنــی رهــــبـــری غـــواړی
پــیـــټــی د غـــمـــونــو تـــه چـــې لاره ســـیــده نېــغه شــی
را بــه شــــی نــســـیــم د آزادۍاو خــپـــلـــواکــۍ پـــه لــور
ټـــول پـــښـــتـــانـــه یـو بــه شــی پـه یـو اواز به چېغه شی{/slide}{slide=د ژوندښکلا}>د ژونـد ټـولـه ښـکلا ده هـر مـورچـل د پـښـتـونـخـوا
کـونـړه ! راتـه ښــکارې تــاج مـحـل د پـښـتونـخوا
نـنــګـرهـار کـه کـنـدهـار دی خـړه خــاوره د خـیـبـر
یــو پـاڼــه بــل ډنـډر دی ټـولـه ګل د پــښـتونـخـوا
د خــوســت او د لـغمان ښــايـسـتـونـه د جــنـــت دی
یو ټیګ دی د ښايست او بل اوربل د پښتونخوا
د سوات ښایـست مـو اخـلـی ورانـوی هـم پېښور
ځـان مـرګـي دی بـریـدونـه پـه ګـوګل د پښتونخوا
عـزت د پـلار نـیـکـه ، د شمـلـې نـه چــې زاریــږی
راجمعه عـاشـقـان دې جـوړ محـفل د پـښتونـخـوا
نــغـمـه د ربــاب غــواړی د نسـیـم سـتـوري غـــزل
نسیم ستوری به جوړ کړې اوس غزل د پښتونخوا{/slide}{slide= ډالــــۍ}
د نــــوی کــال ، وږمــــه جــــانـــــان تــــه ډالــــۍ
دی ســـــــنـــدریـــــز دی ګــلـــســـــتــان تــــه ډالــــۍ
د پــیــــغــلـــــو هـیـــلـــــو لــــــوپــــټـــــو رنـــــګـــونـــــه
د پــیــغــلــو جـــنــو ، ســــور پــیـــزوان تـــه ډالـــۍ
تــل چـــې د نـــنـــــګ پــه ډګــر ټــیــنــګ ولاړ وی
شـــربــــت د شــــونـــډو، هــــغــه ځــــوان تـــه ډالـــۍ
چـــې شــــی راټــــول، تــارونـــه ټـــول د ګــــریـــــوان
بـیــا خـــوشــحــالــی بــه کــړم ګــریــوان تـــه ډالـــۍ
ارمـــان ارمــــان ، چـــې د ارمــــان پـــوره شـــی
ډیـــــوه پــــه لاس بـــــه کـــــړم ارمـــــان تــــه ډالــــۍ
تــرنــګ د ربــاب ، سیـتـــار ســه مـــل شــمــه زه
مـــســتـــه نــغــمــه شــم نســیـــم خـــان تــــه ډالـــــۍ{/slide}{slide= د جـانـان لـټــون}
ورک رانــه جــــانـــان د غـــــره پـــه ســـر شـــــولــــــو
څـــیـــــری مــــې ګــــریـــــوان رانــــه خــبــر شـــــولــــــو
اوښـــکـــو پـــښــتــــنـــو مـــې لــمـــــدو ګــــریــــــوان
زر مــې پـــه ګــریــوان بـــانـــدی نــــظـــر شـــــولــــــو
زه لا د جــــــانـــــان پـــــــدی لـــــــټــــــون کــــــې وم
خــوا کــې مــې جــانــان پــه خـــنــدا ســـر شـــولـــو
پــــورتـــــــه د، یــــــووالــــــی چــــــا نــــــــاره کـــــړلــــه
ټـــول پـــښـــتـــون اولـــس بــــانـــدی اختر شــــولـــو
مـــیــــنـــه هـــــم نــســـــیـــم ځــــان ســــه « ۱ » راوړی وه
ټـــــولـــــه مــیـــــنـــه مـــیــــنــه دا ســـحـــــر شـــــولــــــو
۱ ) سره{/slide}{slide= ادب}
سیلاب د مینی په ادب کې څومره ښکلی ښکاری
ادب د ژوند په ټولو برخو کې ښاغلی ښکاری
ادب ښايسته شی چې په مینه کې خپل ژوندپیدا کړی
کــه بــغـاوت د میـنی وکــړی بیا نیمګړی ښکاری
جـامـی چـې واغـونـدی ادب د پښتونوالی ځانته
د ننګ ډګر کې بیا ادب ،ښکلی پیاوړی ښکاری
سیاست ، ادب چې شی ملګری او روان شی په لار
سیاست بیا ګوره ، خپل هدف ته رسیدلی ښکاری
سـحـر نـسـیـم چې د داب پلـوشی ځـان سه راوړی
بیا ئې هر ځوان ته کړی ډالۍ ، ادب غښتلی ښکاری{/slide}{slide= د ګـلــو ګـیـــډۍ}
دې نـفـرتــونـــو تـــه ، د مــیــنـی مـــدرســـه جـــوړه کــړه
بې اتفــاقـــی تـــه ، یـــوه لـــویـــه هـــدیـــره جـــوړه کـــړه
چې مرور زړونـه، پـخــلا شــی او شـــاډولـــی وکـــړی
په اتـفـــاق بــانـــدی د زړونـــو ســلــســلـــه جــوړه کـــړه
پـــښـــتــون ولـــس دی ، زوریــدلـــی کــړیـــدلــی اشــنــا
دغه ولس ته، خوشحالـۍ یــوه تـــحــفـــه جـــوړه کـــړه
هـــم د یــــووالــــی ګـلان وکـــره پـــه هــر لــــوري کــــــې
بـیـا ئـې مـالیار شـه یــوه غــټــه بـاغیـچــه جـــوړه کـړه
چې خوشبوی ئې نــسیـــم راوړی دی پښتون ولس ته
بـاغوانــه تــه ورتــه ګــیـډۍ د ګل، درنــه جـــوړه کــړه{/slide}{slide= پـښتو ژبـه}
مونږ شاعران ئې لــټـوو پـــه مـــیــنــارونــو کــې
پــښـــتــو ده ورکـــه رانـــه پــــــه د فــتــرونــــو کـــې
پښتو د ژونــد ښــکلا ده، د هر یو فـن ښــکلا ده
دا هم په زړه د پښـتـون ، د هـر یـو تـن ښـکلا ده
دا بــه د ګل غــونـدي ټــوکـیـږی زمونـږ زړنو کې
پــښـــتــو ده ورکـــه رانـــه پــــــه د فــتــرونــــو کـــې
پښتو ، ملګـرو زمـــونـــږ ، دا د غــیــرت نــښــه ده
دا په هــر ځــای کـــې زمـونږ دا، د عزت نښه ده
هر یــو شــاعــر ده هم ستايــلـی په شـعرونـو کــې
پــښـــتــو ده ورکـــه رانـــه پــــــه د فــتــرونــــو کـــې
وعدی خـــو ډیری وکړی ، خـپـلــی چوکۍ لپاره
پــښــتــو بــه راشــی سـکــول تــه، د تـرقـۍ لـپــاره
په چوکۍ کینې ، پښتو نه پريږدی سکولونو کې
پــښـــتــو ده ورکـــه رانـــه پــــــه د فــتــرونــــو کـــې
دوی چې چوکۍ ونیسی، پـښـتـون ئې فکر نــه وی
د بـل لــګـۍ ونــیــسی ، د پــښــتـو ذکـــر نـــه وی
جــانــانــه دغــو هــــم ځــپــلــی ده ښــــــارونـــــو کـــې
پــښـــتــو ده ورکـــه رانـــه پــــــه د فــتــرونــــو کـــې
دا د ولــــس ژبــــه ده، دا مـــړه کــولــی نــــشـی
عبس خواری دی نه کړی ، دا څمـلولـــی نــشی
ولس ژونــدۍ ســاتــلــی ده خپــلـو منيځونو کې
پــښـــتــو ده ورکـــه رانـــه پــــــه د فــتــرونــــو کـــې
دا لــرو بــر پښـتـانـه، چـې راويــښ شـوی نـه وی
قـــامــی وحـــدت ګـلان چــې، را ټـوکـیـدلـی نــه وی
پـښـتـو بـه وی ، داسی غـلامـه سـیـاسـتـونـــو کـې
پــښـــتــو ده ورکـــه رانـــه پــــــه د فــتــرونــــو کـــې
ای د وطــن ځــوانــانـو ، نـنــګ په پښتو پکار دی
د خپل وجـود په خـاطـر، نــنــګ د ځــلـمو پکار دی
نسیم خــو وائــی دوی ئې نه پریږدی کورنــو کې
پــښـــتــو ده ورکـــه رانـــه پــــــه د فــتــرونــــو کـــې
سکول : ښوونځی{/slide}{slide= پـښــتـو}
هـــــــــــــم د دادا هـــــــــــم د بــــــــــابـــــــــــا ســـــــره ده
دغـــــــــه پــــښـــــــتـــو زمـــــــا او ســـــــــتـــا ســـــــره ده
پــــه تـــــول درنــــه ، ګــــړونـــه ډیـــــر دې پــــکـــې
د نـــــــــنـــــــګـــــــه ډکـــــــه د مــــــــــانـــــــــــا ســـــــره ده
پې ئــــې د پــــــت ، ښـــــې ئــــې ښـــــیـــګـــړی جـــوړه
تـــــــې ، ئـــــــې د تــــــــورې ، واو ، وفـــــــا ســـــــره ده
تـــــورې راغـــونــډ شـــول نـــن د نــــنـــګ پــــه ډګـــر
پـــــــښـــــــتـــو د نــــــنـــــګ او د حـــــیــــــا ســـــــره ده
مـــیـــــــنـــه نــــــســـــــیــم ورســــــــره ډیــــــــــــره لــــــــری
زمــــــا پــــــښـــتـو د پـــښــــــتـــونــــــخــــوا ســـــــره ده{/slide}{slide= حــوال}
د شــعر پــه ژبــه جـانــان راتــه داســتـان لـیـکـی
د کــور او کـلـــی راتــه داسـی بــیــان لـیـکـی
کــلـــــی مــــو وران کــــډه پــــه ســـر ګـــــرځــــــو
پـه خـــپـــل وطــــن کــــې در پــــه در ګـــــرځــــو
د بـــــــل د لاســــــه مـــــــســــــافــــــر ګـــــرځـــــــــو
د ظـلـم زور ، زیـاتــی حــوال هـم د ځـان لیـکـی
د کــور او کـلـــی راتــه داسـی بــیــان لـیـکـی
بـــعـــضــی ځــــوانــــان دی وطــــــن خــــــرڅــــــوی
پـــــه ذهــــن شـــــل دی خــپـل تــــن خـــــرڅــــوی
د پــــلار نـــیـــکـــه اوس مـســـکــــن خــــرڅــــوی
پخپل وطن کې اوسیـدل سخـت ګــذران لیکی
د کــور او کـلـــی راتــه داسـی بــیــان لـیـکـی
اخــــتــر چــــې راشــــــی مــــیـــلــــــی نــــه لــــرو
د مــــاشـــــومــــانـــــو جـــــــامـــــــی نــــــه لــــــــرو
هــــم قـــــربـــــانــــۍ تـــــه پــیــــسی نـــــه لــــــرو
دغـه قـیـصه د غـریـبـۍ پــدی شـــان لــیـکــی
د کــور او کـلـــی راتــه داسـی بــیــان لـیـکـی
دا پــــښـــتــونــــخـــــــوا ده لــــمـــبـــو نــــیــــولــــی
دی ځـــــان مــــرګـــــیــــو حمــــلــــو نــــیــــولـــــی
د پــــــردو واک دی پـــــــــردو نـــــــیــــولـــــی
ټولی خـبـرې مــا نـســیم تــه جـــانــان لیـکــی
د کــور او کـلـــی راتــه داسـی بــیــان لـیـکـی{/slide}{slide= د ژوند نغمه}
د ژونــــد نــغــمـه د فـــن ســــنـــدره شـــولـــه
اوس د هـــر څـــه نـــه ، بـــې خـــــطـره شــــولــــه
چــې هــم ربــاب سـیــتـار مـنــګــی پــکــې وی
دا د شــــپــلـــۍ ســــه مــخ پــــه بــــره شــــولــه
چـــې پـــه مـــیــن زړه کــې ئــې ځــای پــیــدا کــړ
دا د نـــــــــفــــرت نــــــــه مـــــــــروره شـــــــــولــــــه
دا چـــــې ولـــــــــس پـــــــه ژبــــــــه وغــــږیـــــده
دا د ولــــــــــس زړه نـــــــه خــــــبــره شـــــولــــــه
د پـــښـــتـــونــــوالــــی پــلــــــوشــــو ســــره هــــــم
حــــجـــرو دیــــرو کــــې لــــرو بــــره شــــولـــه
اوس د نــسیــم پـــښــــتــون نــــظـــر خـــپــره وی
دا پـــه هـــــــر ځـــــای کــــې مـــعــتــبــره شـــــولـــه{/slide}{slide= د حرکت سمبول}
د یــــــووالـــــی د فــکـــــرونـــــو ســــره مـــــل دی
زمــا یـــار زمـــا جـــانــان پــــه شــــان د ګـل دی
چــې د حـسـن د تــصـویــر د ژونــد سـپرلـی شـو
د ځـوانـۍ پـه وخـت زړښـت بـانــدې اور بــل دی
د خـپـل فــــن ســـره د مــیـــنـی پــه ګـــډون هــم
د ســـیـــالــــــۍ ډګـــــر کــــې دی هـــــم اول دی
دې د مــیــــنــی تـــــړون وکـــــړو د ښـــکلا ســه
هــر یــــو فـــکـــر د ژونــــدون ئـــې مــکــمــل دی
نــن ئـــې فــکـــر د عـمـل جــامــــی اغـــوســتــی
د مـــنــزل پـــه لـــور روان نـــن ئــې مـــزل دی
چـــې ســمـبــول د حـــرکـــت دی اوس غـــږیـــږی
نــسـیــم ســتــوري خــو جــوړ کـړی دا غــزل دی{/slide}{slide= پښتونخوا نوم}
د ګـل د خـوشـبوئي ســه د ښـکلا نـوم اخیسـتـل دی
زړګـــیـه لــیــونــیــه دا هـم ســتـا نــوم اخـیـسـتـل دی
شــوګــیـر تــه بـیـداری پـه لاره ډیـره مـسکـیـدلـه
بـیـدار ژونــدون لـپـاره د سـبـا نــوم اخـیـستل دی
وجـود زمـونـږ اختـیار د بل نـشـه کافـری سترګـی
د خـپـل وجـود اخـتـیـار مـو د حـیـا نـوم اخیستل دی
لـښـکــر د غـیـرتـونـو پـه مــورچـــلــو کــې ولاړ دی
په زور که په رضا وی د خپل ساه نوم اخیستل دی
ای عــقـلــه د ژونــدون راتــه نـغـمه د پـښتـو وایه
دی خپل وجود پښتون له پښتونخوا نوم اخیستل دی
نسیم ستوری د ځان سه نن مسکی مسکی خو کیږی
رنګونو د ښايست د پرمـخـتـیا نـــوم اخیستل دی{/slide} {slide= پـه مـیـنـه کـې ژونـد}
تل به په مینه کې ژوندی ئې دا ژونـدون کوه
غـــــــږ د پــــــښــــــــتــــون کـــــــوه
ژونـــــد ســـــــره مـــیـــــــنـــه بـــــــه زیـــــــاتـــــیـــږی
مـــیـــــنــــه د یــــــــــــو بـــــل نــــــــــه زاریــــــــږی
زړنـــــــــو تــــــــه لاری بــــــــــه لــــــــنـــډیـــــــږی
پـه میـنـه پــوه شـه د نـفـرت ځـینـی بـیـلـتون کوه
غـــــــږ د پــــــښــــــــتــــون کـــــــوه
چــــې د نــفــــرت نـــــــــه دی زړه تـــــــور شـــــــی
ژونــد بــه دې ، نـــور لا ښــه ســمــسور شــی
مــیـــنـــه هـــــــم ګــــوره کــــــور پــــــه کـــــــور شــــی
مینه شی ځوانه ، ځوانی مینی سـه تــړوون کــوه
غـــــــږ د پــــــښــــــــتــــون کـــــــوه
ســـپـــرلــــــی چـــــې زیـــــــری د ســـــــبـــا راشـــــــی
د ګــلــــــســــــتـــان ســـــه پـــــــه خـــــــنـــدا راشـــــــی
دغـــــــــه بــلـــــبــــلــــــــی پـــــــــه ګـــــــــــډا راشـــــــی
بیا خو ته فکـر ، د سپرلی پـدی نـښـتون کوه
غـــــــږ د پــــــښــــــــتــــون کـــــــوه
ډیــــــــــــوه پـــــــــــه لاس نـــــــســــــــیــــم روان دی
وطـــن پــــه لــــــــور فـــکـــــــر ئـــــــــې ځـــــوان دی
د ښــــــــــــــکـلاګــانـــــــــــــو نــــــــــن د وران دی
د ښـکلا زور دی پـدی مـیـنـه کې ژونــدون کـــوه
غـــــــږ د پــــــښــــــــتــــون کـــــــوه{/slide}{slide= لارښود}
دونیا یـو نـنـداره ده، د پښتون څیری ګریوان دی
په زړه د هر پښتون مو د وحدت دا یو ارمان دی
خوشحاله شۍ ملګرو د منـزل پـه لـورې درومـې
پښتون قامی وحدت په لور روان دغه کاروان دی
کاروان سه چې ملـګـري شـو مــنـزل تـه بـه رسیږو
دا لاره که ده سخته ، دی کاروان کې پروت توان دی
پښتون قامی وحدت لارښود افضل خان دی ملګرو
لارښود هم دپښتون قومی وحدت مخکی روان دی
نسیم هم د پښتون قامی وحدت کاروان سه درومی
مـنـزل تـه بـه رسـیـږی ځـکـه مـشر افضل خان دی{/slide}{slide= زما جونګړه}
ای د ښـــــايـــســت وطـــنـــه، تــــه ســــلامــــت اوســــی
بـــیــرغ پـــه ټــولـــه نــــړۍ، دی ســـتــا اوچـــت اوســی
پــــــه تـــــا کـــــــې غـــــرونـــــه شــــــتـــه دی
ډ ک ډک ســـــیـــــنـــدونــــــه شــــــتــــه دی
ښـــــکـلـــــــی ډاګـــــــونــــــــه شــــــــتــــه دی
تـــه ئــــې ټـــوټـــه دجـــنـــــت، هــــمــدا جـــنـــت اوســــی
ای د ښـــــايـــســت وطـــنـــه، تــــه ســــلامــــت اوســــی
د نـــــنــــــګـــــــیــــالــــــــو ســــنـــګــــــر ئـــــــې
د پـــــــښـــــــــتــــــــــــنـــــو ټــــــــــــغــــــر ئـــــــې
د هـــــــر پـــــــښـــــــتـــون ځـــیـــکـــر ئـــــې
تــــه ئــــې جـــونــګـــړه زمـــا، تـــه پــــه عــــــزت اوســـی
ای د ښـــــايـــســت وطـــنـــه، تــــه ســــلامــــت اوســــی
د افــــــــتــــــــــــخـــــــار شــــــــــمــــــلـــــه ئــــــــې
د پــــــــښـــــــتـــــــنــــو جــــــــــامــــــــــــه ئــــــــــــې
د لاروو دمـــــــــــــــــــــــــــــــــــه ئــــــــــــــــــــــــــې
دوشــمـن دی سـتـا پـه هـر ځـای ، تـل ملامت اوسـی
ای د ښـــــايـــســت وطـــنـــه، تــــه ســــلامــــت اوســــی
د مـــیـــــــروس خــــــــــان وطـــــــــــن ئـــــــــې
د بـــــاچــــــا خــــــــان ګـــلــــــــشـــــــن ئــــــــــــې
د صـــــــمـــــــد خــــــــان چــــــــــمـــن ئــــــــــې
د نــسیـم ســتـوري زړه کـې، بــه تـر قـیــامــت اوســی
ای د ښـــــايـــســت وطـــنـــه، تــــه ســــلامــــت اوســــی{/slide}{slide= خــدمـتـګار}
د وطـــــن پــــه جـــــګـــــو غـــــرونــــو یـــکـــه زار یـــم
ټــــپـــــه زه یــــم چــــې د مـــخــې پــه بــار بــار«۱ » یــم
چـې مــې غیږی تـــه یـــار راشــی خــوشــحــالــیـــږم
اوښــکـه نـــه یـــم چـــې د ســـتــرګــو نــه بـــې زار یم
نـــظــریــــــه مـــــې پـــــخـــــه شــــــوی نــــــه وچــــــیــږی
کـــه مـــــې ســــر لاړ شــــی، ولاړ پـــه ســـر د دار یــم
د قـــــامـــــی وحـــــدت پـــــه لـــــور ، بـــــه زه روان یــــم
قـــــام پـــــرســــت یــــم ، قـــام پـرســـتــو پــه قــطــار یـم
زه نــســیــم ســـتــوری د ژونـــد پــه هـــــر ډګــــــر کــــې
د پــښــتــو نـــاوی بــــــه ، تـــل زه خــــدمـــتـــګـار یـــم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱ ) څو څو ځلې ، ځو ځو واره{/slide}{slide= خوږ نعمت}
د دونــیــا د نــعـمـتــونــــو خــــوږ نـعــمــت دی
هـر قــدم لانـدې د مــور پـروت هـم جـنــت دی
حــســن ، مــیــــنــه ، عــقــل واړه مــکــمــل شــی
په رښتـیـا د مــور دوعـا کـې پـروت حکمت دی
د مـــور مـیـنـه پـلـــوشــــې د ژونـــد خـــوری کــړی
پـــلــوشـــــې د مــــور د مــیــنـې لــــوی دولـــت دی
کــه د مــور خــــدمـــت تــــه مـــلا وی چــــا تـــړلـــې
پـــه ژونــــدیـــنــې جــــنـــتـي د دی قــســـمـــت دی
مــور سـه مـیــنـه مـکــمـل د زړه تــصـــویــــر کــړی
بــــغــــاوت د مــــــور د مـــیـــــنـــی هـمــاقــــت دی
پــاکــی میـــنــې پـښتـنــې مـــور غــیـږ تـه راشـه
پښــتــنې مــــور پــه جــولــۍ کــې تــل راحــت دی
پـــه خـــــوږه جـــرګـــه د مــــور مــــړېـــــدل نـــشـتـه
پروت د مــور مـیـنه کـې هـر یــو لـوی صـفـت دی
ســتـرګــې پــټـــې پــه بـــڼـــو زړه خــو دمــه شــی
د مــور خــولـی نــه ، پــه لــولــو کــې کــرامــت دی
دا بـیـداره ځــوی تــــه نـــاســتـه تــر ســـحـــره
شـپـه شــوګـــیـر د مـــور د مـیـــنــی مـحـبـت دی
پـــت ژونــدون او د بـــچـــی ســر لـــوړېــــدل دی
مـور د خــولــی نــه پــه دوعـا کې لـوی عـزت دی
د مــور مــیــنـه خــوشــحــالـتــیـا زړګـــی تــه راوړی
زړه دمـــــه د مــــور د غـــیــږ ې دا بـــــرکــــت دی
ســتـرګـــی مـــه خـــو پـــټـــوی د قـــلـم اوښـکــو
د نسیـم ســتـوري ویـــــنــا کـــــې صـــداقـــــت دی{/slide}{slide=جنازې}
د ظـــــلـــم زور زیـــــاتــــــي لـــمـــــبـــې ښـــــــکـارې
دا ګــــنــهـــګـار چــــــې دوې وژلـــــــی نــــــــشــــی
د بــــــــــې ګـــــــنــــاوو هـــــــــدیــــــــــــرې ښـــــــکـارې
چـــې ئـــې وجـــــــود بــــانـــدې تــــیـــری وشــــو
وړی مـــــاشـــومــــــې بــــــې اســـــــری ښـــــــکــارې
دا د غـــــــــــــلام ژونــــــــــدون غــــــــــلام دور
د عـــــــدالــــــت ســـتــرګــی ړنـــــــــدې ښـــــــــکــارې
نـســـیــمه ســــــتــوریـــه ، زمـــــــونــــږ هـــیـــواد کــــې
د پــیـــــغــلـــــو جـــــنــو جـــــنـــازې ښــــــــــکــارې{/slide}{slide= }
ای ښـکلـیـه ستـا د حـسن پـلــوشــی بــه مسکیدی
ستا سـترګــو پــښــتـنـو کـې بــه د ورایـه ځـلـیـدی
یو ټـال دی پـکــې جوړ کړو ښه د میـنـې مـزیـدار
د مـیـنـې پـه ټـالـۍ پــه زنـګــیـدو بــه خــوریــدی
سـجــده د عـبـادت وه تــا د میــنـې کــړه یــاري
د مـیــنـې عـبـادت کــې دی سـجـدو تــه ټـیټـیــدی
انـګار د مـحــبــت ؤ سـره لـمــبه شـولـه د میـنـې
د مــیــنـې سـره لــمــبـه وه پــه لـمـبــو بــه ســـوزیـــدی
بــنــډار د عــاشـــقـۍ ؤ د میــنــې پـه انــګـړ کـې
د مـیـنـې دی انــګــړ تــه پــه راتــلــو نــه مــړیــدی
د مـیــنـې پـــیـمـانــه وه د نسـیم سـتـوری په لاس
پـه تـول د مـیـنـې تــول ؤ پـه تــولــو بــه زیـاتـیـدی
دلته ئې په غږ کې واورۍ
http://de.youtube.com/watch?v=MzZ4aLd5q4E&feature=related{/slide}{slide= اختر}
راځه ښکلـی اخــتــره ولـــســو تـــه مـــبـــارک شــــه
دی دنګو دنګـو غـرونـو او درو تـه مـبارک شــه
اختره خوشحالی ئې کــه پــیــونــد د دوو زړونــو
نــفــاق تـه ورکـه وی د وطن شـپـو تـه مبارک شه
اختره خوشـحـالی ئــې تـــا راوړی هـم مـیـلـی دی
مـیـلــی او اخــتـرونــه لـــوی وړو تــه مـبـارک شــه
اختره خوشحالی ئې په جـونـګــړه د پښـتـون کې
د لوی پښـتونـــخــوا دې پــښـتــنــو ته مبارک شه
اختره خوشحالی ئې د نسیم خــورو وږمــــو کــې
په هر ځای چې پښتون وی ته هغو ته مبارک شه{/slide}{slide= د سندرو ګلستان}
دغه ژونــدون چــې یــو نـیمګــړی شــان ارمــان يـادیـږی
سـتــا پــه کــوڅــه کــې ډلــی ډلـی عــاشــقـــان یـــادیـــږی
چــې د ګـلــونــو ګـيـډی راوړی مــعـشـــوقــه عـاشـق تــه
کــه دی بــوډا وی ، تـل عمـری بـــه دغـه ځـوان يــادیــږی
چـې عـاشــقـان په کې راجمعه ټــول ، ټـولی ټــولـی شــی
دا پــښتـونــخــوا خــو د ســنــدرو ګـلــسـتـــان يــادیـــږی
چـــې ئـــې دیـــــدار د تـــورو ســتـرګـــو د لــیـلا کــولـــو
دا قیس داستان کې،په مجنـون څیری ګـروان يـادیـږی
د بــــڼــو لانــدی اشــــاره مــه کــړه نیازبـــیـــنـی پـيــغـلـی
دغـــه عـاشــق خــو ســتـا رهــبـر د دی کــاروان يــادیــږی
چـــې د کــاروان ســـــره مــلـګــری شـــو نســیـــم ستوری
دا کــاروانـیــان د پـــښــتونـخــوا ټــول مـیـنــان یــایــږی{/slide}{slide= د ادب کـور}
لـــــــرو بــــــــــر رابـــــــــانــــــــــــدی ګـــــــــران دی
خــــپــل کـلــــچـــــر« ۱ » رابــــانـــــدی ګـــــــــران دی
چــــــې د قــــام پـــــه مـیــــــنـــــه مــــــســـــــت وی
هــــــغــــــــــــه ســــــر رابــــــــانــــــدی ګـــــــــران دی
تــــــل ئـــــــــې خـــــاوره د نـــــــنـــــــګ ډکـــــــه
خــــــــــــړ خــــیـــــبر رابــــــانــــــدی ګـــــــــران دی
د ا دب دی ښــــــــــــــکــلـــــــــــی کـــــــــــــــــــور
پـــــېـــــــــــښــــــــور رابـــــــــانـــــــــدی ګـــــــــران دی
دا زمــــــــــــــــــــــا د نــــســــــیـــــم کــلــــــــــــــــی
خـــــپــل تــــــنـــر رابـــــانـــــــدی ګـــــــــــران دی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱ ) کولتور{/slide}{slide= غزل مـه ليکه}
زمـا د خــوږ زړګـی ارمـانــه تـه غــزل مـه لـيـکــه
راشــه تـه تـیـر شــه د خــفــګـانــه تــه غـزل مــه ليکـه
چـې دی رسـوا د تــورو زلـفــو پـه ټــال وځــنګلى
د تــورو زلــفــو بــنـديــــــوانــه تــه غــزل مـــه لـيـکـه
چـې مـې دا سری شونـډی دا ستا پـه انـنګو پریوتـی
زمــا د اوښــکــو قــدردانـه تــه غـزل مـــه ليــکـه
د خــلکـو سـترګــی در پــسی دی د نـظره بـه شـى
لوګی لوګی شـمـه لـه تـا نـه تــه غــزل مــه لــيـکــه
دا فـاصـلـی زمـا او ستـا پـه منـيځ کـې چـا راوستی
د بـيلـتون خـونه دی شی ورانه ته غـزل مه ليـکـه
نن د پـښتـون قـامی وحــدت زیـری خـو تـا راوړ ی
ای نسیم ستوریه پــه مـا ګـرانـه تـه غـزل مـه ليـکـه{/slide}{slide=د لیک لوست ژبه}
د غــږ د ژبــې نــه ، د لـــیـــک ژبـــه پـــخــه ده
د لـیــکـــوالانـــو د خــــولــی وتــی دا قـیـصـه ده
چــا چــې لیــکلــي کـتـابـــونـــه ، ژونــــدي بــــه وي
د ولس زړه کې به تـل پـاتـی ، خـونـدي بـه وي
دا ئــې خــپــل قـام تـــه پــریښودلی خــزانــه ده
د لـیــکـــوالانـــو د خــــولــی وتــی دا قـیـصـه ده
لیک دی ژوندی ساتي دونیا کې ، ژوندی به ئې
تــاریـخ به ویـاړی په تـا ګــوره هـر ځـای بـه ئــې
مــعــنــوی پــانــکــه ده چــې قـام ســره پــرتــه ده
د لـیــکـــوالانـــو د خــــولــی وتــی دا قـیـصـه ده
څوک چې د لیک پـه ژبـه قام ته ، خدمـت کــوی
د خپل وطـن پـه خـاوره ، هـر وخـت غـیـرت کوی
دا د مــشـرانــــو د غـــیـرت یـــوه شـــمــلــه ده
د لـیــکـــوالانـــو د خــــولــی وتــی دا قـیـصـه ده
قـلـمه ویــښ شــه، زر پـاڅـه ! رنـګـونـه جـوړ کړه
زمـــا د ګــوتــو پــه زرو تـه ، لـفـظـونـه جــوړ کــړه
ســـتـا د رنـــګـــونـــو جـــوړه دلـــتــه نـــنــداره ده
د لـیــکـــوالانـــو د خــــولــی وتــی دا قـیـصـه ده
رنګونه ټول خـو کـړه راټـول ، ښـکلا جــوړه کـړه
لفـظونـه جمعه کـړه پـه تـول ، رڼــا جــوړه کـړه
پــه میــنــه ګـــوره ، د پــښـتــو تــلـه درنــه ده
د لـیــکـــوالانـــو د خــــولــی وتــی دا قـیـصـه ده
جـوړه د مـیـنـی یو نغمه ده ، غـــوږ شــه ورتــــه
په مـیـنـه دا دونــیـا درنـه ده ، بــرګ (۱) شــه ورتــه
د نسیـم سـتـوري د لیـک لـوسـت ژبــه خـــوږه ده
د لـیــکـــوالانـــو د خــــولــی وتــی دا قـیـصـه ده
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱ ) په زېر کتل، نیغ کتل، مخامخ کتل{/slide}{slide=شیطانان}
راځـی چـې حــج تـه لاړ شـو شـیـطـانـان په کاڼـو ولـو
چې قـام څوک خـرڅـوی هـغـه مشران پـه کاڼـو ولـو
درشـل د پښـتـنـو تـه چـې پـه بـد نـظـر کـتـه کـړی
بـاچـا کـه د جـهـان وی دا انــسـان پــه کـاڼــو ولـو
بـیـلـتـون ســره چـې مــل وی د نــفـاق اور بـلـوی نـو
دی خـپـلـه کــه جـانـان وی دا جـانـان په کـاڼــو ولو
چې مخامـخ دا سـتـا وی پشیشاه چې د بـل چـا وی
هـمـدا مـــنــافــقـان خـــو د جــهــان پــه کـاڼـــو ولـو
ستا کړی کار چې اخلی او دعوه پری د خپل ځان کړی
راځـۍ د داسـی خــلــکـو خـو ایــمـان پـــه کاڼــو ولـو
د بـــل ډول تــه ګـــډیــــږی او د خــپــلـــه ډولــــه لــــری
نـسـیـم سـتـوریــه راځــه دا غــلامــان پــه کـاڼــو ولـو{/slide}{slide= خرڅ شوی ذهن}
ذهنونه ئې خرڅ شوی د بل لاس د دوی ګریوان دی
دا ځــــــــــکــــــــه وطــــــــــن وران دی
خندا په شونډو نشته عقل موج ورته حیران دی
دا ځــــــــــکــــــــه وطــــــــــن وران دی
قــــــــطــــار پـــکــــــــې ګــلــــــــونــــــــــه
ول ول پـــــکـــــــــې ټــــالــــــــونـــــــه
سـیــــنــګار ؤ پـــــکـــــــې زړونــــــــه
چې ذهن ئې بندیوان شو اوس ولاړ په تش میدان دی
دا ځــــــــــکــــــــه وطــــــــــن وران دی
احــــساس ئـــــې ژوبــــــل شـــــــوی
ځــــــــــوانــــــی ئـــــې د بــــل شـــــوی
پــــــــردي نــــــه دي خـــپـــل شـــوي
چې خپل وجود پردی کړی عقل مینی ته تاوان دی
دا ځــــــــــکــــــــه وطــــــــــن وران دی
ذهــــــنــــونـــه ئــــــې د بـــــــل چــــــــا
ســــوچــــونــــــه ئـــــې ټـــــول د غــــــلا
خـــــوبـــــــــونـــــــه ئـــې بــــــې مــــانــــا
سینګار وطن ئې وران کړو د دوی فکر بندیوان دی
دا ځــــــــــکــــــــه وطــــــــــن وران دی
دوی قــــــام دوکـــــــه کــــــــوی نـــــــو
ګـلـــــــــــــــونـــــــــــــــه رژوی نـــــــــــــــــــو
ذهـــــــــنــــونــــــه خـــــــرڅــــــــوی نـــــــو
خپل ذهن ئې غلام دی بل غلام ژوندون ئې ځان دی
دا ځــــــــــکــــــــه وطــــــــــن وران دی
ځـــــوانــــی ټــــولـــــــــه تـــــبــاه کـــــــړه
پـــــه لاس ئــــې د بـــل چــــا کـــړه
د خـــــلـــــــکـــــــو د خــــنـــــدا کــــــړه
نسیم ستوری خو وائې دی بــنــدی د بل انـسان دی
دا ځــــــــــکــــــــه وطــــــــــن وران دی{/slide}{slide=د ښکلا اختر}
ای د ښــــــــــــــــــــــــــــــــــــــکـــــلا اخــــــــــــتـــــره
د خــــــــوشــــــــــحـــــــــــــــالـــتـــــــــــیـــــا اخــــــــــــتـــــره
ځـــــــــــــــان ســــــــــــــــــــره مــــــــیــــــــــــــــنــــه راوړه
د رنـــــــــــــــــــــځ دوعـــــــــــــــــــــــا اخــــــــــــتـــــره
زړونــــــــــــــو تـــــــــه غــــــیـــــــــــــږه بـــــــــــــه شــــــــو
واوره زمــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا اخــــــــــــتـــــره
ټـــــــــــــــــول مــــــــــــــــرور زړونــــــــــــــــــــه کــــــــا
راتــــــــــــــــــه پــــــــــخــــــــــــــــــــــــلا اخــــــــــــتـــــره
لــــــــــــــــوی وړو تـــــــــــــه شــــــــــــــــــــه نــــــــــو
مــــــــــــــــــبــــــــارک بــــــــــــــــیـــــــــــا اخــــــــــــتـــــره
تـــــــــــــــوری تــــــــــــــــیـــــــاری د وطـــــــــــــــــن
تـــــــــه کــــــــــــــړه رڼـــــــــــــــــــا اخــــــــــــتـــــره
د یـــــــتـــــیــــــــــمـــانــــــــــــــــو اوښــــــــــــــــــــکـــــــــــــی
کـــــــــــــړه هــــــــــــم صــــــــــــفــــــــا اخــــــــــــتـــــره
ژړا تـــــــــــــه ئـــــــــې مــــــــــــه پـــــریــــــــــــږده
ورکــــــــــــــــړه خـــــــــــــــــــنــــــــــــــدا اخــــــــــــتـــــره
تــــــــــــــــه لــــــــــــــوپـــــــــټــــــــــه د پـــیـــــغـــــلــــــــــــو
شــــــــــــــه د حـــــــــــــــــیـــــــــــــــا اخــــــــــــتـــــره
پـــــــــــــه کـــــــــــــــور او کـــلــــــــــــی راشــــــــــــــــه
تــــــــــــــــــه خـــــــــــــــامـــــــــــــــخـــــــــــــا اخــــــــــــتـــــره
د نســـــــــــــــیــــم ســـــــــــــــتـــوري مــیــــــــــــــنــــــــه
تــــــــا کـــــــــــــــړه رســــــــــــــــوا اخــــــــــــتـــــره
تــــه خـــــــــــــوشـــــــــــحــــــــالـــــــی راوړه هـــم
پــــــــــه پـــــــــښــــتـــونـــــخــــــــــــــــوا اخــــــــــــتـــــره{/slide}{slide=پښتنې دود}
تاسو تیری مـه کوی ، مــونــږ خــپـلـــواکـــی غــــواړو
د ازادۍ ســــره تــــل ، دود پـــښــــتــــنـــې غــــواړو
زاړه واړه او ځــوانــان ، بــه ټـــول فــکـــرونـه وکـړو
د خــپــل وطــن پــه خــاطــر ، بــه نــوښـــتــونـــه وکـــړو
ټــول پــه مـــرکــز بــه یــو ، مــونـــږ اتــــــڼــــونــه وکــړو
د ګــاونـــډی ملــکــــونـــو ، ســـره دوســـتــې غـــواړو
د ازادۍ ســــره تــــل ، دود پـــښــــتــــنـــې غــــواړو
د د وستۍ مزی ټیـنګ کـړی ، په دوشمنۍ څه کـوی
نـــفـــاق دی کــډه واخـــلــې ، په تــربـګـنـۍ څـــه کـوی
بــې اتـفـاقې پــه ملـک کـې ، په بـدمـرغـی څــه کوی
ورونـــو قــامـــونـــو ســـره ، مـونــږ ورورلــې غــواړو
د ازادۍ ســــره تــــل ، دود پـــښــــتــــنـــې غــــواړو
راځـۍ چـې یــو شــو ورونـــو ، دا د بـــابـــا«۱ » ویــنـا ده
قــا مــی وحـــدت حـــاصـل کــړو ، دا د لالا«۲ » ویــنـا ده
ژبـــــــه د قـــــــام نـــــــښــــه ده ، دا د دادا«۳ » ویـــنــا ده
د نـــــورو ژبــــو ســـره ، مـــونــــږه ســـیـــالـــې غـــواړو
د ازادۍ ســــره تــــل ، دود پـــښــــتــــنـــې غــــواړو
ذهــن غــلام دې ورک شې ، قام ته خـدمــت نه کوی
نســیــمــه ګـــوره ورتـــه ، ژونـــــد د عــــزت نـــه کــــوی
اعـتـبار پـــه تـــه ونـــکــــړی ، دی حـــرکــــت نــه کــوی
ذهــــــنـــې غـــلام لـــــره مـــونـــــږ ، دا ازادی غـــواړو
د ازادۍ ســــره تــــل ، دود پـــښــــتــــنـــې غــــواړو
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱ ) ارواښاد خان بابا عبدالولی خان ( لا به یو کیږو کنې ورکیږو)
۲ ) خان محمدافضل خان لالا (پښتون قامی وحدت زمونږ قانونی حق دی )
۳ ) ارواښاد ډاکتر کبیر ستوری (چا ويل تش د پوهیدو نښه ده ژبه د قام د پيژندو نښه ده ){/slide}{slide= د سند سولی لمر}
ای د سـولـی لـمـره پـاڅـه پـاڅـه اوس راخـیــژه ته
وغــړوه سـتـرګــی پـــښـتـــنــو پـه سـر ځــلـیــږه ته
ای د سـولـی لـمـره دا وطـن مـې کـنـډواله شـولـو
کاڼــې بـوټـۍ ژاړی ژونـد د مرګ په حواله شولو
تـه رنــګــیـن سـحـر شـه او پـه سـولـه وغــږیـــږه تــه
وغــړوه سـتـرګــی پـــښـتـــنــو پـه سـر ځــلـیــږه ته
ای د ســولــی لـمره د بــاچــا خــان نــظـریـه راوړه
مـونـږ لـه کـه راوړي نـو ، دغـه ډکـه پـیمـانـه راوړه
شه د پښـتونـخـوا بــیـرغ نــړۍ پـه سـر رپیږه ته
وغــړوه سـتـرګــی پـــښـتـــنــو پـه سـر ځــلـیــږه ته
ای د سـولـی لمره سندریـز شانـتـی ماښـام جوړ کړه
ته هم توری شپی ته رڼا ورځ سبا پیغام جـوړ کړه
ويښ کړ ه وده زړونه په ويښ زړونو کې خندیږه ته
وغــړوه سـتـرګــی پـــښـتـــنــو پـه سـر ځــلـیــږه ته
ای د سـولـی لـمـره د بـــابـــا فـخـری افـغـان نـاره
ځـان ســره تـه راوړه د هـغـه اعظیـم انسان نــاره
سوله ســوله راوړه زمـونــږ زړونــو کې وسـیـږه تــه
وغــړوه سـتـرګــی پـــښـتـــنــو پـه سـر ځــلـیــږه ته
ای د ســولــی لمـره پــوهــه لاړه اوس جنګونو کې
ورکـه شـوه پښـتـو ژبـه ښـونځـي او دفــتـرونــو کــې
ته په پښتو سیوری شه په سر بانـدې ودریــږه ته
وغــړوه سـتـرګــی پـــښـتـــنــو پـه سـر ځــلـیــږه ته
ای د سولی لمره طبیعت راته زرغون که اوس
خپل خاوره ، خپل اختیار په لاس کې دپښتون که اوس
جـوړه خوشحالې کړه زمونږ مخکی بیا نڅیږه ته
وغــړوه سـتـرګــی پـــښـتـــنــو پـه سـر ځــلـیــږه ته
ای د سولـی لـمره نسیم ستوری انـتـظـار دی سـتـا
بل خوا ته وګوره ټول پښتون ولس دی یار دی ستا
ته د ژونــد رڼــا ئــې د مـرګـی نـه مــه ډاریـــږه ته
وغــړوه سـتـرګــی پـــښـتـــنــو پـه سـر ځــلـیــږه ته{/slide}{slide=د میـنـی پـلــوشـی}
چـــې د مــیـــــنـی مــحـــبــــت نـــه مــې جـــوړ کـــــور دی
رقــیـــــبـــان دی راتــه ســـــوځــــی حـــال ئـــې نـــــور دی
پـښـتـونــخـــــوا زمــــا لـــيـــلا زه ئـــې مــجــــنـــون يـــم
زمـــــا زړه کـــــې د پــــــــښــــتـــو د مـــیــــــنـــې اور دی
کــه هــر څــو ئـــې دښــمــنــان پـه کـــرښـــو بــيــل کــړی
لـــرو بــــــر پـــښـــتــانــه يـــو دی یــــو ئـــــې کــــور دی
د مــــنـــګـــی او د ربـــــــاب نــــغـــــــمــــی غـــــږیــــــږی
راتـــه ښــــکاری پــــه حــجـــره کې ټــنـــګ ټـکـــور دی
پلوشــې د مــیــــنــې هـــره خـــوا تـــه خــــورې شــــوی
د نســیــم پـــه دې راتـــلـــــو کـې دومـــــــره زور دی{/slide} {slide= دجهان په نقشه}
په ژوند نن خوشحالې ده چې دا نوم رسمې اعلان شو
د میـنې ګلستان کـې دغـه نــوم مــو د خپل ځان شو
زخمې زړګی د قام شو په دې نوم باندې ټکور اوس
ژوندون د خپلواکۍ کې چې دا نوم د خپل جانان شو
نــېـکـمـرغــه دا نــامــه ده مـــبــــارک او بــخـــتــوره
ښـایـست ښـکلا ګـډیـږی محبت کور هم ودان شو
جـونـګـړه د پښـتـون تـل د تـاریـخ پاڼې عـنوان هـم
قامونو سره سیال شو چې دا نوم د زړه درمـان شو
تړون د محـبت ؤ پښـتونـخـوا نـوم چـې رسمې شو
په نوم د خپلې خاورې تل خپل نوم هم ترجمان شو
نسیم ستوري به تل هم په خـوبـونــو کـې لـیــدلــه
د خوب لیدل رښتیا اوس په نقشه کې د جهان شو{/slide}{slide= بختور}
چــې ولاړ هــر څــوک پـه نــنــګ او پـه وفــا وي
د قــــلـــم فــــــولادي تــــــوره ئـــې تــر مــلا وي
ســـوچ ئــې ښـــه را زړور شــــې مــیــنــه واخــلــې
نــوښــتــګــره ئــې د عــشــق سـیــنـګـار دونــیا وي
پـتــمــنـد ژونـد چـې رښتیـانـی د ژونـد بـاچـا کړی
واک اخـتـیـار د خـپــلــې خـاورې د دوی سـاه وي
افــتـخـــار ئــې د ځـــوانـــې تعــبــیــر پــــوره کـــړی
کـــه بــــــوډا وی دی روان هـــــم پـــــه امســـا وي
د لـــفــظــونـــو تـصــویـــرونــه نـــور ښــايســتـه شــی
چــې جــانــان ســره هــم دوی پــه مـــشــــغــولا وي
بـــخــتـــور هـــــغــه ســــړی دی نـــســیــم ســــتــوریـــه
چــې د خــولــی وتـلــی لـفـــظ ئـــې د مـــانـــا وي{/slide}{slide= رحمان بابا}
بابا د ژوند هر یو مذهب هر یو قانون وده دی
د ژونـــــــــــــد ســــــمــــون وده دی
د غږ په وخت کې زمونږ ذهن د ژوندون وده دی
د ژونـــــــــــــد ســــــمــــون وده دی
دا چـې پـښـتـون ژبـه لـر ی خـو خـوزولـی نــشی
غیرت لری خو خپل غیـرت راپـارولی نـه شی
د لیونۍ مینې د اوښکو خپل جنون وده دی
د ژونـــــــــــــد ســــــمــــون وده دی
بابا د وخت دا ظالمان مو نه پریږدی په ګلشن
اوس خو لا څه کې چې مزار دی ورانوی له وطن
د وطن غیږ کې د وطن هر یو مجنون وده دی
د ژونـــــــــــــد ســــــمــــون وده دی
ای د سپـیڅـلــی پــاکــی مــیــنـې تــرجـمـانــه بـابـا
دا ستا مزار باندې تیری وشـو ای ګـرانـه بـابـا
دماغ او روح محور مرکز څه د پاڅون وده دی
د ژونـــــــــــــد ســــــمــــون وده دی
ای د بــهــادر کلــی بــهـادر او نـنـګـیـالــی شـاعره
ای د خوږی ژبې پـښــتو ای تــوریــالـی شــاعــره
شــعــور غیـرت او د فطرت هر یو مضمون وده دی
د ژونـــــــــــــد ســــــمــــون وده دی
دغه احساس به مونږ ته څوک راکړې چې تا وګټو
دا ستا شهید مـــزار شهیـده خـــاوره ســاه وګـټــو
ګـنـې قـسـمـت زمـونـږ د فـکـر ښـه زرغـون وده دی
د ژونـــــــــــــد ســــــمــــون وده دی
څـو چـې قـامـی وحـدت راغلی نه وی خوار به ګرځو
ای نسیم ستوریه خپل وطن کې بې روزګار به ګرځو
وحـدت د زړنــو حـقـیـقـت نــوم د پښتون وده دی
د ژونـــــــــــــد ســــــمــــون وده دی{/slide}{slide= نوی کال}
نــــــــــوی کـــال پـــــــدی خــــــــــبـــر دی
پــــه چــــا غـــم پــــه چــــا اخــــتـر دی
دا هــــم بــــــیــا کـلــــــی تـــــــــه راغـــــــــی
ددی کــلـــــــــــــی زړه پـــــــــرهــــــــــــر دی
مــیـلــــمــــستـیـا بــــه ئــــــې ښـــه وکــــړو
چــــې راغـــلـــــــی مــــــــو پــــــــه ور دی
دســــــتـرخـــــــوان د پـــــښـــتـــــنــــو هــــم
پــــه جـــهـــان د ټــــــــولــــــــو بــــــر دی
هــــــــم ســـپـــرلــــې د ســـرو ګـلـــــــــونــــــو
رالــــــیــــــږلــــــی خــــــپــــل رهـــــــبــــر دی
خــــو پــــښــتـــون پـــه خـــپـلـه خــــاوره
بـــې اخــــــتـــــیــــاره در پـــه در دی
چـــــې ســـپـــرلـــی ورتــــه خـــــنـــدیــــــږی
هــم ئـــې زړه د مـــیــنـــې ســــپـــر دی
خــــو افــــســــوس پــــــــه دی خــــــــبـــره
بــــې اتــــفـــاقــــــــه ئـــــــې نـــــــظـــر دی
خـپلـه ژبــه چـــې څــــوک پـــــــریــــــږدی
لــکــه مـــات ئــــــې خــــــپـــل وزر دی
چـــــې د بـــــل ډول تــــــــه ګــــډیـــــږی
دا لـــښـــکــــــر د بــل لـــښــــکـــــــر دی
حــــقـــیـــقـــت ئــــــې دربـــیــــــان کــــــړو
دا شـــاعــر تــیــر لــه خــپـــل ســـر دی
دا نســیــــم ســـــــتـــوری مـــلــــــګـــــــرو
پــــه کــــونـــــړ کــــې د تـــــــنــــر دی{/slide}{slide=د سبا پلار}
د ژورې ســــــــــــــــــاه مــــــــــــالــــــــــــــــیــــــــــاره
بـــــخـــــــــــــــــــــتــــــــــــور د ســــــــــبــــا پـــــــــــلاره
د ژونــــــــــــــدون رڼــــــــــــــــا ده ورکـــــــــــــــــــــــه
شــــــــوه د عــــــشــــــق دونــــــیـــــا بــــــیــــــمـــاره
د بـــیـــــــــګـاه د خــــــــــــوب تـــعـبـــــیــــر نــــه
ورخــــــــــطــــــا ورخــــــــــــــــــــطــــــا ښـــــــــــــــــــــــاره
شـــــــــــــی پـــــــــــــوره بـــــه ارمـــــــــــان کــلـــــــــه
نـــــــنـــګ نـــــــــــامـــــــــــوس حــــــیــا بـــــــیــــــداره
بـــــــیـــــــــــــدارتـــــــوب او زلــــمــیـــــــتـــــــوب تــه
شــــــــیــن اســــــمـــان ښــــــکــلا ســیــــــــنـــــګـــاره
تــــه نــــشـــــه نـــــشـــــه ژونـــــــــدون شــــــــــه
کــــــــــــــــــــر د ګـــــــل د وفــــــــــــــــــا یـــــــــــــــاره
د ښـــــــایـــــــست د نــــــیــــــمــــو شــــــــپـــو نــــه
یــــــــــو ټــــــــپــــــــــه رڼــــــــــا هــــــــوښـــــــــــــیـــــــــاره
نــــــور د ځـــمکـــــی پــــــه ســـــــر ولـــــــــیـــږی
فـــــــــــــــن د زړه مـــــــــســـــــــــکا قــــــــطـــاره
د ځـــــــــــــوانــــــــۍ ســــــتـــــرګــــــــې راويـــښــی
د وطـــــــــــــــــــــن هــــــــــــــــــــــوا تـــــــــــــــــــیــــــاره
د تـــــــــــــقــــــدیـــــــر د زولــــــــــــــــنــــــــو نــــــــــــه
جـــــــــــــــــوړه کــــــــــــــــــــړی ده تــــــــــــــــــا لاره
د بــیــلــتـــون پـــــــه کـــــور دی شـــپـــه کـــــــړه
مــیــــــــــــنــه شـــــــــــوه بــــــــــــــــــیـــا ځـــــــــــــلاداره
نسـیم ســــتـوریـــه مــــــــــــرګ او ژونـــــــــد تــــــه
دا کــــــــیــــســه ســـــــــــتـــــا مــــــــــــزیـــــــــــــــــــداره{/slide}{slide=مور}
مــورې دا سـتـا د پــښو لانـدې چې جـنــت نومیږی
مـوسـکا د زړه د خوشحالتیا کې حقـیـقت اوسیـږی
مـــورې دوعــا نه مې هیـر نـه کـړی ستا بـچـی یـمـه زه
دا سـتـا په غـیــږه کې لـوی شـوی اوس زلمی یمه زه
دا ستا دوعا باندې د ژوند مې ټول عـزت جوړیږی
مـوسـکا د زړه د خوشحالتیا کې حقـیـقت اوسیـږی
د ژونـــد ډیــوه د غــیر ت ویــنــه بــخــتــوره شــولـه
ســتـا د دوعــا پـه بــرکـت دا هـم معـتـبـره شــولــه
د ښکلا فکــر د رنګــونــو اوس دولـــت ډیــریــږی
مـوسـکا د زړه د خوشحالتیا کې حقـیـقت اوسیـږی
شعور د ژوند د ښکلاګانـو چـې ښـکلا پیدا کړی
د ژونـد هـیـنـداره بـې تکلیفه تـوره شپه سـبـا کړی
د ګـونـګـی ژبـې په لـمن کـې اوس غـیـرت زنګیږی
مـوسـکا د زړه د خوشحالتیا کې حقـیـقت اوسیـږی
د انـتـظـار شپـه چـې سـلـګــو وه هم نیــولـی مـورې
ستا په دوعا بانــدې دا شپـه هم سـبـا شوی مورې
مورې د زړه ټولـو پــردو کـې اوس راحــت ټولیـږی
مـوسـکا د زړه د خوشحالتیا کې حقـیـقت اوسیـږی
د مـــیــړنــــو میــنــه چــــې څــڼــې د اوربــــل جــوړوی
د قام بچې چـې د قـامـې وحـدت مورچـل جـوړوی
سـتـا د دوعــا پــه ګـریــوان میـنـه محبــت زیـاتیږی
مـوسـکا د زړه د خوشحالتیا کې حقـیـقت اوسیـږی
دا ستا د خولې دوعا د ژوند مې تنـابـونه اوږدۍ
تــقــدیــر د سـاه د ښـکلاګـانـو سیـنـګارونـه جــوړۍ
خوب د ژوندون د پلوشو کې مې نعمـت ټـوکـیـږی
مـوسـکا د زړه د خوشحالتیا کې حقـیـقت اوسیـږی
خوبونــه ټــول مـې د ژوندون ستا په دوعا سمیږی
د نسیم ستــوري زړه کې میــنـه او وفــا غــوریــږی
د خـوږ نعــمـت د نوښــتـونو خپل قسمت ویښیږی
مـوسـکا د زړه د خوشحالتیا کې حقـیـقت اوسیـږی{/slide}{slide=ګیدړ}
خــوب نــه جـګ شـــوم د بـــام ســر تـه وخـتـمـه
د ســپــوږمــــۍ ســــتـــورو رڼـــــا تـــه کــیــنــاستــمــه
چــې قــلـــم کــاغــــذ د جــــــبــه مــــې رواخــیــست
پـــه تـــــکـل د شـــاعـــــرۍ یـــــم څـــــــه لـــیـــکـــمـه
چــې مـې ذهــن تــه یـــو ښــکلــی فـکــر راغـی
مــا ویـــل اوس بــه تـــری غـــزل ښـــــه جـــوړومــه
پـدی ســاعـــت کــې د زمــریـانــو شـور مـا شـور شـو
زر خــــامــــوشـــه د دوی ســـیــال تـــه غلــی شـومـه
زمــــرو پــــــه ویــــــنــــو ســـری د ګـــــیــــدړ داړی
ډیــــــر حــــیــــران ورتـــــــه د ورایـــــه ودریــــدمـــه
کــتــه پـــورتــه مــې هـــم ډیـــــر ورتــــه کـــتــلــی
پــه کـــیـــسـه د داړو هـــــیــڅ نـــه پــــوهــــیـــدمــــه
نــاڅـــــپــی راتـــه ګــــــيــدړ داســــی ګـــویــان شــو
پـــــدی لاره د زمــــــــرو بــــه تـــیـــریـــــــدمــــــه
چـې مـې ولــیـد زمــریـــان پــه جـــنـــګ اخـــتــه ؤ
مــا ویــل راشــه اوس هــم دوی بــه، زه وخـــورمـه
په خپل مینځ کـې چـې یـو بـل تـه لانـدی وتـی
پــه اســــــانــــه بـــــه تـــری
دغـــه داړی چـــې مــې ســری د دوی پــه ویــنــو
هــــره ورځ خــــو یــــو لـــــه دوی نـــه بــیــلــومــه
ګــيــدړ ویــل زمــا خــوراک خــو ټــول چــرګـان ؤ
خـــــو ، چــــرګـــی د قـــــقـــړو نــــه یــــریـــــدمـــــه
نـسـیـم ســتوریـه اتـــفــاق پـــه دوی کــــې نــشـتـه
ګـیــنــې زه خـــو لا هــــم دوی نـــه تــښـتــیــــدمــه
{/slide}{slide= اجمل خټک}
بابا د سوچ د ازادۍ حسن ښکلا مې ته ئې
جکه شمله مې د نیګونو هره خوا مې ته ئې
چیرته چې شرنګ د تورې یاد شې د سیاست په ژبه
د ننګ غیرت تورې وفا ښکلې مانا مې ته ئې
تاریخ به ویاړې په تا ، سوچ د پښتونوالې لرې
د تاریخ پاڼه د ادب ټوله دونیا مې ته ئې
د خوشحال خان د غرولمنو کې لوی شوی بابا
د قلم تورې د ژوندون د پرمختیا مې ته ئې
فکر او خیال دې د پښتو انګړ ته ژوند بخلی
د ننګ ډګر د هسک د ستورو لا ځلا مې ته ئې
زه نسیم ستوری سلامې یم ستا دی دنګ فکر ته
ای د پښتو د ادب پلاره روڼ سبا مې ته ئې{/slide}{slide= تړلې نغمې}
عـلـم ډيــــوه د پـيـوسـتـون د ژونـد غښتلې نـغـمې
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې
د بخت کاروان د ژوند مــاڼــۍ تــه رســیــدلی ندی
وده قـسـمـت د خــوبــه ويـــښ هــم پــاڅــیـدلی ندی
څــنــګ بــه تـیــاره کـانـدې رڼـا دا ژړیــدلــې نغمی
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې
خلک د تــیـرو نـه تـیـریــږی دوی ورمــنـډې وهی
عـجـیـبه خــوی لرې د خـــپـلــې ونــــې څـنــډې وهـــی
د دوی پــه فکـر کـې د بــل دي غــزیـــدلـې نــغـمــې
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې
دوی په دونیا بـانـدې مـیـن دي ایـمان لـرې سـاتــی
څومره بــدبخـتـه دي چـې ځان او جانان لرې ساتی
د خپل انــګــړ نـه ، ډیـرې لـرې دي شـړلـې نـغـمی
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې
د عشق یوه پیالـه نـسکــوره ، نــورې ورکــې پیالې
مل دي بیـلـتـون سره وګوره ددوی سپـکـې پیالـی
د عــقـل پــاڼـې ئې ژیـــړیــږی دوی څــنــډلـې نـغـمی
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې
نغمه د ژونـد دی لیونتوب ته حق حیرانه ده اوس
پـخـپلـه خـاوره پـه خـپـل کــور کـې پـریـشـانـه ده اوس
د وخـــت خـــزان پـــه خپـلــه غېږه کې نیولې نغمې
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې
غورځنګ چې مینه نه کوی او شعور ساه نه اخلې بیا
وائــې نسیم ستوری چـې تــوره د بـابــا نه اخلی بیا
ځـکـه اغـیـار زمــونــږ ه کـلـی کــې تــړلــې نـغــمـې
نــاپــوهــه خـلـکـو دي بــې ځـايـه زورولـــې نـغــمـې{/slide}{slide=دوحدت ترجمان}
ښایست مینې څپو ته دي جګ غرونه سلامې دي
ستا مستو غورځنګونو تـه فکـرونـه سـلامـې دي
مـنـمـه دا مـنـمـه چـــې پـــه ډانـــګ هــم نــه بـلــیــږی
پـه خـپـلـه مـیـنـه مـسـته د هیچـا نـه ، نـه ویریـږی
ماشوم وم رازلمی شوم ستا يادونه مې زړه نیسې
خـواږه ټـول تـیر وخـتـونـه مې هیڅکله نـه هـیریـږی
دا سـتا میـنې تـړون تـه غـورځنګـونـه سـلامـې دي
ستا مستو غورځنګونو تـه فکـرونـه سـلامـې دي
د نـــنـګ ، غـیـرت نــشـه هـره قـطره اوبـه جـنـت ئې
خـپـلـواکـه کـونـړ سیـنـده تـه بـنـسـټ د محـبــت ئــې
دی ځمکې د پښتون تل په سینه کې ئې ځای کړی
په ځمکه د پښتون تـه د پښـتـون د زړه وحـدت ئې
په زړونـو سلطنت کــوی ټــول زړونـه سـلامـې دي
ستا مستو غورځنګونو تـه فکـرونـه سـلامـې دي
خـیـالـونـه انـګازې دی کــړی څـپـې مسـتې خـبـرې
ستا ژبـه ګـونـګه نـه ده تـل د ژوند وائـې سـنـدرې
ای سیند د کونړ سینده د وفـا غښـتلـی تار ئې
هـر ګــوټ کــې دی خـمـار د ښـکلا پاکـې ملـغـلــرې
ستا نـنـګ ، وفـا ، غیرت تـه ټـول ډاګـونه سلامې دي
ستا مستو غورځنګونو تـه فکـرونـه سـلامـې دي
د خیال او فـکـر مستـه کـونـړ سیـنـده خــبـردار شـه
دا مــونــږه مــلامــته یــو پــه مــونــږه پــردار شــه
ګـنـاه زمـونـږه دا ده چې په تا مو څـه جوړ نـه کړل
دا مونږه ګنهګار ستا، ته زمونږه یـو ځل یار شه
د مـیــنـې ولــولــو تـه دي مــوجــونـه سـلامـې دي
ستا مستو غورځنګونو تـه فکـرونـه سـلامـې دي
کـونـړ نـه پـېښـور تـه پـه مسـتـۍ بـانـدې روان ئې
نسیم ستوري په زړه کې د نسیم ستوري جانان ئې
د مـیـنـې حــرکــت کـې سـتـا پـخـې مستې سـنـدرې
وحدت دی راوستـلـی د وحـدت لـوی تـرجـمان ئـې
سـتا شــور د مـحـبـت تـه غـیـرتــونــه ســلامــې دي
ستا مستو غورځنګونو تـه فکـرونـه سـلامـې دي
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دا شعرد ۲۰۰۹ ع کال د اګست په اوله نېټه د کونړ سیند په مشاعره کې ولوستل شو{/slide}{slide=مسیحا}
تــیـــغ د وفــا کــه د جــفـا رانــه شــې
دې ســور پـالــنګ تـه بـه لـیـلا رانـه شې
لږ خـو تـپـوس د خــپــلــې سـاه پـکار دی
د بخـت ســجدې تـه که ښکلا رانـه شـې
دا ويــښ سـبـا چې نـن په خوب ویده دی
د ژونــد سیـنـګار لـه بـه ځـلا رانـه شـې
ولـــــی لارښــود د غیـرتونــو نـه اورې
قـوی مــورچـل کـه پـه رښـــتـیـا رانــه شــې
کــــړې وعـده بــه اوس پـوره کـې کـه نـه
کـه هـوښـیـار فـکـر له رڼــا رانـه شــــې
سیـنـګار د بـخت د نـېـمې شپـی چراغ کـړه
پـــــه تـــوره شپـه کـې چـې بـلا رانـه شې
ژوبــل حـالات بـه ، پـه وخـت وکـړې غـوبـل
تـــور ه قـلـــم که د بــابــــا رانــه شـــې
هــسـی نــه خړ سـیـلاب مـو ویــسـې ګـوره
پــه یــوه خــوله که مـو سلا رانـه شــې
هــــــر څــــه ګـټـلـی ، مـو بـاللـی دی نـو
کـه پـه نـقشه کـې پـــښـتـونــخـوا رانـه شې
بـیـا بــه دونــیـا د مــیـنې څـوک جـوړوی
روح د ســـبـــا تـــه چـې سبــا رانـه شـې
د مـــحــبــت تـــنـاب شـلـیـدلی بــه وی
د ژونـد دســتـور له، که ئـې ساه رانه شې
نـسیــمه ســتــوریه ژونـدې مــړه پـراته دي
نــن کــه امـــســاء د مـسـیـحا رانــه شـې{/slide}{slide= فریاد}
بې واکه دي موجونه څوک پښتون راوستی نه شی
نــا پـوهـه رواجــونـــه څــه بــدلــون راوسـتی نــه شـې
قسمت له غمه ژاړې جام نسکور د میـخـانـی شو
ســبـا تــه میلمستیـا هم د پرون راوستی نه شې
ګـیـلـه د وخــت پکار ده هــم فــریــاد د ملــغــلــرو
ليلا په خپلو اوښکو چې مجنون راوستی نه شې
د حسن شوګیری د لمر سپوږمۍ مـدار کې ګرځـی
دا تیری ورځې شپې چې د ژوندون راوستی نـه شې
زړښــت ئـــې ارمــانی تــاج په سـر هم د ځوانۍ دی
لرغونې لیونتوب بـانــدې پــاڅــون راوستی نه شې
سالـو لانـدې راګورې نسیم ستوریه څه به جوړ کړې
فـریــاد د انـتـظار بــانــدې ســمـون راوستی نه شې{/slide}{slide=وران محل}
نه اشر شته، نه دې درمن خو غوبل درنه هم جوړ دی
پېـښـوره د زړه سره مړاوی ګل درنه هم جوړ دی
چې قاتـل د ښکلاګانو په تا خپله سر زورې کړې
د ادب د ښـکلا کـوره جاړ اوربل درنه هم جوړدی
چې وحدت دی په بچو کې لا تر اوسه پیدا نه شو
زما زړه زما ځیګره مات مورچل درنه هم جوړ دی
چې په خاوره دی بې رحمه سلطنت کوي پردي دي
ای د حسـن جــادوګــره خـړ ساحل درنه هم جوړدی
لوی جنجال دی د ذهنونو اغـیار خپـلـه ګټـه وکړه
چې قتلیږی دي بچې ،زخمې ګوګل درنه هم جوړ دی
د نسیم ستوري په زړه کې لا هم سـرې لمبـې بلیږی
ستا بچې چې در په در دي وران محل درنه هم جوړ دی{/slide}{slide=اوس ئې خپله وایه}
چا تـه د اوښـکـو د لــېــمو اختــر دی
چـا تـه د ژونـد د پـســرلـو اخـتـــر دی
څـوک لا خـیــرنـې جـامـې تن کې ګرځۍ
د چـا جـــب ډک لا د پـیـسـو اختـر دی
د یـــتــمـــانـو دی شـــلـیــدلــی ګریوان
د مـړو خــلـکــو د مـیــلـو اخــــــتــــر دی
څـوک هدیـرو کې لا خپل مـړې ښـخـۍ
د چــا د وصـل پـلوشـو اخـــــتـــر دی
د چـا خیالـونـه په غربـت کـې ډوب دي
د چـــا دولــت تل پـه راتــلــو اختـر دی
د چـــا بــیــدار ذهـــنـونــه وږې پـــراتـه
د چـــــا سـبـــا هـــم د مــړو اخــتـر دی
ښـایـســتـه نــظــر ړنده آيــنــه کـې ګـورې
وائــې زمـــونـــږه د ورشـو اخـتـــر دی
غـمـونـه ځــان زمــونـږ اولـس کې سـاتـې
د نــورو خـــلـکــو پـه زړګــو اخـتـر دی
قـسـمــت بـه کـله د پـــښتـون وېــښیــږی
زمـــــونـــږ پــه کـلی د پــردو اختــر دی
اخـــتیـار په خپـلـه خـاوره نـه لرو مــونــږ
وایـــو بــیـا هـم د پــښـتـنــو اخـتـر دی
خـدایه پښتــون په یو مرکـز راغونډ کړی
چې بـیا ټول غږ کـړو پر پښتو اختر دی
نـسـیمه سـتـوریـه اوس ئـې خـپـله وایه
دا کـه د غم که خوشـحـالـو اخـتـر دی
دلته ئې اوریدلی شې{/slide}{slide=د وجود باغ}
http://www.youtube.com/watch?v=ADEJ6L6F3zA
هـــســـې پـــه خـــــــولـــه د پښـتـــــــنــو ســـــــره دی
زړه ئـــــــې مــــلـــــګـــــــــری د پـــــــــردو ســـــــره دی
د ذهــــــن جــــــګ بــــــرجــــــونـــــــه ونـــــــړیـــــدل
دا چـــې کـــــوربــــه مـــل هــــــم د غــلـــــو ســـره دی
پــــښــتـو پـــه تـــــنـــــدر ولـــې ځــــــان شـــــتــه کــــوي
فــــکــــر ئــــې ټــــول هــــم د پــــیــســـو ســــره دی
د وخــــت ځــــلانـــده لـــمــر بــــه ئـــې وســـیــزي هــم
عـــقـــل ئـــــې پــــونـــــدو کـــې د خــــپــــو ســـره دی
تــــاریـــــخ پـــــر مـــخ ورتــــــه څپـــیــړي ورکــــــۍ
پـــــــه رڼـــــا ورځ د تــــــــورو شــــپــــو ســـــره دی
ای نــسـیم سـتـوریـه دوي ړانـــده پـــه ســتــرګـــــو
د وجــــــــود بــــــاغ ئــــــې د لـــمــــبــو ســـــره دی{/slide}{slide= ارواښاداجمل خټک}
د مــرګ قــاصد درتـه راغلی ټـول جــهــان خــفـه دی
جـوړ د ادب سـیـاســت روان دغـه کاروان خـفـه دی
دغه پښتو چې دې لیلا او تـه مجـنـون د پــښـتـو
ته چې ترې بیل شوې د پښتو هر یو داستان خفه دی
«د غیـرت چـغه » « د افـغـان نــنـګ » درپـسی هـم ژاړې
د وطن غیــږ کــې د ادب هــر ګلـــستــان خــفـه دی
سیاسی ژونـدون دې د تـاریخ پاڼــو لیــکلی پـر مـخ
دا ستا په تګ اوس د سیاست هر یو میدان خفه دی
که ته زمونږ نه شوي جدا نو زړه کې تل دې ساتو
زمـونــږ د ژونـد بغیـر له تا نـه هر ارمــان خفه دی
ای د پـــښــتــو د ادب پـــلار ه اجـــمـل خـــټـــکــه
دا سـتـا پـه تـګ د نسیم ستوری دیـن ایـمان خـفـه دی
د غیرت چغه، د افغان ننګ د ښاغلی اجمل خټک د کتابونو نومونه دي{/slide}
نسيم ستوری
Typography
- Smaller Small Medium Big Bigger
- Default Helvetica Segoe Georgia Times
- Reading Mode